The Family [ Home ]















 

Send This Page to a Friend

Reader's Corner: Main Page

 ΤΑ ΑΠΟΛΥΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!
Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 1975.

--Αντίθετα με τις Διδασκαλίες της Μοντέρνας Εκπαίδευσης!

Σκεφτόμουν για την κατάσταση της νεολαίας του Κόσμου και πώς τόσοι πολλοί από αυτούς έχουν χάσει το σεβασμό για το Θεό και την ανθρωπότητα. Πιστεύω ότι η μοντέρνα εκπαίδευση είναι κυρίως υπεύθυνη γι’ αυτήν την κατηφορική καμπύλη. Οι νέοι σήμερα διδάσκονται ότι δεν υπάρχουν απόλυτα. Για παράδειγμα, πίσω στις δεκαετίες του  50 και του 60 τα παιδιά μου διδάσκονταν αυτό που ονομαζόταν «νέα μαθηματικά». Βασιζόταν στη θεωρία των συνόλων και των αριθμητικών συστημάτων, όμως ήταν τόσο μπερδεμένη, τίποτα δεν ήταν απόλυτο, και λίγοι δάσκαλοι μπορούσαν να την κατανοήσουν, πολύ λιγότερο οι μαθητές και οι γονείς. Η όλη θεωρία των νέων μαθηματικών βασιζόταν στο ότι “δεν υπάρχουν απόλυτα”. Είμαι σίγουρος ότι ο απώτερος σκοπός αυτής της θεωρίας ήταν να εξαλείψει την εμπιστοσύνη στο Θεό, το Απόλυτο! Τα αληθινά μαθηματικά αποδεικνύουν την τάξη στο Σύμπαν. Τα μαθηματικά αποδεικνύουν ότι υπάρχει αιτία και σκοπός στο καθετί. Τα μαθηματικά ήταν το ένα πράγμα για το οποίο θα μπορούσες να είσαι σίγουρος, όμως με τις νέες θεωρίες που άρχισαν να διδάσκουν έπαυες να είσαι  σίγουρος ακόμη και γι’ αυτά!  Αυτή είναι όλη η αρχή την σύγχρονης, άθεης εκπαίδευσης: Δεν υπάρχουν απόλυτα, τίποτα δεν είναι βέβαιο!

            Όπως ακριβώς έχουν καταστρέψει την πίστη στη Βίβλο, στο Θεό, και στη Δημιουργία, έπρεπε να καταστρέψουν την πίστη και στα μαθηματικά. Τα μαθηματικά είναι μια μορφή τελειότητας, και έπρεπε να καταστρέψουν την πίστη στο τέλειο επειδή αν υπάρχει κάτι τέλειο, τότε πρέπει να υπάρχει και ένας Θεός, κι έτσι έπρεπε να προσπαθήσουν να αποδείξουν ότι τα ίδια τα μαθηματικά ήταν ατελή. Λένε ότι δεν υπάρχουν απόλυτα στα μαθηματικά όπως ξέραμε, γι’ αυτό δεν υπάρχουν αναγκαστικά σωστά και λάθη στα μαθηματικά. Βλέπετε, αν δεν υπάρχουν απόλυτες ποσότητες, τότε δεν υπάρχουν απαντήσεις, και τα πράγματα δεν είναι αναγκαστικά σωστά ή λάθος.

            Κοιτάξτε πώς έχουν επιτεθεί σε κάθε κύριο πεδίο που επαληθεύει την απόδειξη  ενός τέλειου Θεού: Το πρώτο πράγμα στο οποίο επιτέθηκαν ήταν η ίδια η θρησκεία. Η επίθεση εναντίον της θρησκείας και των εκκλησιών ήρθε πρώτη, και βέβαια δεν ήταν δύσκολο να αποδείξει κανείς ότι υπήρχαν αρκετά λάθη και στα δύο! Όμως η πανούργα  επίθεση στη θρησκεία ήτα η ευρεία διάδοση ότι δεν υπήρχε μία που ήταν  σωστή, γι’ αυτό δεν υπήρχε θρησκεία που ήταν λάθος. Οι διάφορες θρησκείες ήταν απλώς θρησκείες, πιθανόν επινοήσεις του Ανθρώπου όπως και να ‘χει, κι έτσι ποιός θα μπορούσε να πει ποια ήταν λάθος ή σωστή;

            Με άλλα λόγια, δεν υπήρχαν θρησκευτικά απόλυτα. Ολόκληρη η ιδέα σκόπευε, βέβαια στο να καταστρέψει την πίστη στο Θεό. Και εφ’ όσον δεν υπάρχει Θεός, δεν υπάρχει πραγματικά σωστή θρησκεία ή λάθος θρησκεία, και γι’ αυτό, καμιά θρησκεία δεν μπορεί να κάνει νόμους για οποιονδήποτε άλλον.

