The Family [ Home ]















Reader's Corner: Main Page

Κεφάλαιο 16: Οι Μεταλλάξεις

   Οι εξελικτικοί πιστεύουν ότι δομικοί λίθοι της εξέλιξης είναι οι μεταλλαγμένοι οργανισμοί. Ένας μεταλλαγμένος οργανισμός είναι ένας οργανισμός που έχει μεταλλαχθεί, έτσι ώστε ένα γονίδιο ή ένα χρωμόσωμα να είναι διαφορετικό στο μεταλλαγμένο απ’ ότι στον μητρικό οργανισμό. Αυτό που γίνεται αποδεκτό είναι ότι διάφορες ευεργετικές αλλαγές έχουν συμβεί στα μεταλλαγμένα είδη και ότι κατόπιν αυτές έχουν περάσει στους απόγονους των μεταλλαγμένων.

Το πρώτο εμπόδιο ενάντια στο ότι οι μεταλλάξεις θα παράγουν νέα χαρακτηριστικά είναι ο νόμος των πιθανοτήτων. Οι μεταλλάξεις (που είναι στην πραγματικότητα λάθη κατά την αντιγραφή του γενετικού κώδικα) είναι σπάνιες—υπολογίζονται στις μια ανά δέκα εκατομμύρια. Ωστόσο, το πραγματικό μαθηματικό πρόβλημα παρουσιάζεται όταν χρειάζεται μια σειρά από συσχετιζόμενες γενετικές μεταλλάξεις. Κάθε παραπάνω σειρά πολλαπλασιάζεται με την πιθανότητα της μιας μετάλλαξης. Τέσσερις συσχετιζόμενες μεταλλάξεις είναι μια πιθανότητα προς 10 στην 28η δύναμη, που είναι κυριολεκτικά μια μηδενική πιθανότητα. Θα χρειάζονταν πολύ περισσότερες από τέσσερις σχετικές ωφέλιμες μεταλλάξεις για να αλλάξει ένα είδος σ’ ένα άλλο. Πάνω σε μια μαθηματική βάση, η πιθανότητα να συμβεί η εξέλιξη μέσα από μεταλλάξεις στα γονίδια είναι μηδέν.

Οι μεταλλάξεις είναι στην μεγαλύτερη πλειοψηφία τους καταστροφικές και όχι ωφέλιμες όπως απαιτεί η εξέλιξη.

Επιπλέον, από τις σχεδόν 4.500 γενετικές ασθένειες στους ανθρώπους που συσχετίζονται με γενετικές μεταλλάξεις, ούτε μια από αυτές δεν έχει δειχθεί ότι έχει κάποιο ωφέλιμο αποτέλεσμα. Αν ακόμη και από τύχη μια από αυτές είχε, η πιθανότητα ώστε αυτή να επιβιώσει και να αναπτυχθεί ενάντια στις άλλες

4.499 είναι αμελητέα. Υπολογίζεται σήμερα ότι το μέσο προφανώς υγιές άτομο μεταφέρει πέντε έως οκτώ μεταλλάξεις που είναι ικανές να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες αν συνδυαστούν με άλλα ελαττωματικά γονίδια. Έχουμε δυο αντίγραφα από τα περισσότερα γονίδια, που χρησιμεύουν σαν αναπληρωματικά αντίγραφα το ένα για το άλλο. Αν το ένα γονίδιο είναι ελαττωματικό, αναλαμβάνει δράση το αναπληρωματικό, έτσι ώστε οι περισσότερες μεταλλάξεις ή τα λάθη να περνάνε απαρατήρητα.

Αυτό δείχνει ότι οι μεταλλάξεις είναι τόσο πλειοψηφικά αρνητικές που οποιαδήποτε θετική εξελικτική πρόοδος μέσα από τη διαδικασία της μετάλλαξης είναι, όπως και να ‘χει, υπόθεση αδύνατη. Στην ουσία, το αντίθετο είναι αληθές. Με την πάροδο αρκετού χρόνου, η ανθρώπινη φυλή θα γινόταν τόσο επιρρεπής στις γενετικές ασθένειες λόγω των μεταλλάξεων που θα εξαλειφόταν.1

1 David A. Derrick, M.D, “The Blind Gunman” Vital Articles on Science/Creation,  February 1999

Επόμενο Κεφάλαιο >>

[ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ] [ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ]

Copyright © 2000 Aurora Production