The Family [ Home ]















 

Send This Page to a Friend

Reader's Corner: Main Page

Στεναχώριες

          Σήμερα το πρωί αισθανόμουν αποκαρδιωμένος και σε σύγχυση για κάποιο πράγμα. Η γυναίκα μου το διαισθάνθηκε κι έτσι άρχισε να τραγουδάει αυτό το ρεφραίν:

Άγιοι του Θεού χαρείτε, δεν υπάρχει τίποτα για να ανησυχείτε,
Τίποτε να σας κάνει να φοβηθείτε, τίποτα για να αμφισβητείτε!
Ο Θεός μας ποτέ δεν απέτυχε, γι’ αυτό γιατί να μην Τον εμπιστευτείτε;
Αύριο θα είσαι χαρούμενος πολύ, που Τον εμπιστεύτηκες κι εσύ!

           Το πρόβλημα είναι ότι όταν είσαι απογοητευμένος, αν αρχίσεις να μιλάς για την κατάσταση, συνήθως καταλήγεις να εκφράζεις τα παράπονά σου, τις αμφιβολίες σου και να μιλάς για ήττα. Αυτό ήταν που έκανα όταν απάντησα μισο-αστειευόμενος: «Άγιοι του Θεού παραιτηθείτε, δεν υπάρχει τίποτα για να χαρείτε!» Το τραγουδούσα απλώς αστειευόμενος, όμως αυτός ήταν πραγματικά ο τρόπος που αισθανόμουν — και ήταν κάπως ωραία για λίγο. «Εγώ ο καημένος!»

            Όταν έχεις το συναίσθημα «εγώ ο καημένος», συνήθως απλώς προσπαθείς να τραβήξεις λίγη προσοχή και συμπόνια. Όταν οι γιοι του Ισραήλ παραπονιόντουσαν στην έρημο, προσπαθούσαν να κάνουν τον Μωυσή και το Θεό να αισθανθούν οίκτο γι’ αυτούς! (Έξοδος 18:2-3). Η υπερηφάνεια σου έχει πληγωθεί, ο εγωισμός σου είναι λίγο πεσμένος, η αυτοπεποίθησή σου έχει κλονιστεί λίγο και αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν ήταν όλα λάθος. Ίσως να μην είχες δίκιο ποτέ για τίποτα! Κι έρχονται μέσα ο κύριος και η κυρία Αμφιβολία και όλα τα μικρά τα Αμφιβολάκια και ο κύριος και η κυρία Διάβολος και όλα τα μικρά τα διαβολάκια και φέρνεις μια καρέκλα και τους προσκαλείς να το συζητήσετε — και αρκετά σύντομα αρχίζεις να συμφωνείς μαζί τους. «Ναι, έχετε δίκιο! Ποτέ δεν ήμουν και πάρα πολύ καλός Χριστιανός! Πώς θα μπορούσε να χρησιμοποιεί εμένα ο Θεός; Πραγματικά δεν έχω μια πολύ νικηφόρα, επιτυχημένη ζωή και δεν είμαι τέλειος. Είμαι μόνο ένα μάτσο χάλια. Καλύτερα λοιπόν να τα παρατήσω!»

            Είναι επειδή στρέφεις το βλέμμα σου προς τον εαυτό σου αντί προς τον Θεό — εσωστρέφεια αντί για Ουρανοστρέφεια. Σκέφτεσαι τόσο πολύ για τον εαυτό σου και τα δικά σου ελαττώματα, τις αδυναμίες, τα λάθη και τις αμαρτίες, που ο «εαυτός» σου πραγματικά σε απογοητεύει. Ο Διάβολος μπορεί να σου πει πολλές αλήθειες για τον εαυτό σου που είναι φριχτές, για να μη μιλήσουμε και για τα ψέματα που σου λέει, κι έτσι αν αρχίσεις να ακούς το Διάβολο, δεν υπάρχει τέλος σ’ αυτό. Αν ακούσεις αυτόν, αυτός μπορεί να σε κάνει να φαίνεσαι ακόμη χειρότερος απ’ ότι πραγματικά είσαι και αυτό είναι πολύ άσχημο!

            Μετά αρχίζεις να ακούς τους επικριτές σου, ή ίσως κάποιος φίλος ή ένα μέλος της οικογένειάς σου κάνει κάποιο τυχαίο σχόλιο που πραγματικά δεν το εννοούσε ή που εσύ παρεξηγείς και ο Διάβολος γιγαντώνει την κατάσταση μέχρι που γίνεσαι αποκαρδιωμένος και αισθάνεσαι ότι θέλεις να τα παρατήσεις.