Θα έλεγα ότι η επόμενη επίθεση μάλλον ήταν  στη φιλοσοφία, που κατά κάποιο τρόπο είναι πραγματικά η θρησκεία της αγάπης του Ανθρώπου--της αδελφότητας του Ανθρώπου. Αφού ξεφορτώθηκαν το Θεό και τη θρησκεία, έπειτα έπρεπε να δουλέψουν πάνω στη φιλοσοφία, επίσης, επειδή αυτή περιείχε την αγάπη. Κι έτσι έπρεπε να δυσφημίσουν τη φιλοσοφία, για να προσπαθήσουν να αποδείξουν ότι δεν υπήρχε τέλεια φιλοσοφία, κι ότι καμιά ιδιαίτερη φιλοσοφία δεν ήταν είτε λάθος είτε σωστή.

            Όλα ανατρέχουν στην άθεη προϋπόθεση ότι αν δεν υπάρχει Νομοθέτης, δεν υπάρχουν κανόνες, και αν μπορούν να αποδείξουν ότι δεν υπάρχουν κανόνες, τότε μπορούν να δυσφημίσουν το Θεό και να αποδείξουν ότι δεν υπάρχει Νομοθέτης. Αν μπορούν να αποδείξουν ότι το κάθε ένα από αυτά τα πεδία είναι ατελές, έπειτα ισχυρίζονται ότι μπορούν να αποδείξουν ότι το τέλειο δεν υπάρχει--οι νόμοι του Θεού της δίκαιης ανταπόδοσης, η άνοδος και η πτώση των αυτοκρατοριών είτε λόγω της δικαιοσύνης τους είτε λόγω της κακίας τους. Αυτή είναι από τις πιο σίγουρες αποδείξεις που υπάρχει της ύπαρξης του Θεού και των νόμων Του, συμπεριλαμβανομένης και της εκπληρωμένης προφητείας. Κι έτσι τι είχαν να κάνουν με την ιστορία;

            Έπρεπε να δυσφημίσουν την ιστορία. Για παράδειγμα, με την Αμερικάνικη ιστορία, είναι τώρα πολύ δημοφιλές να λες ότι ο George Washington ήταν κάποιο είδος απατεώνα και ότι οι άλλοι μεγάλοι άντρες και γυναίκες ήταν πραγματικά διεφθαρμένοι, δυσφημίζοντας όλους τους ιστορικούς ηρωικούς χαρακτήρες. Αυτή είναι ακόμη μια αγαπημένη απασχόληση των διεφθαρμένων ιστορικών, να ισχυρίζονται ότι «δεν ήταν αναγκαστικά έτσι», ότι αυτό που σκεφτόμασταν και ακούγαμε όλη μας τη ζωή για το τι ήταν πραγματικά αυτοί οι χαρακτήρες δεν ήταν αληθινό, δεν ήταν έτσι καθόλου.

            Έκαναν το ίδιο ακόμα και με τη μουσική, σε σημείο που η μουσική δεν ήταν πια μουσική, ήταν απλώς θόρυβος!  Δεν χρειάζεται ακόμα και να σημαίνει τίποτα. Δε χρειάζεται να έχει κάποια έννοια ή  νόημα ή τάξη. Βλέπεις, αν μπορείς να καταστρέψεις το νόημα, αν μπορείς να αποδείξεις στους ανθρώπους ότι δεν υπάρχει νόημα σε ένα πράγμα, τότε δεν υπάρχει τάξη, δεν υπάρχει σκοπός και δεν υπάρχει σχέδιο, γι’ αυτό, δεν υπάρχει Σχεδιαστής.

