The Family [ Home ]















Reader's Corner: Main Page

Κεφάλαιο 14: Υποσχέσεις Προσευχής για να Κάνεις το Πρώτο Βήμα

Εδώ είναι μερικές υποσχέσεις από το Λόγο του Θεού που μπορείς να χρησιμοποιήσεις, όταν προσεύχεσαι επικοινωνώντας με το Θεό:

Για να λαμβάνεις από το Θεό

«Πριν καλέσουν, θα απαντήσω, και πριν να μιλήσουν, θα ακούσω» (Ησαΐας 65:24.)

«Θα ζητάτε αυτό που θέλετε, και θα γίνεται σε σας»

(Ιωάννη 15:7.)

«Αιτείτε, και θα σας δοθεί, ζητείστε και θα βρείτε, χτυπήστε και θα σας ανοίξουν» (Ματθαίου 7:7.)

«Οτιδήποτε ζητάτε στην προσευχή σας, με πίστη, θα το λάβετε» (Ματθαίου 21:22.)

«Ζητάτε, και θα λάβετε, για να είναι πλήρης η χαρά σας»

(Ιωάννη 16:24.)

«Ας γίνονται γνωστά τα αιτήματά σας στο Θεό»

(Φιλιππησίους 4:6.)

«Αν ζητήσετε κάτι στο όνομά Μου, Εγώ θα το κάνω»

(Ιωάννη 14:14.)

«Να ευαρεστείσαι να κάνεις το θέλημα του Κυρίου, και θα σου δώσει τις επιθυμίες της καρδιάς σου» (Ψαλμός 37:4.)

«Τώρα αυτή είναι η σιγουριά που έχουμε μέσα σ’ Αυτόν, ότι αν ζητάμε κάτι σύμφωνα με το θέλημά Του, μας ακούει. Και αν γνωρίζουμε ότι μας ακούει, οτιδήποτε ζητάμε, γνωρίζουμε ότι έχουμε τα αιτήματα που ζητήσαμε από Αυτόν»
(Α΄ Ιωάννη 5:14-15.)

Για να ακούς από το Θεό

«Κάλεσέ Με, και θα σου απαντήσω, και θα σου δείξω μεγάλα και φοβερά πράγματα, που δεν γνωρίζεις»

(Ιερεμίας 33:3.)

«Θα είναι ευσπλαχνικός στον ήχο της φωνής σου, όταν τον ακούσει θα σου απαντήσει» (Ησαΐας 30:19.)

«Θα ακούσεις έναν λόγο πίσω σου, να σου λέει, ‘αυτός είναι ο δρόμος, προχώρα σ’ αυτόν,’ πότε να γυρίζεις στα δεξιά σου και πότε να γυρίζεις στα αριστερά σου»

(Ησαΐας 30:21.)

«Όταν Αυτός, το Πνεύμα της αλήθειας, έρθει, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια, επειδή δε θα μιλήσει από τον εαυτό του, αλλά ότι ακούσει αυτό θα σας πει, και θα σας δείξει τα μελλοντικά» (Ιωάννη 16:13.)

«Και θα συμβεί στις έσχατες Ημέρες, λέει ο Θεός, θα χύνω το Πνεύμα Μου σε κάθε άνθρωπο. Οι γιοι σας και οι θυγατέρες σας θα προφητεύουν, οι νέοι σας θα βλέπουν οράματα, οι γέροι σας θα βλέπουν όνειρα» (Πράξεις 2:17.)

«Τη μέρα που φώναξα, Εσύ μου απάντησες»

(Ψαλμός 138:3.)

Βλέπε επίσης Γένεση 24:63α, Ψαλμός 5:3, Ψαλμός 42:8, 63:5β,6, Παροιμίες 8:17, Δανιήλ 6:10, Μάρκου 1:35, Λουκά 6:12.

Υπάρχει μια ιστορία για έναν πάστορα που τον ενοχλούσε να βλέπει έναν ρακένδυτο γέρο να μπαίνει στην εκκλησία του κάθε μέρα το μεσημέρι και να βγαίνει ξανά μετά από λίγα λεπτά. Γιατί το έκανε αυτό; Ενημέρωσε τον επιστάτη και του ζήτησε να ρωτήσει το γέρο. Εξάλλου, στο χώρο υπήρχαν έπιπλα μεγάλης αξίας.

«Πηγαίνω να προσευχηθώ,» είπε ο γέρος απαντώντας στην ερώτηση του επιστάτη.

«Έλα, έλα τώρα,» είπε αυτός, «ποτέ δε μένεις αρκετή ώρα στην εκκλησία για να προσευχηθείς.»

«Λοιπόν, βλέπεις,» συνέχισε ο γέρος, «εγώ δεν ξέρω από μεγάλες προσευχές, όμως κάθε μέρα στις δώδεκα το μεσημέρι απλώς έρχομαι και λέω, ‘Ιησού, είμαι εγώ, ο Τζιμ.’ Περιμένω ένα λεπτό και μετά φεύγω. Αν και είναι σύντομη η προσευχή μου, νομίζω ότι Αυτός με ακούει.»

Όταν μετά από λίγο καιρό ο Τζιμ τραυματίστηκε και τον πήγαν στο νοσοκομείο, η παρουσία του είχε θετική
επίδραση στην πτέρυγά του νοσοκομείου όπου τον είχαν. Οι παραπονιάρηδες ασθενείς άρχισαν να γίνονται χαρούμενοι και συχνά όλη η πτέρυγα αντηχούσε από τα γέλια.

«Λοιπόν, Τζιμ,» του είπε μια νοσοκόμα μια μέρα, «μερικοί λένε ότι αυτή η αλλαγή στην πτέρυγα οφείλεται σε σένα. Λένε ότι είσαι πάντα ευτυχισμένος.»

«Ε, ναι, βέβαια. Δε γίνεται να μην είμαι ευτυχισμένος. Βλέπεις, είναι ο επισκέπτης μου. Κάθε μέρα με κάνει ευτυχισμένο.»

«Ο επισκέπτης σου;» Η νοσοκόμα παραξενεύτηκε. Είχε παρατηρήσει ότι η καρέκλα του Τζιμ ήταν πάντα κενή τις ώρες του επισκεπτηρίου, επειδή ήταν μόνος του, δεν είχε συγγενείς. «Ο επισκέπτης σου; Μα πότε έρχεται;»

«Κάθε μέρα,» απάντησε ο Τζιμ, με μια λάμψη στο βλέμμα του. «Ναι, κάθε μέρα στις δώδεκα το μεσημέρι έρχεται και στέκεται στην άκρη του κρεβατιού μου. Τον βλέπω να μου χαμογελά και να μου λέει,

‘Γεια σου Τζιμ, είμαι Εγώ, ο Ιησούς.’»

* * *

Η προσευχή ανοίγει ένα κανάλι από το δικό μας το κενό προς την πληρότητα του Θεού. Είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις ανθρώπινες ανάγκες μας και τις ουράνιες πηγές ενέργειας.

* * *

Πρέπει να μάθεις να έρχεσαι σε προσωπική επαφή με τη δύναμη του Θεού, να Τον αφήνεις να κάνει το έργο που θα σου αποφέρει χαρά, υγεία και ευτυχία.

— Ντ.Μπ.Μπ

* * *

Κανένας άνθρωπος δεν κατορθώνει να κάνει τόσα πολλά με τόσο λίγη δαπάνη χρόνου όσα εκείνος που προσεύχεται.

