• Έτσι λοιπόν, ο Ιησούς ήρθε για να μας δώσει το μήνυμα του Θεού, για να μας μιλήσει για την Αγάπη του Θεού; 

   Ναι. — Όμως δεν μας έδωσε μόνο το μήνυμα του Θεού και τη διδασκαλία του Θεού, την Αγάπη του Θεού, επειδή ο Ίδιος είναι το μήνυμα του Θεού και η Αγάπη του Θεού για μας.

   Ο Ιησούς, ο ζωντανός Λόγος, μας αποκάλυψε τα συναισθήματα του Θεού με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορέσουμε να τα κατανοήσουμε και να συσχετιστούμε μαζί τους. Για παράδειγμα, το εδάφιο Ησαΐας 53:3 μας λέει, «Ήταν άνθρωπος θλίψεων.» Έκλαψε από λύπη για τους φίλους Του, για τις θλίψεις της ανθρωπότητας και ακόμη και για την Ιερουσαλήμ, μια πόλη που απέρριψε το Σωτήρα της και ήταν γι’ αυτό καταδικασμένη να καταστραφεί.

   Ο Ιησούς είχε τόσο έλεος, ήταν τόσο ευγενικός και καλόκαρδος. Υπήρξαν φορές που ήταν κουρασμένος, ταλαιπωρημένος και κυριολεκτικά εξουθενωμένος από τη συνεχή υπηρεσία Του προς τα πλήθη που συνωστιζόταν γύρω Του. Σε μια περίσταση προσπάθησε να αποτραβηχτεί από το πολυάσχολο σκηνικό για λίγη ανάπαυση και ανάρρωση, όμως η Βίβλος μας λέει ότι όταν είδε τα πλήθη που χρειάζονταν τη βοήθειά Του, ένοιωσε συμπόνια. Ένοιωσε τόση λύπη για τον κόσμο και παρ’ όλη τη κούραση και τον πόνο που αισθανόταν, πήγε κοντά τους και θεράπευσε όλους όσους ήρθαν σ’ Αυτόν και τους δίδαξε όλα τα υπέροχα Λόγια της Βασιλείας της Αγάπης του Θεού. — Ματθαίου 9:36, Μάρκου 6:31-34.

   Υπήρχαν επίσης και φορές που η οργή του Θεού άστραψε μέσα από τον Ιησού, τον Ζωντανό Λόγο του Θεού, ενάντια στην προσποίηση και την υποκρισία. Είπε στους δικαιοφανείς ηγέτες της  θρησκευτικής ιεραρχίας που κυβερνούσε στις μέρες Του, «Αν δεν είχα έρθει και δεν σας είχα μιλήσει, δεν θα ήσασταν ένοχοι για αμαρτία, όμως τώρα έχω έρθει και σας έχω εκθέσει κι έτσι δεν έχετε κάλυμμα για την αμαρτία σας!» — Ιωάννη 15:22.

   Στην πραγματικότητα, τον περισσότερο καιρό είχε να κάνει πολύ λίγα με τους υπεροπτικούς, καλοντυμένους, ισχυρούς και πλούσιους θρησκευτικούς ηγέτες, τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους. — Εκτός μόνον όταν επέμεναν να Τον ενοχλούν και να Τον πιέζουν με επικριτικές ερωτήσεις, αμφιβολίες και κατηγορίες μπροστά σ’ εκείνους που δίδασκε. Τότε ήταν που εξαπέλυε καυστικές επιπλήξεις εναντίον τους, εκθέτοντάς τους σαν «τυφλούς αρχηγούς των τυφλών» που ήταν (Ματθαίου 15:4), λέγοντάς τους σε μια περίσταση ότι ήταν σαν «ασβεστωμένοι τάφοι, που αν και από έξω φαίνονται ωραίοι, καθαροί και άγιοι, από μέσα είναι γεμάτοι σαπίλα, διαφθορά και οστά που βρωμάνε!» — Ματθαίου 23:27,28. Αυτοί οι θρησκευτικοί ηγέτες θεωρούσαν τους εαυτούς τους ότι ήταν οι πιο «δίκαιοι και άγιοι» άνθρωποι που υπήρχαν, όμως ο Ιησούς τους εξέθεσε σαν υποκριτές, ψεύτες, απατεώνες και κλέφτες των φτωχών, κάτι που τους εξόργισε βέβαια.

   Τον περισσότερο καιρό ο Ιησούς απέφευγε τους θρησκευόμενους τύπους που ένοιωθαν ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους και περνούσε το χρόνο Του βοηθώντας και αγαπώντας τους φτωχούς, τους απλούς ανθρώπους, μιλώντας τους, θεραπεύοντάς τους, θρέφοντάς τους και ακόμη πιο σημαντικό, δίνοντάς τους τις πνευματικές απαντήσεις, την Αγάπη, τη συχώρεση και την Αλήθεια που λαχταρούσαν να βρουν.

   Η Βίβλος μας αναφέρει ότι συναναστρεφόταν και κήρυττε στους ψαράδες, στους μέθυσους, στις πόρνες, στους φοροεισπράκτορες και στους αμαρτωλούς, και «στους απλούς ανθρώπους που Τον άκουγαν με ευχαρίστηση.» — Μάρκου 12:37. Όμως όταν πήγε στον ναό και έδωσε το μήνυμά του στους θρησκευτικούς ηγέτες, αυτοί Τον αποδοκίμασαν, Τον έδιωξαν και στο τέλος Τον σταύρωσαν!