            Αυτό μου θυμίζει τον Βασιλιά Δαβίδ όταν είπε, «Τώρα σίγουρα θα πεθάνω από τα χέρια του Σαούλ κάποια μέρα» (Α΄Σαμουήλ 27:1). Πώς θα μπορούσε ο Δαβίδ να έχει γράψει έναν ψαλμό, ή ένα τραγούδι, από αυτό; Θα ακουγόταν απαίσιο: «Κάποια μέρα σίγουρα θα πεθάνω! Κάποια μέρα θα νικηθώ. Κάποια μέρα ο Διάβολος θα με πιάσει. Κάποια μέρα οι εχθροί μου θα με σκοτώσουν. Ίσως να μην αξίζει τον κόπο τελικά! Ο Θεός μ’ έχει παρατήσει. Είμαι μια αποτυχία. Καλύτερα να τα παρατήσω!» — Που είναι αυτό ακριβώς που ήθελε ο Διάβολος να πείσει τον Δαβίδ να κάνει με αυτό τον καταιγισμό των αμφιβολιών και της αυτολύπησης.

           Πώς θα μπορούσε ο Δαβίδ να γράψει ένα τραγούδι από αυτό; Τι είδος πένθιμου μοιρολογιού, που θα παιζόταν σ’ ένα θρηνώδες μινόρε κλειδί, θα ήταν αυτό; Φαντάζομαι γι’ αυτό δεν μπορείς να το βρεις αυτό σ’ έναν από τους ψαλμούς του Δαβίδ. Ο Δαβίδ προφανώς το είπε, επειδή αναφέρεται στη Βίβλο ότι το είπε—ένα από εκείνα τα σύντομα ξεσπάσματα που προκαλούνται από το Διάβολο που καταφέρνει να περάσει μέσα πριν πιάσουμε τον εαυτό μας και αντιληφθούμε πόσο άσχημα πραγματικά ακούγεται.  Όμως ο Δαβίδ ήταν αρκετά λογικός για να μην γράψει ένα τραγούδι μ’ αυτό και να συνεχίσει να τραγουδάει αυτό το σκοπό. Αντίθετα, στο Βιβλίο των Ψαλμών παίρνει μια θετική στάση, αψηφώντας τους εχθρούς του κα δοξάζοντας το Θεό παρά τα προβλήματά του, επειδή γνώριζε ότι ο Θεός θα έκανε τα πάντα να πάνε καλά, επειδή πάντα το έκανε και επειδή το υποσχέθηκε.

            Όταν είσαι αποθαρρυμένος, ο Διάβολος σε κάνει έξαλλο με την αλήθεια επειδή πρόκειται να ηττηθεί σε λίγο από αυτήν. Σε κάνει να θυμώσεις όταν οι άνθρωποι προσπαθούν να σε κάνουν να ευθυμήσεις και σε κάνει να εκνευριστείς με τους ίδιους ανθρώπους που προσπαθούν να σε βοηθήσουν, επειδή δεν μπορείς να απολαύσεις τη μιζέρια σου τόσο πολύ αν εκείνοι προσπαθούν να σε κάνουν ευτυχισμένο. Ντρέπεσαι επειδή η ηττοπάθειά σου φαίνεται τόσο άσχημη σε αντίθεση με την νικηφόρα στάση τους, κι έτσι προσπαθείς να την καλύψεις με μια έκρηξη οργής εναντίον τους, ή προσπαθείς να βρεις λάθη σ’ αυτούς και στους άλλους και σε κάθε τι — ακόμη και στο Θεό — για να δικαιολογήσεις το δικό σου βρωμιάρη εαυτό που είσαι μέσα στη γκρίνια.

            Κι έτσι σήμερα το πρωί μπήκα στον πειρασμό να γίνω έξαλλος με τη γυναίκα μου όταν προσπάθησε να με φέρει στο κέφι με αυτό το τραγούδι, και εγώ απάντησα, «Α, ναι;» και αστειευόμενος άρχισα να τραγουδώ το αντίστροφο: «Άγιοι του Θεού παραιτηθείτε, δεν υπάρχει τίποτα για να χαρείτε· όλα σας κάνουν να φοβόσαστε, κι όλα σας κάνουν να αμφισβητείτε.» Μέχρι εδώ ήταν λίγο αστείο επειδή ήταν τόσο φανερά αντιδραστικό και η αμαρτία μου ήταν τόσο φανερή, όμως όταν έφτασα στην επόμενη στροφή και είδα πού με οδηγούσε το αντίστροφο του τραγουδιού, με τρόμαξε και δεν ενδιαφερόμουν να συνεχίσω να το τραγουδώ. Ήξερα ότι ο Θεός δεν έκανε λάθος και ποτέ δεν απέτυχε. Έτσι πώς θα μπορούσα να τραγουδήσω, «Ο Θεός πάντα έχει αποτύχει, γι’ αυτό γιατί να μην να αμφιβάλλετε, να μουρμουρίσετε και να πείτε; Αύριο θα είσαι λυπημένος πολύ, που Τον εμπιστεύτηκες κι εσύ!» Αν υπάρχει κάτι που γνωρίζω, είναι ότι ο Θεός ποτέ δεν έχει αποτύχει και πάντα την επόμενη μέρα ήμουν χαρούμενος που Τον εμπιστεύτηκα. Κι έτσι ήξερα ότι αυτό ήταν ένα ψέμα και απλώς δεν μπορούσα με κανένα τρόπο να πω το τραγούδι ανάποδα, άσχετα με το πόσο άσχημα αισθανόμουν. Απλώς δεν ήταν η αλήθεια!