* * *

Η προσευχή είναι τόσο απλή.
Είναι σαν να ανοίγεις μια πόρτα απαλά
και να γλιστράς μέσα στην παρουσία του Ίδιου του Θεού,
εκεί μέσα στη σιωπή
για να ακούσεις τη δική Του φωνή.
Ίσως για να ζητήσεις κάτι
ή μόνο για να ακούσεις,
Δεν έχει σημασία.
απλώς να βρίσκεσαι εκεί,
μέσα στην παρουσία Του,
αυτό είναι η προσευχή!

* * *

Μερικές μέρες μετά την προσευχή του επτάχρονου γιου μας Πέτρου, για να αποκτήσει μια Βίβλο με κείμενο τυπωμένο με μεγάλα γράμματα, πήγα σ’ ένα Χριστιανικό βιβλιοπωλείο για να δω πόσο κόστιζε μια τέτοια Βίβλος. Η πιο φτηνή που είχε, ξεπερνούσε τις οικονομικές μας δυνατότητες. Εξήγησα στο μαγαζάτορα το αίτημα της προσευχής του γιου μου και τον ρώτησα αν θα μπορούσε να μας κάνει μια ειδική έκπτωση για μια Βίβλο αυτού του είδους, λαμβάνοντας υπόψη το ότι ήμασταν εθελοντές μιας Χριστιανικής αποστολής. Δεν είχα προλάβει καλά-καλά να τελειώσω την ερώτησή μου όταν ο μαγαζάτορας άρχισε να μου λέει μια ιστορία που στην αρχή δε φαινόταν να έχει καμιά σχέση με ό,τι του είχα αναφέρει.

Πριν επτά χρόνια, μια τυφλή γυναίκα είχε θεραπευτεί ως εκ θαύματος σαν απάντηση σε προσευχή. Από ευγνωμοσύνη προς τον Κύριο, είχε δώσει στο μαγαζάτορα 500 δολάρια να τα έχει στην άκρη σαν κάποιο είδος αποθεματικού κεφαλαίου. Στην συνέχεια του είχε δώσει οδηγίες ότι αν κάποιος ερχόταν κάποτε στο μαγαζί του και του ζητούσε μια Βίβλο, αλλά δεν ήταν σε θέση να πληρώσει, αυτός να την έδινε δωρεάν και το ποσό να το «έβαζε στο λογαριασμό της.» Μετά απ’ αυτό, μου υπέδειξε σε ποιο ράφι να πάω και μου ζήτησε να διαλέξω τη Βίβλο που ήθελα.

Ποτέ δεν συναντήσαμε τη γυναίκα που χρηματοδότησε τη Βίβλο του μικρού μας Πέτρου, όμως τι μάθημα πήραμε από αυτήν: Μια καρδιά που είναι γεμάτη με αληθινή ευγνωμοσύνη αναζητά τρόπους για να μοιραστεί τις ευλογίες της με τους άλλους.

—Π.Α., Ιαπωνία

2

Μια μέρα επισκέφθηκα ένα μικρό, φτωχό σχολείο για να παρουσιάσω τα εκπαιδευτικά μας βίντεο. Όταν έφτασα εκεί, υπήρχε διακοπή ρεύματος. Προσφέρθηκα να προσευχηθώ για να λυθεί το πρόβλημα και δέκα λεπτά αργότερα το ρεύμα επανήλθε.

Όλα τα παιδιά μαζεύτηκαν για να παρακολουθήσουν την βιντεοταινία, όμως η συσκευή του βίντεο ήταν παλιά και δε δούλευε σωστά, άσχετα με το πόσο προσπαθήσαμε να την ρυθμίσουμε. Αποφασίσαμε να ζητήσουμε από όλους τους σπουδαστές, τους δασκάλους, και το προσωπικό — Μουσουλμάνους, Ινδουιστές και Χριστιανούς μαζί — να προσευχηθούν μαζί μας για να διορθώσει ο Ιησούς τη συσκευή. Αμέσως μετά την προσευχή, τα πάντα άρχισαν να δουλεύουν σωστά. Όλοι ήταν κατενθουσιασμένοι! Όχι μόνο μπόρεσαν να δουν τις βιντεοκασέτες, αλλά ήταν κατάπληκτοι, που είδαν ότι ο Κύριος απάντησε στην προσευχή μ’ ένα τέτοιο συγκεκριμένο τρόπο. Στη συνέχεια, μερικά άτομα από το προσωπικό μας είπαν, «Θα θέλαμε να μάθουμε περισσότερα για το Θεό και τη δύναμη Του που μπορεί να κάνει τέτοια θαύματα!»

— Ρ.Χ., Πακιστάν

* * *

Με τα φτερά της προσευχής τα βάρη μας φεύγουν μακριά
και τα φορτία της ψυχής γίνονται πιό ελαφριά
η θλιμμένη μας καρδιά πετάει στο γαλάζιο τ’ ουρανού
για να θεραπευτεί εκεί απ’ την αγάπη του Θεού!

Και στεγνώνει τα δάκρυά μας στοργικά
ένας γλυκός Πατέρας που νοιώθει μέσα Του βαθιά
το πρόβλημά μας, την απόγνωση, φόβους κάθε λογής,
όταν τα δίνουμε σ’ Αυτόν με τα φτερά της προσευχής.

* * *

Ένας Αφρικανός Χριστιανός σε κάποιο απομονωμένο χωριό της Αφρικής βογκούσε και είχε σπασμούς καθώς ο πυρετός του ανέβαινε όλο και πιο πολύ. Ο ιεραπόστολος γιατρός που φρόντιζε το νεαρό αγόρι έκανε ό,τι μπορούσε για να κατεβάσει τον πυρετό, όμως αυτό που πραγματικά χρειαζόταν ήταν λίγος πάγος. Αμέσως έδιωξε αυτή τη σκέψη. Για να βρεθεί πάγος έπρεπε να ταξιδέψουν μια μέρα μακριά.

«Δεν μπορεί ο Θεός να στείλει πάγο για το αγαπημένο μου παιδί;» ρώτησε η μητέρα του παιδιού. Στην συνέχεια υπενθύμισε στον ιεραπόστολο αυτά που της είχε πει σ’ ένα από τα κηρύγματά του — ότι αρέσει στο Θεό να κάνει θαύματα για τα παιδιά Του.

«Αυτό είναι αλήθεια,» είπε ο ιεραπόστολος, «Όμως ο πάγος που να βρεθεί εδώ;»

Χωρίς να δώσει σημασία στις αμφιβολίες του, η μητέρα ξαναρώτησε έχοντάς το σαν δεδομένο, «Δε θα προσευχηθούμε;»

Και αυτό κάνανε. Ο ιεραπόστολος έκανε μια αόριστη και γενικόλογη προσευχή, όμως στην συνέχεια η μητέρα του αγοριού μπήκε κατευθείαν στο θέμα: «Κύριε, αν είναι αναγκαίος ο πάγος για τη θεραπεία του γιου μου, Εσύ μπορείς να τον στείλεις. Το πιστεύω!»

Δεν είχε προλάβει να τελειώσει την προσευχή της όταν άρχισε να πέφτει χαλάζι στο μέγεθος καρυδιού μέσα στην ίδια την καλύβα. Όταν κοίταξαν έξω, είδαν να πέφτει χαλάζι παντού γύρω τους.

«Ο Θεός απάντησε με τον δικό Του υπέροχο τρόπο!» αναφώνησε η μητέρα.

Το χαλάζι είχε πέσει μόνο τριγύρω και δεν κατάστρεψε τα σπαρτά του χωριού. Το παιδί ανάρρωσε εντελώς. Τα νέα για το θαύμα διαδόθηκαν στα γειτονικά χωριά και αύξησαν την πίστη όλων όσων το άκουσαν. — Και ο ιεραπόστολος ξαναθυμήθηκε πως ο Θεός απαντάει στις «απίθανες» προσευχές.

