The Family [ Home ]















 

Send This Page to a Friend

Reader's Corner: Main Page

 Το λυχνάρι

    Όλοι χρειαζόμαστε να μάθουμε να κρατάμε την πρώτη θέση στην καρδιά μας και στη ζωή μας και στο χρόνο μας για το Χριστό. Ανήκουμε σ’ Αυτόν πάνω απ’ όλα και η πρώτη θέση πρέπει να ανήκει σ’ Αυτόν – για ανάπαυση και προσευχή και συντροφιά με το Χριστό και για να τρεφόμαστε από το Λόγο Του. Δεν μπορείς να κάνεις το έργο του Θεού χωρίς τη δύναμη του Θεού – και για να την πάρουμε πρέπει να περνάμε χρόνο με το Θεό. Έπειτα πρέπει να αφήνουμε Αυτόν να κάνει το έργο μέσα από εμάς. Πολλοί άνθρωποι δίνουν τις ανάγκες τους κα τα προβλήματά τους στο Θεό με την προσευχή αλλά μετά  κάνουν μεταβολή και προσπαθούν να καλύψουν αυτές τις ανάγκες τους και να λύσουν αυτά τα προβλήματά τους από μόνοι τους, χωρίς να εξαρτώνται από το Θεό να δουλέψει για λογαριασμό τους.

Πρέπει να πάρουμε ένα μάθημα από το λυχνάρι: Πρέπει να είναι το λάδι που καίει και όχι το φυτίλι, επειδή αν το φυτίλι καίγεται χωρίς λάδι, θα καταστραφεί. Πρέπει να εμποτίζουμε τον εαυτό μας μέσα στον Χριστό και να αφήνουμε Αυτόν να καίει για να φωτίζει το δρόμο, επειδή αν προσπαθήσουμε να το κάνουμε αυτό εμείς, σύντομα θα καούμε.

Γι’ αυτό σταμάτα να προσπαθείς να κάνεις τη δουλειά εσύ ο ίδιος και άφησε το Θεό να την κάνει. Παράτησέ τα και άφησε το Θεό να το κάνει!

Η φλόγα του λυχναριού καίει τόσο όμορφα και λαμπερά και καθαρά όταν καίγεται το λάδι, όμως καπνίζει και βρωμάει όταν απλώς καίγεται το φυτίλι. Το φυτίλι του λυχναριού πρέπει να είναι βαθειά βυθισμένο μέσα στο λάδι. Το περισσότερο από το φυτίλι είναι μέσα στο λάδι και μόνο μια μικρή άκρη του είναι στον αέρα και στη φλόγα. Μ’ αυτό τον τρόπο, είναι κυρίως το λάδι που καίγεται και πολύ λίγο από το φυτίλι – σχεδόν καθόλου. Το λάδι ρέει ελεύθερα μέσα από ένα φυτίλι που είναι βαθειά βουτηγμένο μέσα στο λάδι. Τότε είναι που καίγεται το λάδι και όχι το φυτίλι και δίνει λαμπερό, αγνό, καθαρό φως.

«Δε ζω πια εγώ, αλλά ζει ο Χριστός μέσα μου» (Γαλάτες 2:20). Δεν είμαι εγώ που καίγομαι, αλλά είναι ο Χριστός που πρέπει να καίγεται μέσα σε μένα. Μπορείς να είσαι ένα όμορφο φυτίλι αλλά θα μαυρίσεις από το κάψιμο αν έχεις πολύ λίγο λάδι. Πρέπει να μουσκεύεις τον εαυτό σου μέσα στο λάδι για να μην καίγεσαι αλλά για να καίγεται Αυτός μέσα από σένα. Έπειτα θα βγάζεις καθαρό φως, άκαπνο φως, διαυγές φως, όμορφο φως σε όλους όσους είναι μέσα στο σπίτι (Ματθαίου 5:15-16).

Όταν ήμουν μικρός, υπήρχαν όμορφες λάμπες κηροζίνης σε κάθε σπίτι, σε κάθε τραπέζι. Είχαν όμορφα γυάλινα δοχεία για το υγρό, κι έτσι μπορούσες να βλέπεις τα φυτίλια τους και τη στάθμη του λαδιού και ήξερες πότε έπρεπε να τα ξαναγεμίσεις. Το λυχνάρι έκαιγε καλύτερα όταν ήταν γεμάτο με λάδι. Όταν η στάθμη ήταν χαμηλή, πάρα πολύ από το φυτίλι θα ήταν έξω από το λάδι και δεν ήταν ολοκληρωτικά μουσκεμένο. Τότε το ίδιο το φυτίλι άρχιζε να καίγεται πιο γρήγορα και το λυχνάρι έβγαζε καπνό. Μερικές φορές προσπαθούμε πάρα πολύ σκληρά, δουλεύουμε πάρα πολύ σκληρά και προσπαθούμε να κάνουμε τα πάντα μόνοι μας. Παραφράζω εδώ το ρεφραίν από ένα παλιό τραγούδι gospel:

 Άφησέ τα και άφησε το Θεό να έχει τον υπέροχο τρόπο Του
Άφησέ τα και άφησε το Θεό να έχει τον τρόπο Του.
Θα σε γεμίσει με το Πνεύμα Του και θα καίει κάθε μέρα.
Άφησέ τα και άφησε το Θεό να έχει τον τρόπο Του.

 Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν και πολλά για τα λυχνάρια άλλο πια, όμως κάτι με το οποίο όλοι μπορούν να συσχετιστούν είναι η βρύση του νερού. Όταν ανοίγεις μια βρύση, είναι η βρύση που «δουλεύει»; Όχι, δεν είναι! Η βρύση δεν κάνει τίποτα. Είναι η πίεση πίσω από το νερό που το κάνει να ρέει μέσα από τη βρύση. Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να γυρίσεις τη βάνα της βρύσης και το νερό ρέει έξω με αβίαστη ευκολία. Η βρύση είναι απλώς ο αγωγός, μια τρύπα μόνο, για να αφήνει το νερό να βγαίνει έξω. Εσύ λες ότι δουλεύει η βρύση; Δεν είναι η βρύση που δουλεύει. Είναι η πίεση του νερού που κάνει τη δουλειά. Η βρύση απλώς το αφήνει να τρέχει. Η δύναμη δεν είναι στη βρύση· η δύναμη έρχεται από την τροφοδοσία της βαρύτητας ή της αντλίας. Η αντλία ή το βάρος του νερού μέσα στη δεξαμενή δημιουργεί πίεση μέσα στον αγωγό, κι έτσι το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ανοίξεις τη βρύση για να την απελευθερώσει και έτσι τρέχει το νερό. Εσύ είσαι σαν μια βρύση, ο Κύριος είναι η πίεση του νερού. Απλώς άνοιξε τη βρύση και άφησε το νερό να τρέξει!

Γι’ αυτό σταμάτα να προσπαθείς να κάνει τη δουλειά μόνος σου και άφησε το Θεό να την κάνει! Αφέσου και άφησε το Θεό να το κάνει! Απλώς άφησε τον Κύριο να περάσει. Άφησε το λάδι να καίγεται. Άφησε το νερό να τρέχει. Άφησε τον Κύριο να το κάνει!

[ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ]

 

Κάνετε εγγραφή για να παίρνετε τις εκδόσεις μας με email


Στείλε αυτή τη σελίδα σ' έναν  φίλο σου

 

Το όνομά σου

 

Το email σου

 

Το όνομα του φίλου σου

 

Το email του φίλου σου

 

Το μήνυμά σου (προαιρετικά)

 

Εισάγετε τον Κωδικό >