            Κοιτάξτε τι φοβερό ψέμα είναι ακόμα κι αυτό το μικρό τραγούδι, αν το τραγουδήσεις ανάποδα. Αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργεί ο Διάβολος: Αρχίζει με φαινομενική αθωότητα και ειλικρίνεια με κάτι που δεν φαίνεται και τόσο κακό. «Άγιοι του Θεού παραιτηθείτε, δεν υπάρχει τίποτα για να χαρείτε»—που είναι ο τρόπος που αισθανόμαστε μερικές φορές όταν αποθαρρυνόμαστε. Όμως είναι η φρίκη στην οποία σε οδηγεί που μας ταρακουνάει και μας σοκάρει για να αντιληφθούμε τι ψεύτης είναι ο Διάβολος και σε τι άσχημη κατάσταση πάμε να μπούμε.

            Δόξα τω Θεώ για τη θεραπεία του σοκ που μας δίνει όταν αντιλαμβανόμαστε τι φριχτό πράγμα λέμε ή κάνουμε σαν αποτέλεσμα κάποιας μικρής αμφιβολίας ή φόβου ή ανυπακοής με την οποία αρχίσαμε. Ένα από τα πράγματα που με βοήθησαν να ξυπνήσω ήταν όταν αντιλήφθηκα τι απαίσιο παράδειγμα ήμουν στη σύζυγό μου, που προσπαθούσε να με ενθαρρύνει, ενώ εγώ το πολεμούσα. Ακόμη κι αν μισο-αστειευόμουν, ο κίνδυνος να την τραβήξω κάτω μαζί μου με ξύπνησε. Αντιλήφθηκα ότι έπρεπε να πάρω τη νίκη για δική της χάρη, αν όχι για τίποτε άλλο!

            Ο παππούς μου συνήθιζε να λέει, «Αν πρέπει να πας στην Κόλαση, τουλάχιστον μην αφήσεις και κάποιον άλλον να σκοντάψει επάνω σου και να πέσεις κι αυτός στην Κόλαση!» Όμως αυτό δεν είναι δυνατό, επειδή αν πηγαίνεις στην Κόλαση δεν γίνεται παρά να τραβήξεις κι άλλους μαζί σου. Ο καθένας έχει επιρροή. Κανένας δεν ζει για τον εαυτό του, και κανένας δεν πεθαίνει για τον εαυτό του. (Ρωμαίους 14:7). Ο καθένας μας είναι προορισμένος να επηρεάζει τους άλλους. Κανένας άνθρωπος δεν είναι ένα νησί. Ο καθένας επηρεάζει κάποιον άλλον ακόμα κι όταν φαίνεται ότι είναι μόνος του.

            Μερικές φορές μόνο μια λέξη ή μια ματιά ή ένα χαμόγελο μπορούν να φέρουν μια μεγάλη διαφορά — το πώς ενεργούμε ή ακουγόμαστε ή φαινόμαστε. Αν δεν είμαστε χαρούμενοι και νικηφόροι και εποικοδομητικοί, τότε θα μπορούσαμε εύκολα να πληγώσουμε άλλους και να τους τραβήξουμε κάτω μαζί μας. Είτε πρόκειται να τραβήξουμε τους ανθρώπους πάνω στο δικό μας επίπεδο είτε θα τους σύρουμε κάτω σ’ αυτό, ή το ένα ή το άλλο. Δεν υπάρχει ενδιάμεσο, κανένα ουδέτερο έδαφος. Θα είμαστε ή κρύοι ή ζεστοί —και η χλιαρότητα είναι η χειρότερη μορφή του κρύου, επειδή δεν γνωρίζει ότι είναι κρύα (Αποκάλυψη 3:15-16).