* * *

Ένα ζευγάρι φίλων μας προσπαθούσε να αποκτήσει παιδί, χωρίς επιτυχία. Πριν από ένα χρόνο περίπου, η γυναίκα ζήτησε από εμάς να προσευχηθούμε γι’ αυτήν. Δυο εβδομάδες αργότερα έμεινε έγκυος και μερικές εβδομάδες αργότερα ανακάλυψε ότι επρόκειτο να γεννήσει δίδυμα!

Μόλις διαδόθηκε αυτή η ιστορία, και άλλα άτεκνα ζευγάρια άρχισαν να μας ζητάνε να προσευχηθούμε γι’ αυτούς. Μέχρι σήμερα, τέσσερα ακόμη ζευγάρια περιμένουν παιδί — το ένα απ’ αυτά είναι μια δεύτερη περίπτωση με δίδυμα!

— Ντ. Τζ., Ταϊλάνδη

* * *

Ένας μύθος Περσικός λέει πως στο διάβα του καιρού
ένας ταξιδιώτης βρήκε ένα σβώλο πηλού
και είχε ένα άρωμα τόσο ωραίο και δυνατό,
που όλο το δωμάτιο ήταν ευωδιαστό.
«Μα τι είσαι εσύ;» Τον ρώτησε μ’ απορία,
«μήπως της Σαμαρκανδής κάποια πέτρα με αξία,
ή μήπως νάρδος με μεταμφίεση απατηλή,
ή κάποιο άλλο εμπόρευμα με ακριβή τιμή;»
«Όχι, δεν είμαι παρά ένας σβώλος από πηλό.»
«Και τότε πώς έχεις άρωμα τόσο μεθυστικό.»
«Φίλε μου, αν θέλεις να μάθεις τα κρυφά μου μυστικά,
ζούσα μ’ ένα τριαντάφυλλο πάρα πολύ κοντά.»
Κύριέ μου αγαπημένε, κοντά μας μένε, ώστε κι εμείς
Ν’ αντλούμε το άρωμά Σου, στις πηγές της προσευχής.

 

* * *

Η μεγαλύτερη δύναμη του ανθρώπου κρύβεται στην προσευχή.

* * *

Μια φορά ζήτησαν από έναν Κινέζο Χριστιανό να συνεισφέρει σ’ έναν έρανο που γινόταν για τις θυσίες στα είδωλα, σαν κάποιο είδος προστασίας από τη φωτιά για το σπίτι του. Αυτός αρνήθηκε ευγενικά με τη δικαιολογία ότι εμπιστευόταν το ζωντανό Θεό να τον προστατέψει από την φωτιά, κι όχι τα είδωλα.

Την ίδια νύχτα που προσφέρονταν οι θυσίες, ξέσπασε πυρκαγιά στο δρόμο όπου βρισκόταν το σπίτι του Κινέζου Χριστιανού. Πάνω από 120 σπίτια κάηκαν ολοσχερώς. Καθώς οι φλόγες πλησίαζαν όλο και πιο κοντά στο σπίτι του, οι γείτονες του είπαν να προλάβει να σώσει τα έπιπλά του, όμως αυτός αρνήθηκε. Αντίθετα, προσευχήθηκε με φωνή αρκετά δυνατή για να τον ακούσουν όλοι, «Αγαπημένε μου Θεέ — που είσαι ο ένας και αληθινός Θεός — απόδειξε την ύπαρξή Σου και τη δύναμη Σου σώζοντας το σπίτι μου από τη φωτιά αυτή.»

Όλο και πιο κοντά πλησίαζε η φωτιά, μέχρι που είχε απομείνει μόνο ένα σπίτι ανάμεσα στο δικό του και στις φλόγες. Ξαφνικά ο άνεμος άλλαξε κατεύθυνση, και το σπίτι του σώθηκε.

 

* * *

Πριν από πολλά χρόνια, μια μικρή επαρχιακή πόλη στις βορειοανατολικές ΗΠΑ φαινόταν να έχει πολύ περισσότερα από τα συνηθισμένα προβλήματα αλλά και προβληματικούς ανθρώπους.

Ένα βράδυ μερικοί Χριστιανοί φίλοι συζητούσαν, όταν ένας από αυτούς είπε, «Μπορεί να μην είμαστε πάστορες ή ευαγγελιστές με μόρφωση, όμως κάτι πρέπει να γίνει σ’ αυτήν την πόλη. Ας δημιουργήσουμε μια ομάδα προσευχής. Μπορούμε να αρχίσουμε να προσευχόμαστε όλοι μαζί για ένα άτομο την κάθε φορά. Από ποιόν ν’ αρχίσουμε;»

Επέλεξαν έναν από τους πιο δύσκολους ανθρώπους της πόλης, έναν αδιόρθωτο μεθύστακα και όλοι κατεύθυναν τις προσευχές τους πάνω σ’ αυτόν. Την ίδια βδομάδα αυτός δέχτηκε τον Ιησού σαν Σωτήρα Του και έγινε ένας νέος άνθρωπος. Μετά κατεύθυναν τις προσευχές τους πάνω σε κάποιον άλλον και άλλαξε και αυτός επίσης. Έπειτα προσευχήθηκαν και για κάποιον άλλον και για κάποιον άλλον, μέχρι που μέσα σ’ ένα χρόνο, εκατοντάδες άνθρωποι είχαν βρει τον Ιησού. Η πόλη είχε μεταμορφωθεί!

 

* * *

Τι όμορφα που είναι τα πρόσωπα
αυτών που μιλάνε με τον Θεό —
φωτισμένα με μια βαθιά σιγουριά
ότι βαδίζουν στο δρόμο το σωστό.

Τι τρόπο ευγενικό που έχουν
αυτοί που μαζί Του περπατούν!
Καμιά δύναμη δεν τους νικά, και
από κανένα σύννεφο δεν λιγοψυχούν.

Επιδέξια είναι τα χέρια και τα πόδια — ναι
εκείνων που το θέλημά Του προσδοκούν,
και καθαρές σαν κρύσταλλα είναι
οι καρδιές που μέσ’ τη δική Του αγάπη διαβιούν.

Κάποιοι στη ζωή φοβούνται και αμφιβάλλουν
άλλοι μόνο βαριά κι αργά περπατούν,
όμως μ’ όμορφα πρόσωπα πάντα προβάλλουν
εκείνοι που με το Θεό βαδίζουν και μιλούν.

* * *

Μια νύχτα τον Απρίλιο του 1912, μια γυναίκα στριφογύριζε στο κρεβάτι της, μην μπορώντας να κοιμηθεί. Ξαφνικά άρχισε να ανησυχεί για τον άντρα της, που βρισκόταν τότε στη μέση του Ατλαντικού ωκεανού, επιστρέφοντας σπίτι του με τον Τιτανικό. Για αρκετές ώρες προσευχόταν ένθερμα γι’ αυτόν. Περίπου στις 5 η ώρα το πρωί, ένοιωσε μια μεγάλη ηρεμία και τελικά αποκοιμήθηκε.

Εν τω μεταξύ ο άντρας της, ο συνταγματάρχης Γκρέισι, ήταν ανάμεσα στα άτομα που προσπαθούσαν απεγνωσμένα να ρίξουν τις σωσίβιες λέμβους από το μεγάλο πλοίο, που είχε χτυπήσει σ’ ένα παγόβουνο και βούλιαζε πολύ γρήγορα. Είχε εγκαταλείψει κάθε ελπίδα σωτηρίας για τον εαυτό του και έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για να βοηθήσει τις γυναίκες και τα παιδιά. Ήλπιζε ότι θα μπορούσε να στείλει ένα τελευταίο μήνυμα στη γυναίκα του, και φώναξε μέσα από την καρδιά του, «Αντίο, αγάπη μου!»