            Και η τέχνη και η μουσική παλιά ακολουθούσαν πολύ αυστηρούς κανόνες για να παράγουν πραγματική ομορφιά, όμως και η τέχνη και η μουσική έχουν εγκαταλείψει τους κανόνες, έχουν πετάξει μακριά τους νόμους, και το αποτέλεσμα ήταν ολοκληρωτική σύγχυση--θόρυβος, χάος, πανδαιμόνιο, ασχήμια, χυδαιότητα! Η μουσική δεν είναι μουσική άλλο πια, είναι απλώς ήχος, θόρυβος, πανδαιμόνιο! Η τέχνη δεν είναι τέχνη άλλο πια--είναι απλώς χαώδεις πιτσιλιές χρωμάτων και χωρίς νόημα, άσχημα σχήματα!

            Έχουν επιτεθεί στη Δημιουργία με τον ίδιο τρόπο: Έπρεπε να προσπαθήσουν να αποδείξουν ότι δεν υπήρχε τάξη στα πράγματα, ούτε νόμοι, ούτε σχέδιο, ούτε σκοπός. Γι’ αυτό δεν υπήρχε Σχεδιαστής ή Κάποιος που έδινε διαταγές! Γι’ αυτό η Δημιουργία απλά έγινε μια χωρίς νόημα χαοτική εξέλιξη: «Όλα απλώς έγιναν κατά τύχη!» Όλα όσα είχαν κάποιους κανόνες ή τάξη ή σχέδιο ή σκοπό, που αποδείκνυαν ότι υπάρχει κάποιο είδος Νομοθέτη που κάνει τους κανόνες και δίνει διαταγές και σχεδιάζει τα πράγματα με έναν σκοπό, έπρεπε να δεχτούν επίθεση από τους διαβολικούς για να καταστρέψουν κάθε πίστη στο Απόλυτο και γι’ αυτό στο Θεό!

Ολόκληρο το τραγούδι είναι: «Δεν είναι αναγκαστικά έτσι, τα πράγματα που διαβάζεις στη Βίβλο, δεν είναι απαραίτητα έτσι, και η ιστορία, δεν είναι απαραίτητα έτσι, η θρησκεία, δεν είναι απαραίτητα έτσι, και η φιλοσοφία δεν είναι απαραίτητα έτσι!»  Τα έχουν πάρει όλα με τη σειρά με τα πάντα-- «Η Δημιουργία δεν είναι απαραίτητα έτσι, η μουσική, η τέχνη κανένα από αυτά δεν είναι απαραίτητα έτσι, επειδή δεν υπάρχει κανένα έτσι! Δεν υπάρχει τίποτα που να είναι αληθινό, κι έτσι δεν υπάρχει αλήθεια», με άλλα λόγια.

            Ο Πιλάτος ρώτησε τον Ιησού, «Τι είναι η αλήθεια;» Ο Ιησούς είχε ήδη πει, «Εγώ είμαι η Οδός, η Αλήθεια, και η Ζωή» (Ιωάννη 14:6). Κι έτσι αν τίποτα δεν είναι έτσι, τότε τίποτα δεν είναι αληθινό, όπως κάποιοι θα σε κάνανε να πιστέψεις, και τότε δεν υπάρχει αλήθεια--και κανένας Χριστός! Τίποτα δεν είναι σωστό. Καταλαβαίνετε; Κι έτσι για να αποδείξουν ψευδή την ύπαρξη του Θεού έπρεπε να αποδείξουν ψευδή την ύπαρξη της αλήθειας και του λόγου και της αιτίας, της τάξης, του σχεδίου, των νόμων, των  κανόνων, κλπ.

            Στη μοντέρνα όπως λέγεται «προοδευτική μόρφωση» ή στη νέα εκπαίδευση, μαζί με τα νέα μαθηματικά, έχουν προσπαθήσει να έχουν νέα ανάγνωση, όπου δεν χρειαζόταν να ακολουθείς αναγκαστικά κανόνες για να μάθεις να διαβάζεις. Στις Η.Π. είχαν μια ολόκληρη γενιά που ανατράφηκε με την προοδευτική μόρφωση στις μεγάλες πόλεις, και διδάχτηκε τον προοδευτικό τρόπο ανάγνωσης στον οποίο δεν χρησιμοποιούσαν φθογγολογία, ούτε φωνητική, ούτε αλφάβητο. Δεν χρειαζόταν καν να μαθαίνεις πώς να προφέρεις τη λέξη. Το μόνο που έπρεπε να ξέρεις ήταν τι σήμαινε, αν σήμαινε τίποτα, και βέβαια, σύμφωνα μ’ αυτούς, δεν είχε πάντα κάποια σημασία. Κι έτσι μια ολόκληρη γενιά μαθητών γυμνασίου έφτασε στο πανεπιστήμιο χωρίς, ουσιαστικά, να μπορεί να γράφει και να διαβάζει.