            Κατ’ αυτή την έννοια, εκείνο το παλιό το ποίημα για τον ψηλό δρόμο και το χαμηλό δρόμο είναι παραπλανητικό:

Σε κάθε ψυχή ανοίγεται ένας δρόμος:
Στην υψηλή ψυχή, ο ψηλός δρόμος,
Και στη χαμηλή ψυχή, ο χαμηλός.
Όμως ο τεράστιος όχλος αμφιταλαντεύεται πίσω μπρος,
Στα ομιχλώδη επίπεδα ανάμεσα στους δύο.

          Ο τεράστιος όχλος, αφήστε με να σας πω, δεν αμφιταλαντεύεται πίσω μπρος! Κατακάθεται στον πάτο, όμως τόσο σταδιακά που ούτε καν το γνωρίζει! Μόνο μια μικρή αμφιβολία, λίγος φόβος, λίγη μουρμούρα, λίγη αποθάρρυνση, μπορεί να μεγαλώσει και να συνεχίσει να μεγαλώνει μέχρι που να είσαι ολοκληρωτικά ηττημένος και μια απαίσια επίδραση πάνω στους άλλους. Φαίνεται αρκετά αθώο στην αρχή και ο Διάβολος προσπαθεί να σε πείσει ότι δεν είναι και τόσο άσχημα, όμως έχει ένα πικρό τέλος!

            Θα πας είτε από τον ένα δρόμο είτε από τον άλλο—πάνω ή κάτω! Το να μένεις ακίνητος δεν υπάρχει. Είτε σκαρφαλώνεις και φτάνεις στην κορυφή, ή βουλιάζεις και παρασύρεσαι προς τα κάτω, συνεχώς προς τα κάτω! Και όταν αρχίσεις να πηγαίνεις προς τα κάτω δεν υπάρχει μέρος για να σταματήσεις. Ποτέ δεν θα σταματήσεις μέχρι που να χτυπήσεις στον πάτο—εκτός κι αν μετανοήσεις και ξυπνήσεις και ζητήσεις από το Θεό να σε συγχωρέσει και να πετάξει έξω όλο το πακέτο του Διαβόλου με τα ψέματα και όλες τις αμφιβολίες σου, τους φόβους και την αποθάρρυνση, και ακολουθήσεις τον Ιησού και το Λόγο Του, και κρατηθείς από τις υποσχέσεις Του. Το μέλλον είναι τόσο φωτεινό όσο και οι υποσχέσεις του Θεού! Πρέπει να κρατάς τα μάτια σου στον Ιησού, επειδή δεν υπάρχει κανένα άλλο μέρος για να κοιτάξεις εκτός προς τα κάτω—και αυτό είναι ο λάκκος, η καταθλιπτική άβυσσος της φριχτής μηδαμινότητας.

            Πρόκειται να είσαι είτε θετικός είτε αρνητικός, ή το ένα ή το άλλο. Δεν μπορείς να είσαι απλώς λίγο και από τα δύο. Αυτό είναι που θα προσπαθήσει να σου πει ο Διάβολος: «Δεν πειράζει να είσαι λίγο  αποκαρδιωμένος, να αισθάνεσαι μόνο λίγη λύπη για τον εαυτό σου. Εξάλλου, αξίζεις να απολαύσεις λίγη αποθάρρυνση έτσι ώστε να μπορέσεις να πάρεις λίγη συμπόνια από τους άλλους. Γιατί όχι; Η μιζέρια αγαπάει την παρέα! Ας κάνουμε και όλους τους άλλους λίγο πιο μίζερους, έτσι ώστε όλοι να μπορούμε να την απολαύσουμε!»

  

          Τη στιγμή που αρχίζεις να ακούς το Διάβολο είσαι τελειωμένος, επειδή δεν υπάρχει τέλος σ’ αυτό, δεν υπάρχει μέρος σταματημού! Ποτέ δεν θα τα παρατήσει μέχρι που να σε τραβήξει στον ίδιο τον πάτο και να σε αφήσει ολοκληρωτικά ηττημένο, ένα απαίσιο όνειδος για το σκοπό του Χριστού και ένα βάρος για όλους τριγύρω σου.  Αυτό είναι το είδος μαρτυρίας του Διαβόλου! Αυτό είναι το αποτέλεσμα του να βάζεις τις αμφιβολίες του και τους φόβους του σε λέξεις και να μοιράζεσαι τα ψέματά του με τους άλλους. Έχει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα από το να μαρτυράς την αλήθεια του Θεού και του Λόγου Του. Παρασύρει τους άλλους κάτω και τους κάνει να γίνονται δυστυχισμένοι, αποθαρρυμένοι, αμφισβητίες, φοβισμένοι και παραπονιάρηδες όπως ακριβώς είσαι εσύ.