Καθώς το πλοίο βυθιζόταν προς τον πυθμένα του ωκεανού, μια τεράστια δίνη νερού άρχισε να τον τραβάει προς τα κάτω. Ενστικτωδώς άρχισε να κολυμπάει κάτω από τα παγωμένα νερά, φωνάζοντας μέσα του, Αντίο, αγάπη μου, μέχρι να ξαναβρεθούμε!

Ξαφνικά βγήκε στην επιφάνεια και βρέθηκε δίπλα σε μια αναποδογυρισμένη σωσίβια λέμβο. Αυτός και αρκετοί άλλοι σκαρφάλωσαν επάνω της, και το επόμενο πρωί τους περισυνέλεξε ένα πλοίο διάσωσης.

Όταν έφτασε σπίτι του ο Συνταγματάρχης Γκρέισι, μαζί με την γυναίκα του σύγκριναν τις ιστορίες τους και σύντομα αντιλήφθηκαν ότι αυτή προσευχόταν γι’ αυτόν όταν αυτός βρισκόταν στο μεγαλύτερο κίνδυνο. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά σύμφωνα με την τοπική ώρα στην πατρίδα του, αυτός είχε διασωθεί στις πέντε το πρωί — ακριβώς την ίδια ώρα που ο Κύριος είχε διαβεβαιώσει τη γυναίκα του ότι θα ήταν καλά!

 

* * *

Διαμεσολάβηση

Μη λες ότι δεν καταλαβαίνω την άγρια πάλη μες στην ψυχή σου,
επειδή στις νύχτες σου και στο σκοτάδι ήμουν πολλές φορές μαζί σου.
Αν και ήμασταν πολλά μίλια και χρόνια ο ένας απ’ τον άλλον μακριά,
συχνά αισθανόμουν την αγωνία σου, το πόνο που είχες στην καρδιά.

Μη λες πως εσύ έδωσες τη μάχη μέσα στο σκοτάδι μόνο,
γιατί κι Εγώ με προσευχή, σου συμπαραστάθηκα στο Θρόνο.
Μ’ ασπίδα την πίστη και ξίφος το Πνεύμα, στο Λόγο Του υπάκουσα,
και ήρθα στο πλευρό σου όταν στην μάχη την κραυγή σου πρωτάκουσα.

Μη λες, «Είναι φαντασία να σ’ ακούει κάποιος από τόσο μακριά.»
Γιατί είμαστε ένα μέσα σ’ Αυτόν που αγαπάμε, το Πνεύμα Του μας φέρνει κοντά.
Και συχνά μου ψιθυρίζει στην καρδιά μου αμέσως να προσευχηθώ.
Κι έτσι ήρθα εκεί με την προσευχή, αν κι εσύ ήσουν σε τόπο μακρινό.

— Βιρτζίνια Μπραντ Μπεργκ

* * *

Προσφέρουμε στις ανάγκες των άλλων
την πιο πολλή Αγάπη και φροντίδα περισσή,
όταν μονάχα τους δίνουμε στον Κύριο,
περιβάλλοντάς τους με την προσευχή.

* * *

Συνάντησα το Θεό το πρωί
όταν η μέρα μου ήτανε χαρωπή,
και η παρουσία Του ήρθε σαν την ανατολή
σαν μια δόξα μέσα στη δική μου ψυχή.

Όλη μέρα δίπλα μου η δική Του παρουσία,
όλη μέρα παρέμενε μαζί μου,
και πλέαμε μαζί σε τέλεια ηρεμία
μέσα σε μια θάλασσα που είχε τρικυμία.

Άλλα πλοία τα παρέσερναν οι άνεμοι, το κύμα,
άλλα πλοία βρισκόντουσαν σε δίνη,
μα η θύελλα που φαινόταν να τα κατατρέχει,
έφερνε σε μας ανάπαυση, γαλήνη.

Τότε σκέφτηκα γι’ άλλα πρωινά,
και γέμισε με τύψεις το μυαλό μου,
όταν, κι εγώ, είχα λύσει παλαμάρι,
αφήνοντας πίσω, μακριά το Θεό μου.

Τώρα λοιπόν νομίζω πως ξέρω το μυστικό,
το έμαθα από τα λάθη μου μέσα στη ζωή,
πως πρέπει να Τον αναζητάς πάντα πρωί-πρωί,
αν θέλεις όλη τη μέρα να είστε μαζί!

— Ραλφ Σπόλντιγκ Κάσμαν

* * *

Υπάρχουν πολλοί Χριστιανοί που αρχίζουν να παίζουν με τα χαρίσματα του Θεού ή τα χαρίσματα του Πνεύματος, και παραμελούν τον Ίδιο το Θεό! Είναι σαν να γυρνάει ένας πατέρας στο σπίτι με δώρα για τα παιδιά του: Τα παιδιά αρπάζουν τα δώρα, ξεχνάνε να χαιρετήσουν και να φιλήσουν τον πατέρα τους και κάθονται στο πάτωμα αρχίζοντας να παίζουν με τα παιχνίδια τους!

Ή σαν την ιστορία με το μικρό κοριτσάκι που κάθε μέρα αντί να κάθεται παρέα με τον πατέρα του, όπως συνήθως, του έπλεκε κάλτσες για τα γενέθλιά του. Ο Θεός μπορεί να εκτιμά τις κάλτσες που Του πλέκεις, όμως θα προτιμούσε να έχει εσένα! Και πράγματι, αν Τον παραμελήσεις, θα τα κάνεις όλα θάλασσα!

— Ντ.Μπ.Μπ.

* * *

Ο Ρόμπερτ Τζ. Λετουρνό, ο άνθρωπος που ανακάλυψε και κατασκεύασε τα πρώτα μεγάλα χωματουργικά μηχανήματα, ήταν επίσης και ένας αφοσιωμένος Χριστιανός.

Ένα βράδυ έπρεπε να σχεδιάσει ένα εξάρτημα που θα έπρεπε να κατασκευαστεί την επόμενη μέρα, όμως το ίδιο βράδυ επίσης τον περίμεναν και σε μια συνάθροιση προσευχής. Αν ανέβαλε το σχέδιο της κατασκευής θα ζημιωνόταν, τελικά όμως αποφάσισε ότι η συνάθροιση προσευχής ήταν ακόμη πιο σημαντική, γι’ αυτό πήγε στη συνάθροιση. Πώς θα κατάφερνε να τελειώσει τον σχεδιασμό που έπρεπε να ετοιμάσει μέχρι το πρωί;

Επέστρεψε στο σπίτι του γύρω στις 10. Μέχρι εκείνη τη ώρα δεν είχε ασχοληθεί καθόλου με τον σχεδιασμό, όμως κάθισε στο γραφείο του και σε πέντε λεπτά ετοίμασε ένα σχέδιο που ήταν και εφευρετικό και πρακτικό. Ο Θεός τον είχε εμπνεύσει! Και όχι μόνο αυτό, το μικρό εξάρτημα που σχεδίασε εκείνη τη νύχτα αποτέλεσε το εξάρτημα-κλειδί για πολλές άλλες μηχανές που συνέχισε να εφευρίσκει.

Αξίζει να προσεύχεσαι!

* * *

 

Ψελλίζουμε, μουρμουρίζουμε,
οργιζόμαστε, ξεσπούμε,
γκρινιάζουμε, γογγύζουμε,
και μέσα μας πονούμε.

Πολλά δεν τα καταλαβαίνουμε,
η όρασή μας αρχίζει να θολώνει,
όταν το μόνο που χρειαζόμαστε,
είναι μια στιγμή μ’ Αυτόν μόνοι.