            Για να παραλείψουν το Νομοθέτη έπρεπε να πετάξουν μακριά όλους τους κανόνες, και το αποτέλεσμα ήταν ολοκληρωτική αναρχία! Για να παραλείψουν Εκείνον που δίνει τις διαταγές έπρεπε να παραλείψουν τη διάταξη, και το αποτέλεσμα ήταν ολοκληρωτικό χάος! Για να ξεφορτωθούν το Θεό έπρεπε να ξεφορτωθούν τα απόλυτα--το σωστό και το λάθος και την έννοια και το σκοπό για τα πράγματα, και το αποτέλεσμα είναι ολοκληρωτική παραφροσύνη, τρέλα! Βέβαια, οι αυτουργοί αυτού του εγκλήματος ενάντια στην Ανθρωπότητα θα διαφωνούσαν μαζί μου  πάνω σ’ αυτό.

            Επειδή η πιο σύγχρονη γραμμή ψυχολογίας είναι ότι κανένας δεν είναι πραγματικά σώφρων ή πραγματικά παράφρονας--είναι απλώς διαφορετικός από σένα ή εμένα! Επειδή για να είσαι παράφρονας θα πρέπει να υπάρχουν εκείνοι που είναι σώφρονες, και ποιος είναι για να κρίνει ποιος είναι σώφρων ή ποιος είναι παράφρονας; Έχουν ξεφορτωθεί  το Δικαστή, κι έτσι δεν υπάρχουν νόμοι σωφροσύνης ή παραφροσύνης, κι έτσι οι τρελοί είναι απλώς «διαφορετικοί». Μια και κανένας δεν είναι πραγματικά σώφρων, γι’ αυτό και κανένας δεν είναι πραγματικά παράφρονας.

            Η μέθη δεν είναι άλλο πια μέθη--είναι τώρα μια απλή αρρώστια που ονομάζεται αλκοολισμός. Οι παραβιάσεις των σεξουαλικών νόμων δεν είναι άλλο πια αμαρτίες, είναι απλώς διαστροφές ή παρεκτροπές. Μερικοί άνθρωποι είναι απλά  διαφορετικοί, λένε, και γι’ αυτό δεν κάνουν πραγματικά λάθος.

            Κι έτσι δεν είναι ν’ απορείς που οι πολιτικά αντίθεοι και αντίχριστοι καταλήγουν στην έσχατη αντίθεη πολιτική θέση της ολοκληρωτικής αναρχίας, κι έτσι δεν μπορείς να έχεις ακόμα και κανόνες πολιτικής ή κυβέρνησης! Επειδή για να έχεις κυβέρνηση πρέπει να έχεις νόμους και κανόνες, και για να έχεις νόμους και κανόνες, εκείνοι που τους κάνουν πρέπει να πιστεύουν ότι μερικά πράγματα είναι σωστά και μερικά πράγματα  είναι λάθος. Και αν μερικά πράγματα είναι σωστά και μερικά πράγματα λάθος, τότε πρέπει να υπάρχει κάποιος έσχατος Νομοθέτης ή Νομοδότης, που  θα πρέπει να είναι ο Θεός!

            Γι’ αυτό οι άθεοι πρέπει τελικά και τελειωτικά να γίνουν ολοκληρωτικά αναρχικοί που δεν υπακούν σε κανένα κανόνα, σε κανένα νόμο, δεν αναγνωρίζουν καμία τάξη, κανένα νόημα, κανένα σχέδιο, κανένα σκοπό, κανένα τίποτα--και τα πάντα είναι ολοκληρωτικό χάος!--Που, γι’ αυτό, επιτελεί τον έσχατο σκοπό του Διαβόλου για ολοκληρωτικό χάος, ολοκληρωτική σύγχυση και ολοκληρωτική καταστροφή της Δημιουργίας του Θεού! Αν καταστρέφεις τους νόμους και εγκαταλείπεις το Νομοθέτης, το αποτέλεσμα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ολοκληρωτική, χαοτική καταστροφή όλων των πραγμάτων.