            Τα λόγια είναι αληθινά  πράγματα! Ευλογούν ή καταριούνται· ανυψώνουν ή καταβαραθρώνουν· σώζουν ή καταδικάζουν. Δεν υπάρχει ενδιάμεσο! Ο Ιησούς είπε ότι ο καθένας από εμάς θα πρέπει να δώσει λόγο για κάθε μάταια λέξη. «Σας λέω δε ότι, για κάθε αργό λόγο, που θα πουν οι άνθρωποι, θα λογοδοτήσουν γι' αυτόν κατά την ημέρα της κρίσης.  Επειδή, από τα λόγια σου θα δικαιωθείς, και από τα λόγια σου θα κατακριθείς.» (Ματθαίου 12:36-37).

            Γι’ αυτό αν είσαι αποθαρρυμένος, φίλε μου, για όνομα του Θεού μην μουρμουρίζεις, μην παραπονιέσαι και ξεστομίζεις τις αμφιβολίες σου και τους φόβους σου στους άλλους! «Εξομολογείστε ο ένας στον άλλον τα πταίσματά σας» (Ιακώβου 5:16), ναι, όμως μην πηγαίνετε τριγύρω διαδίδοντας τις αμφιβολίες σας, την αποθάρρυνση, τις ανησυχίες και τα βάσανά σας σε ανυποψίαστες ψυχές. Κρατείστε αυτά τα πράγματα για τον εαυτό σας και απλώς μοιραστείτε τα με το Θεό. – Ή αν ειλικρινά θέλετε βοήθεια, ρωτήστε κάποιον που είναι πνευματικά δυνατός να σας συμβουλέψει και να προσευχηθεί για σας. Οι άλλοι έχουν αρκετά δικά τους προβλήματα χωρίς εσάς να ρίχνετε κι άλλα επάνω τους. Μπορεί ήδη να έχουν βάρη περισσότερα από αυτά που μπορούν να σηκώσουν. Το δικό σου μπορεί να είναι η τελευταία σταγόνα.

            Όταν ο Κύριος είπε, «Βαστάζετε ο ένας τα βάρη τού άλλου» (Γαλάτες 6:2), δεν εννοούσε αυτό το είδος — ένα βάρος αμφιβολίας και ανησυχίας και έλλειψης εμπιστοσύνης και πίστης στο Θεό. Εννοούσε να μπεις κάτω από το φορτίο που έχει κάποιος άλλος και να τον βοηθήσεις να το σηκώσει — όχι να ρίξεις το δικό σου πάνω σε κάποιον άλλον που είναι ήδη υπερφορτωμένος! Σημαίνει να βοηθάς να σηκώσεις, όχι να εμποδίσεις, να ευκολύνεις το φορτίο — το φορτίο κάποιου άλλου — όχι το δικό σου.

            Όσο για μας, Αυτός λέει, «κάθε ένας θα βαστάξει το δικό του φορτίο» (Γαλάτες 6:5). Και ο Παύλος είπε, «Μπορώ να κάνω τα πάντα, διαμέσου τού Χριστού που με ενδυναμώνει» (Φιλιππησίους 4:13). Ζήτα από το Θεό να σε βοηθήσει, και αν είσαι πραγματικά υπερφορτωμένος, Αυτός θα σε βοηθήσει. Αν πραγματικά χρειάζεσαι βοήθεια, πες το στον Ιησού πρώτα από όλα. Επιζήτησε τον Κύριο. «Ρίξε επάνω στον Κύριο το φορτίο σου, κι Αυτός θα σε ανακουφίσει» (Ψαλμοί 55:22). Αν είσαι βαρυφορτωμένος με έγνοιες στο τέλος της ημέρας, απλώς μετακύλησέ τες στον Ιησού και πήγαινε για ύπνο — και άφησε Αυτόν να μείνει ξύπνιος όλη τη νύχτα. Μην ανησυχείς γι’ αυτές. Άφησε τον Κύριο να έχει τις ανησυχίες. Οι ώμοι Του είναι αρκετά μεγάλοι για να κουβαλήσουν οποιοδήποτε φορτίο — όλα τα φορτία του κόσμου βαλμένα μαζί, συμπεριλαμβάνοντας και το δικό Του!