 

Άρχισε τη Μέρα σου Σωστά: Άκουσε από τον Κύριο!

Θα πρέπει να προσπαθείς να προσεύχεσαι για λίγη ώρα κάθε μέρα, νωρίς το πρωί πριν αρχίσεις τη δουλειά της μέρας σου, ζητώντας από τον Κύριο να σε βοηθήσει και να σε καθοδηγήσει. Όταν ξυπνάς το πρωί, πριν κάνεις οτιδήποτε άλλο, μίλησε στο Θεό. Πάρε τις εντολές σου για την ημέρα από Αυτόν και θα μείνεις κατάπληκτος από το πώς Αυτός θα λύσει πολλά από τα προβλήματά σου πριν καν αρχίσει η μέρα, απλώς με το να ακούσεις αυτά που έχει να σου πει.

Όμως αν πέσεις με τα μούτρα μέσα σ’ όλα σου τα προβλήματα και τις φασαρίες και τη δουλειά της ημέρας σου χωρίς να σταματήσεις για να μιλήσεις
στον Κύριο και να πάρεις τις οδηγίες σου από Αυτόν, θα είσαι σαν τον μουσικό που αποφάσισε να παίξει πρώτα στο κονσέρτο του και μετά να κουρδίσει το όργανό του. Άρχισε τη μέρα σου με το Λόγο του Θεού και την προσευχή, και πρώτα απ’ όλα να εναρμονιστείς μ’ Αυτόν.

Μη σου περάσει η σκέψη ότι «Είναι πολύ δύσκολο να προσευχηθώ,» ή «δεν έχω ώρα να προσευχηθώ.» Όσο πιο πολυάσχολη είναι η μέρα σου, τόσο πιο πολλούς λόγους έχεις για να προσευχηθείς και τόσο πιο πολύ ώρα θα πρέπει να προσευχηθείς. Αν αφιερώσεις περισσότερο χρόνο σε προσευχή, θα ανακαλύψεις ότι θα χρειάζεσαι λιγότερο χρόνο προσπαθώντας να επιτελέσεις τις άλλες υποθέσεις αργότερα. Αν η μέρα σου είναι ραμμένη με προσευχή, έχει πολύ λιγότερες πιθανότητες να ξηλωθεί. Είναι τόσο απλό!

— Ντ.Μπ.Μπ.

* * *

 

 

Βρες χρόνο για να ακούσεις από το Θεό, και Αυτός θα βρει χρόνο για να διορθώσει το πρόβλημα.

— Ντ.Μπ.Μπ.

* * *

 

Σήμερα, οι περισσότεροι Χριστιανοί φαίνονται να ενδιαφέρονται περισσότερο να κάνουν το Θεό να ακούσει αυτά που έχουν αυτοί να Του πουν, αντί να ακούσουν αυτά που έχει να πει ο Θεός σ’ αυτούς. Προσπαθούν να περάσουν το δικό τους πρόγραμμα στο Θεό και να τον βάλουν να υπογράψει το όνομά Του. Άκουσα κάποιον να λέει μια φορά, «Είσαι πρόθυμος, όχι να παρουσιάσεις το δικό σου πρόγραμμα στο Θεό για την υπογραφή Του, ούτε και να ζητήσεις από τον Θεό να σου παρουσιάσει το δικό Του πρόγραμμα για να το υπογράψεις εσύ, αλλά να υπογράψεις μια λευκή κόλα και να αφήσεις το Θεό να την συμπληρώσει χωρίς εσύ καν να ξέρεις ποιο θα είναι το πρόγραμμά Του;»

Χρειάζεται να μάθεις να ακούς τον Κύριο πάνω απ’ όλα. Δεν αρμόζει στο Βασιλιά να προσπαθεί να κυνηγάει τους υπηκόους Του φωνάζοντας και ουρλιάζοντας, προσπαθώντας να τους βάλει να κάνουν αυτά που θέλει! Εσύ Τον πλησιάζεις με ησυχία και σεβασμό, Του παρουσιάζεις το αίτημά σου με ειλικρίνεια και δέος και μετά περιμένεις σιωπηλά για να πάρεις την απάντηση. Πρέπει να φοβάσαι, να σέβεσαι και να νοιώθεις δέος για τον Κύριο και να Του φέρεσαι σαν τον Βασιλιά που είναι!

— Ντ.Μπ.Μπ.

* * *

 

Όταν σιωπάς μπροστά στον Κύριο δείχνει πως έχεις πίστη ότι ο Θεός θα χειριστεί την κατάσταση, θα φροντίσει τα πράγματα. Δείχνει ότι εμπιστεύεσαι τον Κύριο. «Θα φυλάξει σε τέλεια ειρήνη αυτόν που το πνεύμα του παραμένει σ’ Αυτόν, επειδή Τον εμπιστεύεται»4. Αν δεν έχεις εμπιστοσύνη, θα είσαι σε πλήρη σύγχυση όλη την ώρα. Όπως λέει και αυτό το ποιηματάκι:

Όταν εμπιστευόμαστε, δεν ακουγόμαστε
ν’ ανησυχούμε.

Αν όμως ανησυχούμε, είναι επειδή δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να εμπιστευτούμε!

Αν είσαι γεμάτος σκοτούρες και νιώθεις μπερδεμένος, ανήσυχος, αναστατωμένος και εξοργισμένος, τότε μάλλον δεν εμπιστεύεσαι! Δεν έχεις την πίστη που θα έπρεπε να έχεις! Η εμπιστοσύνη είναι μια εικόνα τέλειας ανάπαυσης, ειρήνης και ηρεμίας του νου, της καρδιάς και του πνεύματος. Το σώμα μπορεί να πρέπει να συνεχίσει να δουλεύει, αλλά η συμπεριφορά σου και το πνεύμα σου είναι γαλήνια.

— Ντ.Μπ.Μπ.

 

* * *

Ξύπνησα νωρίς ένα πρωί,
και μπήκα στης μέρας το γοργό ρυθμό.
Είχα δουλειά τόση πολλή,
που δεν είχα λεπτό για να προσευχηθώ.

Απ’ τα προβλήματα συνέχεια ζαλιζόμουν
και κάθε δουλειά γινόταν και πιο βαριά.
«Γιατί δεν με βοηθά ο Θεός;» Αναρωτιόμουν.
«Μα δεν μου το ζήτησες,» μου απάντησε απλά.

Προσπάθησα να μπω στου Θεού την παρουσία,
έβαλα στην κλειδαριά το κάθε μου κλειδί.
Μα ο Θεός με μάλωσε μ’ αγάπη κι ηρεμία,
«παιδί μου, γιατί δεν χτύπησες με μια προσευχή.»

Ήθελα να δω χαρά κι ομορφιά,
όμως η μέρα γινόταν όλο και πιο μουντή.
Αναρωτιόμουν γιατί ο Θεός δεν μου μιλούσε πια.
Αυτός είπε, «μα δεν Με αναζήτησες σήμερα το πρωί.»

Όμως σαν ξύπνησα σήμερα νωρίς το πρωί,
σταμάτησα για λίγο πριν στη μέρα μου να μπω.
Είχα να εκπληρώσω δουλειά πάρα πολλή
και έπρεπε να βρω χρόνο για να προσευχηθώ.

* * *

 

Μας λέει ο Θεός, “Προστάξτε Με!”

