The Family [ Home ]















Reader's Corner: Main Page

Κεφάλαιο 2: Οι Δύο Πλευρές της Αντιπαράθεσης

   Η επιστήμη της Δημιουργίας υποστηρίζει πως πίσω από τη δημιουργία του κόσμου και της ζωής βρίσκεται ένας νοήμων σχεδιαστής. Ένας αρκετά μεγάλος αριθμός ατόμων απ’ αυτήν την πλευρά της διαμάχης—ίσως ακόμη και η πλειοψηφία—θεωρεί ότι η εξιστόρηση της Βίβλου για τη Δημιουργία —που αναφέρει ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε μέσα σε διάστημα έξι ημερών, συνέβη περίπου πριν από 6.000 χρόνια. (Η ηλικία της γης σύμφωνα με τη Βίβλο μπορεί να υπολογιστεί κατά προσέγγιση με την πρόσθεση του αριθμού των ετών που έζησαν ο Αδάμ και οι απόγονοί του, όπως αναφέρονται στα κεφάλαια 5 και 11 της Γένεσης και σε άλλα βιβλικά κείμενα, μέχρι την τοποθέτηση των θεμελίων του ναού στην Ιερουσαλήμ από το βασιλιά Σολομώντα το 967/966 π.Χ., μια ημερομηνία για την οποία οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν, με διαφορά μερικών ετών.1) Εκτός από αυτό, οι δημιουργιστές οπαδοί της Βίβλου δέχονται επίσης και την εξιστόρηση της Βίβλου για έναν παγκόσμιο κατακλυσμό που συνέβη 1.400 χρόνια μετά από τη Δημιουργία, ο οποίος άλλαξε ριζικά την αρχική Δημιουργία, και ότι όλοι οι άνθρωποι και τα ζώα που κατοικούν τώρα πάνω στη γη είναι οι άμεσοι απόγονοι των επιβατών της Κιβωτού του Νώε.

Η δημοφιλέστερη αθεϊστική θεωρία ως προς την προέλευση του κόσμου είναι η θεωρία της μεγάλης έκρηξης (μπιγκ-μπανγκ). Αυτή η θεωρία υφίσταται συνεχή αναθεώρηση καθώς νέα στοιχεία υπεισέρχονται στην εξίσωση, αλλά στην ουσία υποστηρίζει ότι ο κόσμος άρχισε από μια ξέφρενα περιστρεφόμενη, άπειρα μικροσκοπική αλλά με τεράστια πυκνότητα σφαίρα. Η σφαίρα αυτή εξερράγη “με μια μεγάλη έκρηξη” που σκόρπισε τριγύρω την ύλη η οποία αυξήθηκε δημιουργώντας όλα τα αστρικά σώματα που υπάρχουν στο σύμπαν, το οποίο εξακολουθεί να διαστέλλεται.

Οι πιθανολογίες είναι πολυποίκιλες ως προς το πότε συνέβη αυτό, αλλά το μέσο χρονικό πλαίσιο που δίνεται είναι πριν από 20-40 δισεκατομμύρια χρόνια. Σε κάποιο στάδιο πριν από δισεκατομμύρια χρόνια η γη, όπως διαμορφώθηκε τότε, δεχόταν συνεχείς βροχοπτώσεις για δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτό διέλυσε τα πετρώματα παρασύροντάς τα στον ωκεανό, δημιουργώντας αυτό που συνήθως αναφέρεται σαν αρχέγονη (ή αρχέτυπη) σούπα.

Χάρη σε κάποια τυχαία επίδραση μιας ενεργειακής δύναμης κάποιας μορφής, αναδύθηκε η ζωή υπό τη μορφή απλών κυττάρων από τις διάφορες ανόργανες χημικές ουσίες που ήταν παρούσες σε αυτήν την “σούπα.” Αυτή η ζωή αναπτύχθηκε και απέκτησε μια κάποια περισσότερο σύνθετη φύση, και μέσω των δισεκατομμυρίων ετών που μεσολάβησαν από τότε, έχει δημιουργήσει την απέραντη ποικιλομορφία της ζωής που αφθονεί πάνω σε αυτόν τον πλανήτη.

Οι επιστήμονες της Δημιουργίας κοιτάζουν τον κόσμο και βλέπουν το καταφανές χέρι ενός σχεδιαστή σε δράση. Οι εξε­λικτικοί παρατηρούν τον ίδιο κόσμο και θεωρούν ότι όλα όσα είναι μέσα σ' αυτόν είναι το αποτέλεσμα μιας τυχαίας πιθανότητας.

    Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι αντίθετα με τους ισχυρισμούς των εξελικτικών, η πίστη στη βιβλική εξιστόρηση της Δημιουργίας δεν είναι διαμετρικά αντίθετη με την αληθινή επιστήμη. Οι υπερασπιστές της εξέλιξης προσπαθούν συχνά να απορρίψουν τους οπαδούς της Δημιουργίας σαν επιστημονικά ανίδεους και αδιαφώτιστους. Μην τους αφήσεις να σε στριμώξουν σ' αυτή τη θέση. Οι δημιουργιστές μπορούν να πιστεύουν τόσο δυνατά στην επιστήμη όσο οποιοσδήποτε άλλος. Στην πραγματικότητα, πολλοί επιστήμονες είναι δημιουργιστές.

Η αληθινή επιστήμη βασίζεται σ' αυτό που είναι γνωστό ως “επιστημονική μέθοδος,” μέσω της οποίας η γνώση προάγεται με τη διατύπωση ενός ερωτήματος, με τη συλλογή των στοιχείων σχετικά μ' αυτό μέσω της παρατήρησης και του πειράματος, και τη δοκιμή μιας υποθετικής απάντησης. Μόνο μετά, αφού ένας τέτοιος πειραματισμός έχει αποδείξει ότι μια επιστημονική θεωρία είναι αληθινή με την παραγωγή παρατηρήσιμων και επαναλαμβανόμενων αποτελεσμάτων, μόνο τότε μπορεί η θεωρία αυτή να μετατεθεί στη σφαίρα του επιστημονικού γεγονότος.

Επειδή ούτε η θεωρία της μεγάλης έκρηξης και της εξέλιξης ούτε και η πίστη σε μια Δημιουργία που είναι σφυρηλατημένη από το Θεό μπορούν να παρατηρηθούν ή να επαναληφθούν κάτω από παρατηρήσιμες πειραματικές συνθήκες, γι’ αυτό και τα δύο είναι συστήματα δογμάτων που παραμένουν μέσα στη σφαίρα της πίστης. Στο τέλος της υπόθεσης όλα εξαρτώνται από το τι —και ποιον—διαλέγεις να πιστεύεις.

    Άλλοι προσπαθούν να τηρήσουν μια ενδιάμεση στάση. Πολλοί πιστεύουν στο Θεό της Βίβλου, αλλά υποστηρίζουν ότι η Δημιουργία ήταν το αποτέλεσμα εξελικτικών διαδικασιών. Αυτοί είναι οι υπερασπιστές της θεϊστικής εξέλιξης. Ένα επόμενο κεφάλαιο ρίχνει μια πιο κοντινή ματιά στις προσπάθειες των οπαδών της θεωρίας της θεϊστικής εξέλιξης να συνδυάσουν τους αντίθετους πόλους της Βίβλου και της εξελικτικής θεωρίας, αλλά, με λίγα λόγια, αυτό το μεσαίο έδαφος απαιτεί δύο φορές περισσότερη πίστη απ' ό,τι τα δύο άλλα συστήματα δογμάτων επειδή απαιτεί πίστη και στα δύο.

Επόμενο Κεφάλαιο >>

[ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ] [ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ]

Copyright © 2000 Aurora Production