Ε: Πολλές θρησκείες διδάσκουν ότι είναι αναγκαίο για μας να υποφέρουμε για να μπορέσουμε να ευχαριστήσουμε αληθινά τον Θεό και να έρθουμε κοντά Του. Είναι αλήθεια αυτό;

 Α: Όχι! — Όπως αναφέραμε πιο πριν, ο Θεός είναι Αγάπη και σε αγαπάει πάρα πολύ και θέλει να είσαι ευτυχισμένος! Γι' αυτό σε έχει βάλει εδώ σ' αυτόν τον όμορφο κόσμο πρώτα απ' όλα! Σκοπός Του ήταν να απολαμβάνεις τη ζωή και σου έχει δώσει την ικανότητα, τις αισθήσεις και το περιβάλλον για να το κάνεις αυτό. Σε δημιούργησε για να απολαμβάνεις τη ζωή που σου έχει δώσει και να Τον αγαπάς και να Τον απολαμβάνεις για πάντα!

 Όμως λυπηρό που το λέμε, πολλοί άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται ότι ο Θεός θέλει να είμαστε ευτυχισμένοι. Η ιδέα που έχουν για την θρησκεία είναι σαν αυτή που είχε ένα αγοράκι που, καθώς γυρνούσε στο σπίτι του περπατώντας μετά από μια θρησκευτική τελετή που παρακολούθησε με τον αυστηρό και παρά το δέον θρησκευόμενο παππού του, και  σταμάτησε για να  μιλήσει στο μουλάρι ενός γείτονα. Καθώς χάιδευε τη μύτη του μουλαριού είπε, "Θα πρέπει να είσαι ένα φοβερά θρησκευόμενο ζώο, το πρόσωπο σου είναι τόσο μακρύ και δείχνει τόσο λυπημένο!»

 Για πολλούς ανθρώπους, η θεοσέβεια και η αγιοσύνη υποτίθεται ότι συμπεριλαμβάνουν  άρνηση σε κάθε ανθρώπινη ευτυχία και γενικά σε κάθε απόλαυση   οποιουδήποτε είδους. Μερικοί φτάνουν σε τέτοιο σημείο που πιστεύουν και διδάσκουν ότι οποιοδήποτε είδος σωματικής απόλαυσης πρέπει να είναι αμαρτωλή ή διαβολική! — Και νομίζουν ότι  η θεοσέβεια αποτελείται από τόση δυστυχία, πόνο, αυτοβασανισμό, αυταπάρνηση και αυτοσταύρωση που πρέπει να είσαι σε τέλεια δυστυχία και αγωνία για να μπορέσεις να έρθεις κοντά στο Θεό! Αυτό, δόξα τω Θεώ, δεν είναι σωστό σύμφωνα με τη Βίβλο!

 Παρόλ' αυτά, μερικοί καημένοι άνθρωποι είναι τόσο συνεπαρμένοι με έναν φετιχισμό για αυταπάρνηση και αυτοβασανισμό που πραγματικά κάθονται πάνω σε καρφιά, περνάνε καλάμια στα μάγουλά τους, περπατάνε ξυπόλυτοι πάνω σε ανάμενα κάρβουνα, αυτομαστιγώνονται και ακόμη και σταυρώνονται! — Υποφέρουν επίτηδες όλων των ειδών τους σωματικούς βασανισμούς επειδή νομίζουν ότι όσο περισσότερο υποφέρουν, τόσο πιο "θρησκευόμενοι", "καθαγιασμένοι" ή κοντά στο Θεό θα έλθουν!

 Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν φορές που μπορεί να χρειάζεται να θυσιαστούμε ή να υποφέρουμε, όμως σύμφωνα με το Λόγο του Θεού στη Βίβλο, δεν χρειάζεται να το κάνουμε εξεπίτηδες, σαν κάποιο είδος μέσου για να κερδίσουμε προσωπική χάρη ή εύνοια στα μάτια Θεού! Αν υποφέρουμε, συνήθως είναι επειδή το επιτρέπει ο Θεός για κάποιο λόγο, όμως συνήθως είναι αποτέλεσμα  της θυσίας μας και της προσφοράς  του εαυτού μας για να βοηθήσουμε τους άλλους. — Όχι  επειδή το ζητάμε αναγκαστικά ή το θέλουμε ή νομίζουμε ότι θα κερδίσουμε κάποιο προνόμιο ή δικαιοσύνη μέσα από αυτό.