Ε: Και τι λέτε για όλους τους άλλους θεούς των μεγαλύτερων θρησκειών του Κόσμου;

 Α: Όπως αναφέραμε πιο πριν, μερικοί από τους «θεούς» που έχουν διδαχθεί να λατρεύουν πολλοί άνθρωποι σήμερα ήταν στην πραγματικότητα απλοί άνθρωποι, ήταν οι ιδρυτές των επί μέρους θρησκειών. Αν και αυτοί οι άνθρωποι ποτέ δεν ισχυρίστηκαν ότι ήταν θεϊκοί, αφού πέθαναν και πέρασαν αρκετές γενιές των οπαδών τους, ο σεβασμός και η εκτίμηση που τους έδειχναν μεγάλωσε, μέχρι που τελικά άρχισαν να τους θεωρούν και να τους λατρεύουν σαν θεούς! — Μια εξέλιξη που αυτοί οι ίδιοι οι ιδρυτές ούτε είχαν επιθυμήσει ούτε σκόπευαν να έχουν!

 Σε άλλες θρησκείες, όπως στις μεγάλες πανθεϊστικές θρησκείες του Κόσμου, στις οποίες λατρεύουν ένα μεγάλο αριθμό θεοτήτων, είναι αρκετά πιθανό ότι μερικές από τις αφηγήσεις και τους μύθους που σχετίζονται μ’ αυτές τις θεότητες να βασίζονταν αρχικά σε πραγματικά γεγονότα και μάχες που έλαβαν χώρα στον Πνευματικό Κόσμο. Πολλοί από τους χαρακτήρες και οι αρχαίοι μύθοι που λέγονταν γι’ αυτούς θα μπορούσαν κάλλιστα να είχαν την απαρχή τους σε αληθινά πνευματικά όντα και αρχαίες διαμάχες και συμβάντα του Αόρατου Βασιλείου. .

 Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου και λόγω έλλειψης λεπτομερών καταγραφών, πολλές από αυτές τις ιστορίες χωρίς αμφιβολία απέκτησαν φοβερές υπερβολές και διαστρεβλώσεις από στόμα σε στόμα, καταλήγοντας να γίνουν απίστευτοι μύθοι, θρύλοι και έπη που διαβάζουμε σήμερα. Όμως παραμένει το γεγονός ότι υπάρχουν αναρίθμητα εκατομμύρια από πνευματικές οντότητες, που σε σύγκριση με μας τους ανθρώπους, είναι πραγματικά «θεοί» και «θεές», υπερφυσικοί κάτοικοι του Πνευματικού Κόσμου — μερικοί καλοί και μερικοί κακοί — που μάχονται μέσα σ’ εκείνο το  βασίλειο για να φέρουν είτε τη Σωτηρία είτε την Καταδίκη στην Ανθρωπότητα!

 Βέβαια, μερικές από τις κυριότερες θρησκείες του Κόσμου, δεν πιστεύουν και δεν λατρεύουν απολύτως κανέναν προσωπικό Θεό. Αντίθετα, θεωρούν τον Θεό σαν μια «Υπέρτατη Πραγματικότητα», μια «Έσχατη Αρχή» ή το «Απόλυτο» που κρύβεται πίσω από το Σύμπαν. Αυτή η μάλλον αόριστη αντίληψη του Παντοκράτορα συνήθως δίνει την εντύπωση ότι είναι ένας Θεός που γενικά παραμένει μάλλον απόμακρος και αμέτοχος στις ιδιαίτερες ανάγκες των ανθρώπων, των ατόμων και των περιστάσεων. Αντίθετα, η Βίβλος μας λέει ότι ο αληθινός Θεός ενδιαφέρεται πολύ προσωπικά  για τον καθέναν από εμάς, και ότι «όπως ένας πατέρας έχει συμπόνια για τα παιδιά του, έτσι και ο Κύριος έχει συμπόνια για εκείνους που Τον αγαπούν.»—Ψαλμός 103:13.

