Τα Πάντα Αλλάζουν, αλλά ο Ιησούς Ποτέ

Οι αλλαγές στην ανθρώπινη κοινωνία – στην οικονομία, στην πολιτική, στη θρησκεία της — σχεδόν πάντα προέρχονται από τον πάτο, όχι την κορυφή, επειδή η κορυφή, η αφρόκρεμα της εξουσίας, δε θέλει να αλλάξει, θέλει να παραμείνει στην κορυφή. Όμως παρότι προσπαθούν να κρατήσουν το καζάνι σφραγισμένο για να διατηρήσουν την κατεστημένη τάξη, δεν μπορούν και στο τέλος το καζάνι θα εκραγεί και θα αυτοκαταστραφεί λόγω της φωτιάς.

 Πρέπει να υπάρχει αυτή η συνεχής αλλαγή. Διαφορετικά θα υπήρχε πλήρης στασιμότητα και διαφθορά, επειδή αυτό που βρίσκεται στην κορυφή είναι το πρώτο που παθαίνει ζύμωση, που ξινίζει, που σαπίζει, και αυτό που βρίσκεται στον πάτο είναι γεμάτο από κατακάθια, στα οποία αν επιτραπεί να συσσωρευτούν θα στερεοποιηθούν και θα εμποδίζουν την κυκλοφοριακή διαδικασία. Στη συνέχεια αυτό που είναι στην κορυφή θα γινόταν απόβρασμα και βρώμικος αφρός. Γι’ αυτό όπως και στην παρασκευή ενός καλού ποτού, πρέπει να υπάρχει συνεχής ανάδευση για να αποφευχθεί το κατακάθι στον πάτο ή η δημιουργία ενός βρώμικου αφρού στην επιφάνεια. Για να εξασφαλιστεί η ίση κατανομή όλων των ενεχόμενων ιδιοτήτων, πρέπει να υπάρχει συνεχής αλλαγή και συνεχής ανάδευση και συνεχής κυκλοφορία για να αποφευχθεί η στασιμότητα.

 Αυτή είναι μια αρχή που διέπει την κοινωνία — τόσο σίγουρη όσο και οι νόμοι της φυσικής. Ο Θεός το καθόρισε κατ’ αυτό τον τρόπο! Μια αρχή τόσο σίγουρη όσο και ο νόμος της βαρύτητας. Ότι ανεβαίνει επάνω πρέπει να κατέβει ξανά κάτω! Μια αρχή τόσο σίγουρη όσο και ο νόμος της κυκλοφορίας των υγρών και των αερίων, ότι βρίσκεται κάτω πρέπει να πάει επάνω! “Επειδή κάθε υψηλό μέρος θα χαμηλωθεί και τα χαμηλά μέρη θα γίνουν ευθέα, και οι ισχυροί θα ταπεινωθούν και οι αδύναμοι θα γίνουν μεγάλοι. Αυτοί που ζουν με το ξίφος θα πεθάνουν από ξίφος, ενώ οι πράοι θα κληρονομήσουν τη γη” (Ματθαίου 26:52 και 5:5).

 Τόσο σίγουρο όσο ότι η νύχτα έρχεται μετά την ημέρα, έτσι και το φως έρχεται μετά το σκοτάδι. Όσο σίγουρα ο ήλιος ανατέλλει, έτσι πρέπει επίσης και να δύσει. Όσο σίγουρα η βροχή πέφτει στη γη, έτσι πρέπει πάλι να ανεβεί στον ουρανό ξανά. Όσο σίγουρα “από το χώμα είσαι, έτσι και στο χώμα θα επιστρέψεις!” (Εκκλησιαστής 12:7). Πρέπει να υπάρχει συνεχής γέννηση, ζωή, θάνατος, ανάσταση. Ο κύκλος πρέπει να ολοκληρωθεί — ο τέλειος κύκλος της αιωνιότητας — για να ολοκληρωθεί η δημιουργία του Θεού, της οποίας Αυτός είναι ο Σχεδιαστής και η Αρχή και το Τέλος, το Άλφα και το Ωμέγα (Αποκάλυψη 1:8).