Είσαι στα χέρια του Θεού, όμως, κατά κάποιο τρόπο, είναι κι Αυτός επίσης στα δικά σου χέρια. «Για το έργο των χεριών Μου προστάξτε Με».9 Μπορείς να προστάξεις τον Κύριο; Ναι, αν ζεις υπακούοντας τον Κύριο και είσαι μέσα στο θέλημά Του, επιθυμώντας μόνο εκείνα τα πράγματα που Τον ευαρεστούν και Τον δοξάζουν, μπορείς να Τον προστάξεις οτιδήποτε θέλεις. Αν κάνεις το σωστό, Τον αγαπάς και έχεις πίστη στο Λόγο Του, ήδη έχει υποσχεθεί να απαντήσει στις προσευχές σου.

Πάρα πολλά από αυτά που κάνει ο Θεός εξαρτώνται από τη θέλησή σου και τις πράξεις σου και αυτά που επιθυμείς και από το πώς προσεύχεσαι! Ο Θεός έχει δεσμεύσει τον Εαυτό Του και τις ενέργειές Του στην πίστη σου και στα αιτήματά σου. «Δεν έχετε, επειδή δεν ζητάτε».10 Απλά περιμένει από σένα να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου.

Η προσευχή κινεί το χέρι και την καρδιά του Θεού. Του αρέσει να μας χρησιμοποιεί, περιορίζοντας την μεγαλειότητα και τη δύναμη της παντοδυναμίας Του μέσα στα χέρια αδύναμων ανθρώπων. Γι’ αυτό να προσεύχεσαι!

— Ντ.Μπ.Μπ.

 

* * *

 

Το μωρό είναι μια απεικόνιση της πίστης

Πώς λαμβάνουμε την πνευματική τροφή που χρειαζόμαστε από τον Κύριο; Είναι τόσο απλό: πρέπει να έχουμε την ίδια πίστη που έχει ένα μικρό μωρό!

Όταν το μωρό κλαίει επειδή πεινάει, ξέρει ότι η μητέρα του ούτε που θα σκεφτόταν να το αρνηθεί! Ο Θεός έχει βάλει μέσα στο μωρό να γνωρίζει ότι αν την φωνάξει, αυτή θα του απαντήσει. Προσμένει την απάντηση και την παίρνει! — Και αν εμείς, σαν παιδιά του ουράνιου Πατέρα μας, Του ζητήσουμε γάλα, σίγουρα Αυτός δεν πρόκειται να μας δώσει ένα ερπετό ή κάτι άλλο!22

Και τι είναι αυτό που τραβάει το γάλα από το στήθος της μητέρας; Όταν θηλάζει το μωρό, δημιουργεί ένα κενό μέσα στο στόμα του, το οποίο ρουφάει το γάλα. Με την προσευχή δημιουργείς ένα τέτοιο κενό μέσα στην καρδιά σου, λέγοντας: «Κύριε, εδώ μέσα υπάρχει ένα κενό! — Γέμισέ το Εσύ!»

Όταν το μωρό είναι πολύ μικρό, η μητέρα του πρέπει να του φέρνει την τροφή και να του δείχνει πού είναι. Όμως καθώς μεγαλώνει, αναγνωρίζει από μόνο του πού να βρει το γάλα και μπορεί να το πλησιάσει από μόνο του. — Και με τον ίδιο τρόπο, όσο περισσότερο κι εμείς εξασκούμαστε στο να παίρνουμε τροφή από το Θεό, τόσο καλύτερα γνωρίζουμε πού να τη βρούμε! Και όσο συνεχίζουμε να θηλάζουμε, τόσο περισσότερο παίρνουμε, επειδή ο Θεός έχει απεριόριστη ικανότητα να δίνει!

— Ντ.Μπ.Μπ.

* * *

 

Για τρεις-τέσσερις εβδομάδες περίπου, η κόρη μας, η Άντζελα, παραπονιόταν ότι την πονούσαν τα μάτια της. Επίσης είχε δυσκολία στο να εστιάζει τα μάτια της πάνω στις λέξεις που διάβαζε. Την πήγαμε σε δύο οφθαλμίατρους, όμως και οι δυο είπαν ότι τα μάτια της ήταν εντάξει.

Τις επόμενες εβδομάδες, ωστόσο, ο πόνος συνεχίστηκε και της ήταν ακόμη πιο δύσκολο να εστιάσει τα μάτια της. Συμβουλευτήκαμε έναν τρίτο γιατρό και αυτός πρότεινε να την πάμε σ’ ένα νοσοκομείο να κάνουμε πιο ειδικές εξετάσεις.

Στο νοσοκομείο, η διάγνωση δεν ήταν και τόσο καλή. «Το πρόβλημα της Άντζελας θα μπορούσε να είναι είτε μια βλάβη σ’ έναν από του βολβούς ή στον εγκέφαλο,» είπε η οφθαλμίατρος. Αν αυτό ήταν όντως το πρόβλημα, μας είπε, ήταν μάλλον πολύ αργά για κάποια θεραπεία. Την ώρα που αυτή έκανε μια εξέταση του οπτικού νεύρου για να διαπιστώσει περισσότερα, εμείς προσευχόμασταν για το καλύτερο.

Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα των εξετάσεων, η γιατρός μας εξήγησε ότι το πρόβλημα της Άντζελας επιδεινωνόταν ασυνήθιστα γρήγορα. Τα μάτια της Άντζελας μετά δυσκολίας μπορούσαν να διακρίνουν αμυδρά ακόμα και το πιο δυνατό φως. Η γιατρός υποψιαζόταν ότι υπήρχε όγκος στον εγκέφαλο. Η κατάσταση ήταν επείγουσα!

Εκείνη τη νύχτα, προσευχηθήκαμε απεγνωσμένα για τη θεραπεία της Άντζελας και της διάβασα από το Λόγο του Θεού για την πίστη και τη θεραπεία. Καθώς δεν μπορούσε να δει έστω και μια από τις λέξεις της Βίβλου που τόσο αγαπούσε, νοιώσαμε πως το εδάφιο Ψαλμός 119:18 θα ήταν το κατάλληλο για να το διεκδικήσουμε: «Άνοιξε τα μάτια μου και θα βλέπω τα θαυμάσια από το νόμο Σου.» Έπειτα βασίσαμε την πίστη μας πάνω στον Λόγο και ότι ο Κύριος είχε ακούσει τις προσευχές μας και θα την θεράπευε.

Την ίδια στιγμή σχεδόν άρχισε να βλέπει τις λέξεις, μία-μία. Σύντομα διάβαζε ολόκληρη τη σελίδα. Η θεραπεία της ήταν θαυματουργή και άμεση!

— Μ.Τ., Ταϊβάν

* * *

 

Λέγεται μια ιστορία για μια ηλικιωμένη γυναίκα που ζούσε μόνη κοντά στα Υψίπεδα της Σκοτίας, και ήταν τόσο φτωχή που η εκκλησία της έπρεπε να της πληρώνει το νοίκι.

Μια μέρα όταν ο πάστορας της έφερε το νοίκι, την ρώτησε, «Κα Μακίντρικ, πώς γίνεται και ο μεγάλος ο γιος σας δεν σας συντηρεί; Απ’ ότι ξέρω έχει μια πολύ καλή δουλειά στην Αυστραλία, είναι καλό παιδί και σας αγαπάει πάρα πολύ. Έτσι δεν είναι;»

«Μα ναι,» είπε η μητέρα. «Και ποτέ δε με ξεχνάει. Κάθε εβδομάδα μου γράφει γράμματα γεμάτα αγάπη.»

Περίεργος να μάθει περισσότερα για ένα γιο που μπορούσε να αγαπάει τη μητέρα του τόσο πολύ και ωστόσο την άφηνε χωρίς βοήθεια, ο πάστορας ζήτησε να δει μερικά από τα γράμματα.

Σύντομα η γυναίκα γύρισε με δυο πακέτα.