 Άλλες θρησκείες, αναγνωρίζοντας τα υπέροχα θαύματα της ομορφιάς και της ισορροπίας της φύσης, έχουν καταλήξει στον συμπέρασμα ότι η ίδια η φυσική Δημιουργία πρέπει να είναι ο Θεός, ότι όλα όσα μπορούμε να βλέπουμε είναι μια εκδήλωση ή ένα μέρος του Θεού. Μια τέτοια θεώρηση είναι πραγματικά πολύ κοντά σ' αυτό που η ίδια η Βίβλος λέει. "Και Αυτός είναι πριν απ' όλα και τα πάντα με Αυτόν συγκρατιούνται, γιατί από Αυτόν και μέσω Αυτού και σε Αυτόν είναι τα πάντα, γιατί μέσα σ' αυτόν ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε."—Κολοσσαείς 1:17, Ρωμαίους 11:36, Πράξεις 17:28. Επειδή Αυτός είναι η μεγάλη Δύναμη που έχει δημιουργήσει τα πάντα, έτσι κατά μια έννοια ο Θεός είναι μέρος όλων των πραγμάτων και τα πάντα είναι ένα μέρος Αυτού, από τους τεράστιους γαλαξίες των ουρανών μέχρι και την συνεκτική δύναμη και του πιο μικρού ατόμου!

 Καθώς αντιλαμβάνονται τη στενή σχέση ανάμεσα στον αόρατο Δημιουργό και στα ορατά πράγματα που δημιούργησε, μερικές θρησκείες αποδίδουν σεβασμό και λατρεία στην ίδια τη Φύση — στον Ήλιο, τη Σελήνη, τα βουνά, τον άνεμο, τις εποχές κλπ. Όμως η Βίβλος μας λέει ότι μπορούμε να λατρεύουμε και να γνωρίζουμε προσωπικά και να έχουμε μια ζωντανή  σχέση με τον ίδιο τον Θεό, γι' αυτό το λόγο δεν χρειάζεται να " σεβόμαστε και να λατρεύουμε την κτίση περισσότερο απ' ότι τον Κτίστη."—Ρωμαίους 1:25. Δεν Τον πειράζει να θαυμάζουμε, να εκπλησσόμαστε και να γεμίζουμε με δέος από τι ομορφιές, τις δόξες και τα θαύματα του Έργου των Χεριών Του, της πανέμορφης Φύσης Του, όμως δεν θέλει να δοξάζουμε ή να λατρεύουμε τα πράγματα που είναι δημιουργημένα ενώ παράλληλα παραμελούμε τον Δημιουργό τους!

 Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο εκατομμύρια άνθρωποι προσπαθούν να αποκτήσουν πνευματική διαφώτιση είναι μέσα από το διαλογισμό. Αν και η αφοσίωση πολλών ειλικρινών ερευνητών που ακολουθούν αυτό το μονοπάτι είναι αξιοθαύμαστη, αυτοί που βάζουν τον εαυτό τους σε μια κατάσταση έκστασης που είναι αναγκαία για τον βαθύ διαλογισμό θα πρέπει να προσέχουν! — Επειδή αν και μπορεί πραγματικά να βρουν μερικές από τις υπερφυσικές πνευματικές δυνάμεις που αναζητούν, μπορεί επίσης να ανακαλύψουν ότι, ενώ βρίσκονται μέσα σ' αυτή την εκστατική  κατάσταση του βαθύ διαλογισμού, έχουν αφήσει ανοικτό τον εαυτό τους στις αόρατες δυνάμεις του Πνευματικού Κόσμου.— Και αν δεν έχουν την αυθεντική προστασία από το Πνεύμα του ενός αληθινού Θεού, μπορούν εύκολα να εξαπατηθούν και να γίνουν θύματα των απατηλών πνευμάτων και να γίνουν δαιμονισμένοι!