 Πρέπει να υπάρχουν και τα δύο, όπως τα εκφράζει η Βίβλος, και  το “Εν αρχή” και “οι Έσχατες Μέρες”. “Μην αγανακτείς γι’ αυτούς που κάνουν το κακό” (Ψαλμός 37:1), επειδή οι μεγαλόπρεπες κατοικίες τους θα μείνουν έρημες και τα παλάτια τους θα κείτονται άχρηστα. Το μεγαλείο που είχε η Ελλάδα θα καταρρεύσει σε ερείπια και η δόξα της Ρώμης θα ξεθωριάσει μέσα στην λήθη, ώστε να φανερωθεί Αυτός που είναι αιώνιος και η ομορφιά της δημιουργίας Του και η δόξα της δύναμής Του και η αιωνιότητα της αγάπης Του, ώστε Αυτός να είναι τα πάντα μέσα στα πάντα, ώστε να δοξαστεί ο Θεός.

 Εσύ, άραγε, παραμένεις στάσιμος όπως εκείνοι που προσπαθούν να διατηρήσουν τη κατεστημένη τάξη, να βάλουν το κόσμο μέσα σε ένα κομμάτι πάγου; Ή κινείσαι με τις καυτές φωτιές του Πνεύματος του Θεού;

 Ο Θεός κινείται. Είναι ένας Θεός που κινείται. Δεν είναι ποτέ στάσιμος. Πάντα κάνει κάτι, προχωράει, μιλάει, προκαλεί αλλαγές σε κάθε σφαίρα της δημιουργίας. Δεν είναι ποτέ στατικός, εκτός από τον Εαυτό Του: "Διότι Εγώ είμαι ο Κύριος. Δεν αλλάζω" (Μαλαχίας 3:6). Και  εκτός από το Λόγο Του: "Στον αιώνα, Κύριε, παραμένει ο Λόγος σου στους Ουρανούς" (Ψαλμός 119:89), και εκτός από το μέλλον Του— στις υποσχέσεις Του προς τα παιδιά Του: "Άρα θα υπάρχει ανάπαυση για το λαό του Θεού" (Εβραίους 4:9).

 Όσο για όλα τα άλλα, "Τα βουνά θα τα χαμηλώσουν, αυτός που έχει εξυψωθεί θα ταπεινωθεί, και τα χαμηλά μέρη θα εξυψωθούν” (Ησαΐα 40:4). "Αυτός που έχει μια ταπεινή και ραγισμένη καρδιά, στον κατάλληλο καιρό θα εξυψωθεί πάρα πολύ,” μέχρις ότου “δεν θα υπάρχει χρόνος άλλο πια,” και θα έλθει η Βασιλεία του Κυρίου μας, όπου Αυτός που κυβερνά με δικαιοσύνη θα κρίνει τη γη και θα εγκαθιδρύσει αιώνια ειρήνη (Α’ Πέτρου 5:6, Αποκάλυψη 10:6, 12:10, Ψαλμός 9:7, Ησαΐας 9:7). “Και η Βασιλεία δε θα καταρρεύσει ποτέ, ούτε θα δοθεί σε άλλους. Θα είναι για πάντα” (Δανιήλ 2:44). Και θα κυβερνήσουμε και θα βασιλέψουμε μαζί Του πάνω στη γη και “Αυτός θα κυβερνήσει τα έθνη με μια ράβδο σιδερένια” — αλύγιστη, αναλλοίωτη, αιώνια — η κοινωνία της Βασιλείας του Θεού (Αποκάλυψη 20:6, 2:27, 12:5, 19:15).  "Επειδή αυτά που φαίνονται είναι πρόσκαιρα" — για λίγο καιρό — “όμως αυτά που δεν φαίνονται είναι αιώνια” (Β΄ Κορινθίους 4:18).

