Κεφάλαιο 8: Ο Καλός Ποιμένας και ο Στοργικός Πατέρας

Είτε τώρα είτε στο παρελθόν όλοι μας παραστρατήσαμε  από  το  πλευρό του Ποιμένα μας,  του Ιησού, και περιπλανηθήκαμε μακριά από το μονοπάτι που μας καθοδηγεί. “Όλοι μας σαν πρόβατα παραστρατήσαμε, πήραμε ο καθένας μας το δικό του μονοπάτι.”1  Παγιδευόμαστε μέσα στα δικά μας σχέδια και ακολουθούμε τα προσωπικά μας ενδιαφέροντα. Ενεργούμε με βάση τις παρορμήσεις μας και παίρνουμε σημαντικές αποφάσεις χωρίς σχεδόν καθόλου σκέψη ή προσευχή για το αν είναι αυτό που  θέλει ο Ιησούς να κάνουμε.  Ή ακόμη χειρότερα, κάνουμε πράγματα που ξέρουμε ότι είναι λάθος και  αντίθετα  με το νόμο της αγάπης του Θεού και  χωρίς να νοιαζόμαστε  για τους άλλους, ή παραβαίνοντας τις οδηγίες Του μέσα στο Λόγο Του. Όλα αυτά μας απομακρύνουν από τον Ποιμένα μας και τον Οδηγό  μας.

Σαν  Ποιμένας μας, ο Ιησούς μας εκπαιδεύει για να βαδίζουμε  στο δρόμο που θα πρέπει να προχωράμε.  Μας δίνει οδηγίες με  το Λόγο του και με   τη φωνή του Πνεύματός Του μέσα στις καρδιές μας για το ποιο  είναι το σωστό και ποιο είναι το λάθος. Έπειτα μας λέει αυτό που είπε και στους πρώτους οπαδούς Του: “Εάν  γνωρίζετε αυτά τα πράγματα, θα είστε μακάριοι εάν τα κάνετε.”(Ιωάννη 13:17) Αν πιστεύουμε και προσέχουμε αυτά που μας λέει, τότε έχουμε την ευλογία Του.

Αν   όμως  επανειλημμένα αγνοούμε τις οδηγίες Του και είμαστε κακότροποι  με τα λόγια μας ή τις πράξεις μας προς Αυτόν ή  τους άλλους, αργά ή γρήγορα μας αφήνει να υποφέρουμε τις συνέπειες με τη μορφή είτε προβλημάτων είτε ταλαιπωριών. Το κάνει αυτό για να μας διδάξει τη διαφορά ανάμεσα στο σωστό  και  το λάθος, και  να μας κρατήσει πιο κοντά σ’ Αυτόν, να Τον υπακούμε,  και να πηγαίνουμε  προς τη σωστή κατεύθυνση. Τον πληγώνει όταν  μας βλέπει να δεινοπαθούμε  ή να υποκύπτουμε,  αλλά σαν στοργικός Ποιμένας που είναι αισθάνεται πως είναι το καθήκον Του να μας βοηθάει  να μαθαίνουμε και να μεγαλώνουμε. Μερικές φορές δεν Του αφήνουμε άλλη εκλογή με τα παραστρατήματά μας.

Ο Θεός  πάνω απ’ όλα, είναι ένας Θεός αγάπης. (Α΄Ιωάννη 4:8) Μας αγαπάει πολύ, όπως ένας πατέρας αγαπάει τα παιδιά του. Όμως, όπως και κάθε άλλος καλός πατέρας,  διαπαιδαγωγεί κι Αυτός τα παιδιά Του για το δικό τους καλό όταν εσκεμμένα κάνουν το κακό, κι έτσι  “ Όποιον αγαπά ο Κύριος, τον διαπαιδαγωγεί,”  μας λέει η Βίβλος. “Ποιος είναι αυτός ο υιός τον οποίο ο πατέρας του δεν τον διαπαιδαγωγεί. Βεβαίως καμία διαπαιδαγώγηση δεν δίνει χαρά προς το παρόν, παρά μόνον πόνο. Εντούτοις, στην συνέχεια αποφέρει τον ειρηνικό καρπό της δικαιοσύνης σε όσους έχουν διαπαιδαγωγηθεί.” (Εβραίους 12:6—7,11)

Όμως οτιδήποτε κάνει ο Θεός, το κάνει με αγάπη. Μπορεί μερικές φορές να υποφέρουμε από τις συνέπειες των πράξεών μας όταν είναι αντίθετες με το “χρυσό κανόνα” του να αγαπάμε Αυτόν  και  τους άλλους, όμως ακόμη και τότε, δεν μνησικακεί  εναντίον μας. Γνωρίζει ότι είμαστε  άνθρωποι. Όταν επιστρέφουμε σ’ Αυτόν, αμέσως μας συγχωρεί και το ξεχνάει, και με αγάπη μας δίνει θάρρος και μας παρηγορεί παρ’ όλες  τις αποτυχίες μας και τα λάθη μας. Μας υπόσχεται: “Θα συγχωρήσω τις ανομίες τους (τα σφάλματά τους). Και τις αμαρτίες τους δεν θα τις θυμηθώ ξανά.”(Ιερεμία 31:34

Επόμενο Κεφάλαιο >>

[ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ] [ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ]

Copyright © 2000 Aurora Production