«Σ’ αυτό το πακέτο είναι τα γράμματά του, «είπε και έδωσε στον πάστορα το πρώτο πακέτο, «και εδώ είναι οι όμορφες φωτογραφίες που μου στέλνει με κάθε του γράμμα. Χωράνε τέλεια μέσα στον φάκελο και αυτό δείχνει ότι με σκέφτεται.»

«Μια φωτογραφία μέσα σε κάθε γράμμα;» Ο πάστορας ήταν ακόμη πιο περίεργος. «Μπορώ να τις δω;»

«Μα βέβαια,» απάντησε αυτή. «Μερικές έχουν το κεφάλι ενός ανθρώπου, μερικές έχουν κάποιον άνθρωπο που κάθεται πάντα σ’ ένα άλογο, και μερικές έχουν τη φωτογραφία του βασιλιά. Βλέπετε, αυτή εδώ έχει το Βασιλιά της Αγγλίας. — Ζήτω ο βασιλιάς!»

«Ζήτω ο γιος σας!» είπε ο κατάπληκτος πάστορας. «Αγαπητή μου φίλη, ξέρεις ότι είσαι πλούσια; Αυτά εδώ είναι χρήματα! Εδώ μέσα έχεις πλούτο! Και να σκεφτεί κανείς ότι έχεις υποφέρει και έχεις στερηθεί τόσα πολλά, την στιγμή που εδώ μέσα στο σπίτι σου όλο αυτό τον καιρό είχες πλούτη που νόμιζες ότι ήταν μόνο όμορφες φωτογραφίες!»

Οι υποσχέσεις του Θεού μέσα στο Λόγο Του δεν είναι μόνο όμορφες εικόνες, δεν είναι απλά όμορφες λογοτεχνικές εκφράσεις. Ο Λόγος του Θεού αναφέρει, «Δωρίθηκαν σε μας οι πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις» 23 — και υπάρχουν εκατοντάδες τέτοιες. Άφθονη προμήθεια! Απεριόριστοι πόροι!

— Βιρτζίνια Μπραντ Μπεργκ

* * *

Βρίσκεσαι σε δύσκολη θέση; — Βάλε το Θεό σ’ αυτή τη δύσκολη θέση!

Αρέσει στον Κύριο να φέρνει τα πράγματα σε κρίσιμο σημείο! Μερικές φορές επιτρέπει να συμβούν ορισμένα πράγματα για να μας κάνει να προσευχηθούμε & να πιστέψουμε σ’ Αυτόν για την απάντηση. Μας θέλει να είμαστε σαφείς και να κάνουμε ένα οριστικό βήμα πίστης με το να κάνουμε συγκεκριμένα τα αιτήματά μας και προσμένοντας συγκεκριμένες απαντήσεις! Η προσευχή για συγκεκριμένα πράγματα φέρνει και το Θεό και εμάς σε μια κάπως δύσκολη θέση, όμως είναι επίσης ένα σημάδι της πίστης μας, κάτι που ευχαριστεί τον Θεό!

Μερικοί άνθρωποι φοβούνται να ζητήσουν από το Θεό συγκεκριμένες απαντήσεις στην προσευχή τους από φόβο μήπως δεν τις λάβουν — και αυτό θα μπορούσε να είναι μια αντανάκλαση στην πνευματικότητάς τους ή θα μπορούσε να θίξει ακόμα και την υπόληψη του Θεού! «Και αν δεν απαντήσει στην προσευχή; Τι θα σκεφτούν οι άνθρωποι για την πίστη μας και το Θεό μας;» Γι’ αυτό το λόγο στις προσευχές τους χρησιμοποιούν μόνο γενικότητες για να μην δεχθούν κριτική σε περίπτωση που δεν λάβουν μιαν απάντηση.

Όμως αρέσει στον Θεό να Τον φέρνεις σε αυτή την δύσκολη θέση αφού γνωρίζει ότι πάντα τα καταφέρνει. Αυτός πάντα θα τα καταφέρει εφόσον εμείς πληρούμε τους όρους, εξασκούμε την πίστη μας με την προσευχή & υπακούμε το Λόγο Του. Και όταν Αυτός απαντήσει, αυτό θα γίνει μια μαρτυρία για το Λόγο Του & την πιστότητά Του, καθώς και για τη δική μας πίστη που προσμέναμε μια συγκεκριμένη απάντηση! Γι’ αυτό πες Του τι ακριβώς χρειάζεσαι ή τι θέλεις να γίνει, & Αυτός δε θα αποτύχει!

— Ντ.Μπ.Μπ.

* * *

 

Ο Δρ. Αλεξάντερ Γουάιτ από το Εδιμβούργο ήταν φημισμένος για τις προσευχές που έκανε από τον άμβωνα. Πάντα έβρισκε κάτι για να ευχαριστήσει το Θεό, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές. Ένα πρωί που έκανε μια φοβερή καταιγίδα ένα μέλος από την συνάθροισή του σκέφθηκε μέσα του, Με τέτοιο απαίσιο πρωινό σίγουρα ο κήρυκας δε πρόκειται να βρει κάτι για να ευχαριστήσει το Θεό.

Όμως ο Γουάιτ άρχισε την προσευχή του λέγοντας «Σ’ ευχαριστούμε, Κύριε, που ο καιρός δεν είναι πάντοτε έτσι.»

* * *

Ο πρωτοπόρος ιεραπόστολος Χάντσον Τέιλορ πήγε στην Κίνα το 1853 — ένα ταξίδι που κράτησε πάνω από πεντέμισι μήνες. Μια φορά, όταν περνούσαν πολύ κοντά από ένα νησί που κατοικούσαν κανίβαλοι, το πλοίο έπεσε σε νηνεμία. Σιγά-σιγά παρασυρόταν προς τη στεριά. Οι άγριοι μαζεύτηκαν στην παραλία, περιμένοντας να κάνουν γλέντι.

«Κύριε Τέιλορ, είστε ένας άνθρωπος του Θεού. Προσευχηθείτε να κάνει κάτι ο Θεός για να μας σώσει!» τον εκλιπαρούσε ο καπετάνιος.

«Θα προσευχηθώ,» είπε ο Τέιλορ, «με την προϋπόθεση ότι και σεις θα ανοίξετε τα πανιά για να πιάσετε τον άνεμο.»

«Δεν μπορώ να το κάνω αυτό,» διαμαρτυρήθηκε ο καπετάνιος. «Θα γελάει μαζί μου όλο το πλήρωμα αν ανοίξω τα πανιά με τέτοια τέλεια άπνοια.»

«Τότε κι εγώ δε θα προσευχηθώ,» είπε ο Τέιλορ. «Πρώτα ετοιμάστε τα πανιά.»

Τελικά αυτό έγινε.

Ενώ ο Τέιλορ προσευχόταν ακόμα στην καμπίνα του, κάποιος του κτύπησε την πόρτα. Ήταν ο καπετάνιος ξανά.

«Προσεύχεστε ακόμα για άνεμο;» Ρώτησε ο καπετάνιος.

«Ναι.»

«Λοιπόν, καλύτερα να σταματήσετε,» του είπε ο καπετάνιος, «επειδή έχουμε περισσότερο άνεμο απ’ όσο μπορούμε να κουμαντάρουμε.»

Και έτσι έφτασαν με ασφάλεια στον προορισμό τους.

* * *

Έρχεσαι σε έναν Βασιλιά,
φέρε μεγάλα αιτήματα στην αγκαλιά,
γιατί έχει τόση δύναμη και χάρη
που κανείς δεν Του ζητά αρκετά να πάρει!