            Γι’ αυτό μια επαναστατική εκπαίδευση σήμερα θα ήταν μια πίσω-στο-Θεό εκπαίδευση, και αυτό είναι πραγματικά επαναστατικό σ’ αυτή τη σύγχρονη μέρα και εποχή! Πρέπει να πάμε πίσω στην πραγματική πίστη  στη θρησκεία, πίσω στη Δημιουργία στην επιστήμη, πίσω στη γνήσια αγάπη στη φιλοσοφία, πίσω σ’ ένα σχέδιο στην ιστορία, πίσω στην αλήθεια  στη γλώσσα, ομορφιά στην τέχνη, αρμονία στη μουσική, κανόνες στα μαθηματικά, νόμους στη μάθηση της ανάγνωσης, σωστό και λάθος στη συμπεριφορά, τάξη στην κυβέρνηση, και Θεό στα πάντα, το Δημιουργό όλων των πραγμάτων, τον Χαρτογράφο των πάντων, τον Σχεδιαστή, έτσι ώστε η ζωή να σημαίνει ξανά κάτι!

            Επειδή ο Θεός είναι ο Μόνος που μπορεί να δώσει πραγματικό νόημα στη ζωή! Γι’ αυτό ας γυρίσουμε πίσω στο Θεό στη μόρφωση μας, σε κάθε θέμα και σε κάθε πεδίο. Δίδασκα σχολείο για χρόνια και παρουσίαζα  το Θεό στα πάντα, δείχνοντας ότι υπήρχε τελειότητα σε όλα τα πράγματα και ότι ο Τέλειος είχε το χέρι Του στη Δημιουργία των πάντων, και ότι υπήρχε ένα σκοπός για το κάθε τι.

           Ας επιστρέψουμε στη σωφροσύνη και στη λογική, πίσω σ’ ένα σχέδιο για την ύπαρξη φτιαγμένο από έναν Θείο Σχεδιαστή που κάνει τα σχέδια σύμφωνα με κανόνες. Αυτός φέρνει τάξη, με την κυβέρνηση στη θέση της ανομίας και της διαταραχής. Δίνει νόημα στο Σύμπαν και σκοπό στους πλανήτες.  Φέρνει αγάπη στην καρδιά  μας και ειρήνη στο μυαλό μας και υγεία στο σώμα μας και ανάπαυση στο πνεύμα μας και ευτυχία στη ζωή μας και χαρά στην ψυχή μας και τη σοφία να ξέρουμε ότι «αρχή σοφίας φόβος Κυρίου» (Παροιμίες 9:10). Απλή γνώση δεν είναι αρκετή, αλλά πώς να τη χρησιμοποιούμε για τη δόξα του Θεού είναι πιο σημαντικό.

            Πρέπει να βλέπουμε το Θεό στα πάντα για τους δώσουμε νόημα, αιτία, σκοπό, σχέδιο, προσχεδιασμό και ένα στόχο, την τελειότητα του Βασίλειου του Θεού! Οι άθεοι θα μας έφερναν στο χάος και στην ολοκληρωτική καταστροφή! Όμως εμείς, οι πιστοί, πρέπει να προσπαθήσουμε να φέρουμε ειρήνη και τάξη και ένα σχέδιο για τη ζωή δοσμένο σε μας από το Μεγάλο Σχεδιαστή με τους κανόνες και τους νόμους Του, τα σωστά και τα λάθη και τα απόλυτα, χωρίς τα οποία δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη και τάξη και ευτυχία!

            Δόξα τω Θεώ για τα απόλυτα και  τους νόμους του Νομοθέτη, ώστε να μπορούμε να ξέρουμε τη διαφορά μεταξύ του σωστού και του λάθους και γι’ αυτό να βρούμε ευτυχία μέσα από την Αγάπη Του και τους γεμάτους αγάπη νόμους Του και τους λογικούς κανόνες. Σ’ ευχαριστούμε Ιησού! Είθε ο Θεός να βοηθήσει κι εσένα «γνωρίσεις Αυτόν, του Οποίου η γνώσις είναι Ζωή Αιώνιος!» --Και Απόλυτη! (Βλέπε Ιωάννη 17:3.)

   

[ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ]

 

Κάνετε εγγραφή για να παίρνετε τις εκδόσεις μας με email


Στείλε αυτή τη σελίδα σ' έναν  φίλο σου

 

Το όνομά σου

 

Το email σου

 

Το όνομα του φίλου σου

 

Το email του φίλου σου

 

Το μήνυμά σου (προαιρετικά)

 

Εισάγετε τον Κωδικό >