            Μου θυμίζει την ιστορία του μικρού κοριτσιού που προσευχότανε: «Σε παρακαλώ, αγαπημένε μου Θεούλη, φρόντισε τον εαυτό Σου, επειδή αν πάθεις κάτι Εσύ, θα την έχουμε άσχημα όλοι μας!» Αυτό είναι σίγουρο, επειδή ο καθένας από μας είναι σ’ ένα μεγάλο χάλι. Αν δεν κρατήσουμε τα μάτια μας στον Κύριο και το μυαλό μας στο Λόγο Του, είμαστε καταδικασμένοι σε ήττα, αμφιβολία, απογοήτευση και τελική αποτυχία!

            Μερικές φορές δεν ξέρεις τι να πιστέψεις: Κάποιος λέει, «Κρατήσου!» και κάποιος άλλος λέει, «Παράτησέ τα!» Λοιπόν, αν βάλεις το καθένα στη σωστή σειρά, έχουν και οι δύο δίκιο: Παράτησε την αποθάρρυνση, τις αμφιβολίες, τους φόβους και τα βάρη του Διαβόλου και κρατήσου από τον Κύριο. Δέσε το κάρο σου στο αστέρι Του και δεν θα υπάρχει σταματημός για σένα! Όμως αν γεμίσεις το κάρο σου με όλες τις πέτρες που θα ήθελε ο Διάβολος να μαζέψεις, θα βουλιάξεις στα σίγουρα. Απλώς κύλησέ τες να πέσουν έξω και άφησέ τες να πέσουν πίσω σου, ενώ εσύ συνεχίζεις με τον Κύριο.

            Ίσως να σκέφτεσαι ότι ο Κύριος δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος από μερικά από τα προβλήματά σου. Μερικοί άνθρωποι είναι έτσι. Μου θυμίζουν έναν άνθρωπο που διέσχιζε ένα παγωμένο ποταμό έναν χειμώνα, πριν από πολλά χρόνια. Με το φόβο ότι θα μπορούσε να σπάσει ο πάγος και να πέσει μέσα στο νερό και να πνιγεί, μπουσούλιζε πολύ αργά και προσεκτικά στα χέρια του και στα γόνατά του. Ακούγοντας ένα θόρυβο από απόσταση, κοίταξε πίσω του και είδε μια ομάδα τεσσάρων αλόγων με εμπιστοσύνη να έρχονται προς αυτόν, τραβώντας ένα μεγάλο κάρο γεμάτο με βαριά παλιοσίδερα πάνω στον ίδιο τον πάγο στον οποίο τόσο δισταχτικά μπουσουλούσε. Θέλω να σας πω, ο Θεός μπορεί να το αντέξει! Μπορεί να αντέξει κάθε φορτίο που θέλεις να Του δώσεις.

            Πρέπει να έχει λίγη πίστη στο Θεό αλλιώς θα βουλιάξεις, επειδή χωρίς Αυτόν δεν μπορείς να κάνεις τίποτα (Ιωάννη15:5). Αν δεν κρατηθείς από τον Κύριο, είσαι χαμένος. Οτιδήποτε, οποιοσδήποτε και το κάθε τι μπορεί να σε ρίξει κάτω — στην πραγματικότητα, ακόμη και το τίποτε. Η πνευματική σου ισορροπία είναι τόσο ευαίσθητη που κανένας δεν θα μπορεί να σου πει τίποτε από φόβο μήπως σε βγάλει εκτός ισορροπίας και καταρρεύσεις.  Και η πιο ελάχιστη πρόκληση, υπερβολή ή υπαινιγμός και έχεις ηττηθεί. Το Χριστιανικό βερνίκι σου, εκείνο το Χριστιανικό γυάλισμα, είναι τόσο λεπτό που γρατζουνιέται εύκολα. Είναι μόνο στην επιφάνεια, κι έτσι χρειάζεται μόνο μια μικρή γρατζουνιά για να αποκαλυφθεί η φριχτή αλήθεια που είναι από κάτω.

            Μερικοί άνθρωποι είναι τόσο ευαίσθητοι που δεν μπορούν ν’ αντέξουν την παραμικρή πίεση. Καταρρέουν επειδή δεν κρατιούνται από τον Κύριο, δεν στηρίζονται στο Λόγο, δεν πιστεύουν στις υποσχέσεις Του. Βασίζονται σε κάποια υποτιθέμενη δική τους ακεραιότητα, κάποια αποστερημένη μεγαλοσύνη που νομίζουν ότι έχουν. Και θέλω να σας πω, αυτή η φαρισαϊκή υποκρισία δεν μπορεί να αντέξει τα ηλεκτροσόκ του Διαβόλου. Θρυμματίζεται πολύ εύκολα. Μετά όλοι οι άλλοι ρίχνουν μια τρομακτική ματιά στη φρίκη μέσα τους, επειδή πραγματικά δεν κρατιόντουσαν από τον Κύριο και δεν κρατούσαν τα μάτια τους στον Ουρανό. Να θυμάστε αυτό το ρητό:

 Σ’ όλη τη ζωή αδερφέ μου, για να είσαι μια χαρούμενη ψυχή,
Κράτα τα μάτια σου στο κουλούρι, κι όχι στην τρύπα την αδειανή!