«Όλα όσα έκανε ο Θεός, τα ίδια θα είναι για πάντα· δεν είναι δυνατόν να προσθέσει κανείς σ' αυτά ούτε να αφαιρέσει απ' αυτά· και ο Θεός το έκανε αυτό για να έχουν φόβο μπροστά Του οι άνθρωποι»  (Εκκλησιαστής 3:14). Δείτε πώς έπεσαν οι ισχυροί και ο Θεός εξύψωσε εκείνον που ήταν ταπεινός (Β΄ Σαμουήλ 1:27, Λουκά 1:52).

 Εσύ μήπως παραμένεις στάσιμος όπως εκείνοι που επιζητούν να διατηρήσουν την κατεστημένη τάξη, να βάλουν το κόσμο μέσα σ’ ένα κομμάτι πάγου; Ή κινείσαι με τις καυτές φωτιές του Πνεύματος του Θεού — για να καις, να  λιώνεις, να μετακινείς, να διαπλάθεις, να δίνεις, να μοιράζεις και να αλλάζεις;

 Μήπως επιχειρείς να παγώσεις, να διατηρηθείς, να στερεοποιηθείς σ’ ένα αμετακίνητο κομμάτι πάγου που σημαίνει θάνατο;  Ή είσαι ζεστός, γεμάτος αγάπη και μοιράζεις και κερδίζεις και σπέρνεις και συλλαμβάνεις με το σπέρμα που φέρνει ζωή — νέα γέννηση, νέα πλάσματα και έναν νέο κόσμο — όπου "τα παλιά παρήλθαν και τα πάντα έγιναν νέα"; (Β΄ Κορινθίους 5:17).

 Καλύτερα να κινηθείς τώρα, με τη ζωή του Θεού, αλλιώς θα ξεμείνεις πίσω μέσα στο θάνατο αυτού του κόσμου! Ο Καρλ Μαρξ είχε δίκιο, αυτός ο κόσμος πρέπει να αλλάξει σύμφωνα με τις διαλεκτικές του υλισμού του όπου τίποτα δεν είναι μόνιμο. Βέβαια, ο Καρλ Μαρξ είχε λίγο μυωπία και δεν προέβλεψε την αμετάβλητη αιωνιότητα του πνευματικού κόσμου που ποτέ δε θα αλλάξει. «Επειδή αυτό που είναι σάρκα είναι σάρκα και αυτό που είναι πνεύμα είναι πνεύμα (Ιωάννης 3:6), και η σάρκα και το αίμα δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη Βασιλεία του Θεού» (Α’ Κορινθίους 15:50), διότι «ο Θεός είναι ένα Πνεύμα» — αιώνιο, αναλλοίωτο στα ουράνια  «και όσοι Τον λατρεύουν πρέπει να Τον λατρεύουν στο πνεύμα και στην αλήθεια, επειδή τέτοιου είδους προσκυνητές θέλει ο Πατέρας» (Ιωάννης 4:21-24), όχι σε αυτό ούτε σε εκείνο το μέρος, αλλά στο αιώνιο Πνεύμα του Θεού.

 Εχθές, σήμερα και για πάντα, ο Ιησούς είναι ίδιος! Τα πάντα αλλάζουν, αλλά ο Ιησούς ποτέ, δοξασμένο το όνομα Του (Εβραίους 13:8).

 Μείνε μαζί μου το σούρουπο πέφτει γοργά,
Το σκοτάδι βαθαίνει, ω, Κύριε μείνε σε μένα κοντά. 
Όταν άλλων βοήθεια, παρηγοριά φύγουν μακριά,
Στήριγμα των αδύναμων Εσύ, μείνε στη δική μου καρδιά.

Φεύγει γοργά και περνά βιαστικά η σύντομη ζωή
Οι χαρές της ξεχνιούνται κι οι δόξες δεν μένουν πολύ
Όπου κι αν κοιτάξω βλέπω μόνο αλλαγή και φθορά
Θεέ μου Εσύ δεν αλλάξεις ποτέ, μείνε σε μένα κοντά.

 –Henry Francis Lyte 1793-1847

[ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ]