Κεφάλαιο 4: Παρηγοριά και Καταφύγιο
Στο
θάνατο η ψυχή, απελευθερωμένη από τους πόνους, την
κόπωση, τις αρρώστιες και τους περιορισμούς του
σώματος, αρχίζει τη ζωή στην ανώτατη μορφή της. Ο
θάνατος είναι η αρχή μιας ανώτερης ζωής.
ΤΛΑ
* * *
Στον
θάνατο κηδεύονται όλες οι στεναχώριες μας.
ΝτΜπΜπ
* * *
Ο θάνατος
είναι η καλύτερη απ’ όλες τις θεραπείες, γι’ αυτό προσπάθησε να
μην ανησυχείς γι’ αυτόν. Όταν πεθάνουμε, αυτή θα είναι η τελική και
μόνιμη θεραπεία. Το γέρικο σώμα μας τελικά πεθαίνει, το
ξεφορτωνόμαστε και είμαστε ελεύθεροι. Δεν έχουμε ασθένειες, ούτε
στεναχώριες πια. Δεν θα πονάμε άλλο πια, επειδή θα είμαστε μέσα στο
πνευματικό μας σώμα, το καινούργιο μας μοντέλο!
ΝτΜπΜπ
Ο εικοστός
τρίτος Ψαλμός είναι πάντα μια μεγάλη παρηγοριά για τους δύσκολους
καιρούς. Μας διαβεβαιώνει ότι ο Κύριος ποτέ δε θα φύγει από κοντά
μας κι ούτε θα μας εγκαταλείψει απαρηγόρητους. Αν και θα
διαβούμε μέσα από την κοιλάδα της σκιάς του θανάτου, ο Κύριος μας
λέει ότι θα είναι μαζί μας. Θα είναι εκεί μαζί μας για να μας
παρηγορήσει και να μας οδηγήσει σε μια νέα ζωή για πάντα.
ΝτΜπΜπ
* * *
ΨΑΛΜΟΣ 2
Ο Κύριος είναι ο ποιμένας μου, δεν πρόκειται να μου
λείψει τίποτα.
Σε βοσκές χλοερές με αναπαύει,
σε νερά δροσερά με οδηγεί.
Ανανεώνει τη ψυχή μου.
Στο σωστό δρόμο με οδηγεί για να δοξάσει τ’ όνομά
Του.
Κι αν πορευτώ μέσα στην κοιλάδα της σκιάς του
θανάτου, κανένα κακό δε θα φοβηθώ,
γιατί Εσύ Κύριε είσαι μαζί μου.
Το ραβδί Σου και η βακτηρία Σου μου δίνουν
παρηγοριά.
Ετοίμασες ένα τραπέζι μπροστά μου, αντίκρυ στους
εχθρούς μου.
Μυρώνεις το κεφάλι μου με λάδι, και κάνεις το ποτήρι
μου να ξεχειλίζει.
Σίγουρα καλοσύνη κι αγάπη θα ‘ναι μαζί μου όλες τις
μέρες της ζωής μου
και θα κατοικώ στον οίκο του Κυρίου για πάντα.
* * *
Ω Θάνατε, πού είναι το κεντρί της δύναμής σου; Ω άδη,
πού είναι η νίκη σου;
Α΄Κορινθίους 15:55
* * *
Ο Θεός αποκρύπτει από τους ανθρώπους την ευτυχία του θανάτου για να
μπορούν να αντέχουν τη ζωή.
* * *
Επόμενο
Κεφάλαιο >>
[ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ] [ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ]
Copyright © 2000 Aurora Production
|