          Κράτα τα μάτια σου στον Ουρανό. Κράτα τα μάτια σου στο στόχο και τη νίκη στην ψυχή σου. Πάντα να φωνάζεις, ποτέ να μην διστάζεις! Όταν ο Διάβολος σε βάζει σε πειρασμό να σωριαστείς και να αποθαρρυνθείς, πολέμησέ το! Ούτε καν να τον ακούσεις, πολύ λιγότερο να παραδοθείς. Άρχισε να κάνεις κάτι θετικό. Άρχισε να λες κάτι εύθυμο και ενθαρρυντικό — όπως έκανε με μένα η γυναίκα μου σήμερα το πρωί, όταν άρχισε να τραγουδάει. «Άγιοι του Θεού χαρείτε» με το γλυκό της τρόπο, όσο καλύτερα μπορούσε, προσπαθώντας να μου υπενθυμίσει να εμπιστευτώ τον Κύριο.

            Μην κάθεσαι απλώς εκεί, κάνε κάτι! Τραγούδησε, φώναξε, δόξασε τον Κύριο, ανάφερε Εδάφια! Ρίξε μια στο Διάβολο! Επίπληξέ τον με το Λόγο! Αυτό ήταν που έκανε ο Ιησούς, όταν ο Διάβολος Τον έβαλε σε πειρασμούς και Του έλεγε ψέματα στην έρημο. «Είναι γραμμένο» (Ματθαίου 4:3-10). Ο Διάβολος είναι ψεύτης και ο πατέρας του ψέματος και δεν μπορεί να αντέξει το Λόγο. «Αντισταθείτε στο διάβολο, και θα φύγει από σας» (Ιακώβου 4:7). Θα κάνει μεταβολή και θα φύγει. Βάλε την περικεφαλαία της σωτηρίας και το θώρακα της δικαιοσύνης, χρησιμοποίησε την ασπίδα της πίστης για να σβήσεις όλα τα πυρωμένα βέλη του Κακού· ζώσε στη μέση σου την αλήθεια· βάλε στα πόδια σου το ευαγγέλιο της Ειρήνης και σήκωσε το πυρωμένο ξίφος του Πνεύματος, που είναι ο Λόγος του Θεού και χτύπα το Διάβολο στην καρδιά (Εφεσίους 6:10-17). Διώξε τον μακριά! Πες του ότι δεν έχεις καμιά δουλειά μαζί του και εκείνος δεν έχει καμιά δουλειά μαζί σου!

            Έπειτα ασχολήσου με τη δουλειά σου. Μίλα σε άλλους για τον Ιησού και τη σωτηρία. Γίνε θετικός. Βοήθησε κάποιον άλλον. Γίνε τόσο απασχολημένος με τα προβλήματα κάποιου άλλου που δεν θα μπορείς να σκέφτεσαι για το δικό σου βρωμερό εαυτό. Γίνε τόσο απασχολημένος προσπαθώντας να κάνεις κάποιον άλλον ευτυχισμένο που δεν θα μπορείς παρά να είσαι ευτυχισμένος εσύ ο ίδιος.

            Μίλα για τον Ιησού. Μίλα για το Λόγο του Θεού. Μίλα για τις ανάγκες των άλλων. Μίλα για τα καλά πράγματα. «Όσα είναι αληθινά, όσα είναι σεμνά, όσα είναι δίκαια, όσα είναι καθαρά, όσα είναι προσφιλή, όσα έχουν καλή φήμη, αν υπάρχει κάποια αρετή, και αν υπάρχει κάποιος έπαινος, αυτά να συλλογίζεστε» (Φιλιππησίους 4:8). «Να μη βλασφημείς κανέναν» — ούτε ακόμα και τον εαυτό σου (Τίτος 3:2).

            Κράτα την πίστη! Κράτα τα μάτια σου στον Ιησού! Γίνε τόσο απασχολημένος με το να βοηθάς κάποιον που χρειάζεται βοήθεια και ξέχασε το δικό σου ανόητο εαυτό. Και βέβαια είσαι μια αποτυχία! Και βέβαια είσαι ένα μάτσο χάλια! Όλοι μας είμαστε! Όταν αρχίζουμε να κοιτάμε τον εαυτό μας, πραγματικά απογοητευόμαστε.

            Ας συνεχίσουμε να προχωράμε με το Θεό! Είναι ο Μόνος που μπορεί να τα καταφέρει και θα σε βοηθήσει να τα βγάλεις πέρα αν απλώς Του δώσεις μια ευκαιρία. Κρατήσου από το Λόγο Του και άφησέ Τον να μείνει κοντά σου. Παράτησέ τα και άφησε το Θεό να το κάνει! Υπάρχει ένα παλιό τραγούδι που λέει, «Ο Θεός θα με κρατήσει σφιχτά!» Εγώ δεν μπορώ να κρατήσω τον εαυτό μου. Δεν μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου. Αυτός είναι η μόνη μου ελπίδα.

            «Σ' Αυτόν, όμως, που μπορεί να σας φυλάξει άπταιστους, και να σας στήσει μπροστά στη δόξα Του, χωρίς ψεγάδι, με αγαλλίαση, στον μόνο σοφό Θεό, τον Σωτήρα μας,» αφιέρωσε το δρόμο σου, τη ζωή σου, το μυαλό σου, τις σκέψεις σου, το χρόνο σου» (Ιούδα 24-25). «Επειδή, ξέρω σε ποιον πίστεψα, και είμαι πεπεισμένος ότι είναι δυνατός να φυλάξει την παρακαταθήκη μου μέχρι εκείνη την ημέρα.» (Β΄Τιμόθεου 1:12). Μόνο ο Θεός μπορεί να το κάνει! Απλώς δώσε Του μια ευκαιρία. Κράτα τα μάτια σου στον Ιησού. Ας μιλήσουμε για τον Ιησού! Ας μιλήσουμε για την αγάπη — τη δική Του αγάπη!

            Καθώς δίνεις έξω, ο Θεός θα σου δίνει μέσα σου και ποτέ δεν θα μπορείς να Τον ξεπεράσεις σε δόσιμο! Είναι σαν την μικρή ανακάλυψη που έκανα μια μέρα όταν προσπαθούσα να βγάλω λίγο βρώμικο αφρό από την επιφάνεια μιας κατσαρόλας με νερό. Κάθε φορά που προσπαθούσα να τον χύσω έξω, αυτός ανακατευόταν περισσότερο. Τελικά είχα την ιδέα να βάλω την κατσαρόλα κάτω από μια βρύση με τρεχούμενο νερό. Αυτό έκανε την επιφάνεια του νερού μέσα στην κατσαρόλα να ανέβει μέχρι που ξεχείλιζε. Ο αφρός στην επιφάνεια απλώς χύθηκε έξω και πήγε κάτω στον υπόνομο.

            Ο Θεός κάνει κάτι παρόμοιο μαζί μας μέσα από τις εξαγνιστικές φωτιές των δοκιμασιών Του και των ελέγχων Του. Βάζει την «κατσαρόλα» μας πάνω στη φωτιά και μας φέρνει σε βρασμό έτσι ώστε όλη η γλίτσα και ο βρώμικος αφρός να έρθουν στην επιφάνεια. Ήταν πάντα εκεί, όμως απλώς δεν ερχόταν στην επιφάνεια όπου όλοι να μπορούν να τον δουν μέχρι που ο Θεός μας έβαλε στη φωτιά. Γι’ αυτό το λόγο είναι η φωτιά — για να ξεφορτωθεί τη βρωμιά. Πρέπει να Τον αφήσουμε να τη βράσει και να την ξεφορτωθεί!

            Μη μας λες πόσο άσχημα είσαι. Δεν θέλουμε να ξέρουμε! Θέλουμε να σκεφτόμαστε για τον Ιησού. Ας μιλήσουμε για τον Ιησού! Μην ξεστομίζεις τις αμφιβολίες σου, τους φόβους σου και την έλλειψη πίστης. Δεν θέλουμε ν’ ακούσουμε γι’ αυτά. Θέλουμε να ακούσουμε για τον Ιησού. Κράτα τα μάτια σου στον Ιησού! Όπως λέει ο περίφημος παλιός ύμνος.

 Μόνο ο Ιησούς, μόνο ο Ιησούς,
μόνο Αυτός γεμίζει την καρδιά μου.
Κάθε βάρος γίνεται ευλογία,
Όταν ξέρω ότι Αυτός είναι κοντά μου!

[ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ]

Κάνετε εγγραφή για να παίρνετε τα βουνίσια ρυάκια με email


Στείλε αυτή τη σελίδα σ' έναν  φίλο σου

 

Το όνομά σου

 

Το email σου

 

Το όνομα του φίλου σου

 

Το email του φίλου σου

 

Το μήνυμά σου (προαιρετικά)

 

Εισάγετε τον Κωδικό >