* * *

 

Η προσευχή είναι η πιο ισχυρή μορφή ενέργειας που μπορεί να παράγει κάποιος. Η επίδραση της προσευχής πάνω στο ανθρώπινο νου και σώμα είναι τόσο έκδηλη, όσο και αυτή των ενδοκρινών αδένων. Τα αποτελέσματά της μπορούν να μετρηθούν με βάση την αύξηση της ευδιαθεσίας, τη μεγαλύτερη διανοητική ευεξία, την ηθική αντοχή και τη βαθύτερη κατανόηση των ανθρώπινων σχέσεων.

Η προσευχή είναι απαραίτητη για την πλήρη ανάπτυξη της προσωπικότητάς μας. Μόνο με την προσευχή επιτυγχάνουμε εκείνη την ολοκληρωτικά εναρμονισμένη λειτουργία μυαλού, σώματος και πνεύματος που δίνει σε κάθε ευπαθή ανθρώπινη ανάγκη μια ακλόνητη δύναμή στήριξης. Όταν προσευχόμαστε, συνδέουμε τον εαυτό μας με την αστείρευτη κινητήρια δύναμη που κάνει το σύμπαν να περιστρέφεται.

— Δρ. Αλέξης Καρέλ, Αμερικανός χειρούργος και βιολόγος Γαλλικής καταγωγή, βραβείο Νόμπελ 1912.

* * *

Υπάρχει μεγάλη δύναμη στην ενωμένη ομαδική προσευχή.

Μερικοί άνθρωποι νοιώθουν κάπως ντροπαλοί όταν προσεύχονται μαζί με άλλους και μερικές φορές σκέφτονται συνήθως αυτό που είπε ο Ιησούς, «Όταν προσεύχεσαι, να μπαίνεις στο δωμάτιό σου και να προσεύχεσαι στον Πατέρα σου στα κρυφά, και ο Πατέρας σου που σε βλέπει στα κρυφά θα σε ανταμείψει στα φανερά»6 Λοιπόν, και αυτό έχει την θέση του, όμως υπάρχουν φορές που πρέπει να προσευχόμαστε μαζί!

Μερικές φορές είναι σημαντικό να κάνεις γνωστά τα αιτήματά σου, όχι μόνο στον Κύριο, αλλά και στους άλλους επίσης, για να μπορέσουν κι αυτοί να ενωθούν μαζί σου με την προσευχή, να εκδηλώσουν την πίστη τους και να ομολογήσουν την εξάρτησή τους από τον Κύριο μαζί σου. Γι’ αυτό ποτέ να μην ντρέπεσαι να ζητάς προσευχή όταν την χρειάζεσαι!

Ο Κύριος αγαπά να δίνει τις απαντήσεις και είναι υποχρεωμένος να δίνει τις απαντήσεις, όταν βλέπει ότι είμαστε ενωμένοι με αγάπη, προσευχή, σκοπό, σκέψη, καρδιά και πνεύμα. «Αν δύο από σας συμφωνήσουν πάνω στη γη για οτιδήποτε ζητήσουν, θα γίνει σ’ αυτούς από τον Πατέρα Μου που είναι στον Ουρανό. Όπου είναι δυο ή τρεις είναι συγκεντρωμένοι στο Όνομά Μου, εκεί είμαι κι Εγώ ανάμεσά τους.»7 Οι νόμοι της δυναμικής του Πνεύματος του Θεού πραγματικά λειτουργούν εκπληκτικά! Ο Κύριος λέει, όταν ένας μόνο μπορεί να τρέψει σε φυγή χίλιους, δύο μπορούν να τρέψουν σε φυγή δέκα χιλιάδες!8

— Ντ.Μπ.Μπ.

* * *

Άσχετα με το τι άλλο κάνεις, μπορείς πάντα να προσεύχεσαι.

Δε χρειάζεται να είσαι πεσμένος στα χέρια σου και στα γόνατά σου για να προσεύχεσαι. Στην πραγματικότητα, ότι κι αν κάνεις θα πρέπει να προσεύχεσαι και να στρέφεις το βλέμμα σου προς τον Ιησού, τον Δημιουργό και Θεμελιωτή της πίστης σου.9

Η προσευχή είναι σαν την αναπνοή, σαν να αναπνέεις το Άγιο Πνεύμα όλη την ώρα. Να παραμένεις σε συνεχή επικοινωνία με τον Κύριο, να σκέφτεσαι Αυτόν συνεχώς, και θα έχεις το χρίσμα και την καθοδήγηση του Πνεύματος σε οτιδήποτε κι αν κάνεις! Αν προσεύχεσαι γι’ αυτό που κάνεις και ζητάς σοφία από το Θεό, Αυτός έχει υποσχεθεί να σου τη δώσει!

Ο Κύριος μπορεί να σε γλιτώσει από πολύ δουλειά, από πολλά προβλήματα και από πολύ χρόνο αν εσύ προσευχηθείς πρώτα πριν αρχίσεις κάτι. Προσευχήσου και ζήτησε από τον Κύριο να σε βοηθήσει και να σε καθοδηγήσει, ακόμη κι αν είναι μόνο με μερικές λέξεις — «Ιησού, βοήθησέ με, Σε παρακαλώ!» Μπορείς να προσευχηθείς για λίγα δευτερόλεπτα και να πάρεις την απάντηση πολύ γρήγορα, όμως αν δεν αφιερώσεις χρόνο για να προσευχηθείς, και αντιθέτως στηριχτείς στη δική σου νόηση και σοφία, τότε μπορεί να κάνεις κάποιο άσχημο λάθος!

Γι’ αυτό «να προσεύχεσαι αδιάκοπα!»10 Να ρωτάς τον Κύριο για το κάθε τι, για το κάθε πρόβλημα, για την κάθε απόφαση και να σιγουρεύεσαι ότι κάνεις αυτό που Αυτός θέλει να κάνεις. «Σε κάθε δρόμο που παίρνεις να αναζητάς Αυτόν, και Αυτός θα κατευθύνει τα βήματά σου!»11

— Ντ.Μπ.Μπ.

9. Εβραίους 12:2
10. Α’ Θεσσαλονικείς 5:17
11. Παροιμίες 3:6

* * *

Ο Κύριος πραγματικά αφήνει πολλά σε μας, το ενδιαφέρον μας και τις προσευχές μας.

Θα εκπλαγείς με το πόσο πολύ εξαρτιέται ο Θεός από τις προσευχές μας, και από το πόσο νοιαζόμαστε. Όταν αντιμετωπίζουμε μια δύσκολη κατάσταση, μας ζητάει να δείξουμε ενδιαφέρον και να προσευχηθούμε ειδικά γι’ αυτήν. Αν πραγματικά πιστεύουμε, η κάθε προσευχή εισακούεται και παίρνει απάντηση. Αν όμως δεν προσευχηθούμε, τίποτα δε γίνεται! Ο Θεός μπορεί να κάνει το κάθε τι, όμως εναποθέτει την ευθύνη της προσευχής σε μας.

Η ίδια ή ένταση, με την οποία εμείς προσευχόμαστε και πραγματικά εννοούμε κάτι ή επιθυμούμε κάτι, αντανακλάται στην ίδια την απάντηση! Αυτοί για τους οποίους προσευχόμαστε δεν πρόκειται να δεχτούν περισσότερα απ’ ότι τους στέλνουμε εμείς. Πρέπει να ενοραματιζόμαστε τους ανθρώπους ή τις καταστάσεις για τις οποίες προσευχόμαστε και να προσευχόμαστε μ’ αυτή τη σκέψη στην καρδιά μας, ζητώντας από τον Κύριο αυτό ακριβώς που θέλουμε να κάνει.

Οι προσευχές μας θα απαντηθούν με την ίδια ένταση που ξεκίνησαν. Σαν μια ακτίνα φωτός που εστιάζεται πάνω σ’ έναν καθρέφτη, η αντανάκλασή της θα έχει τόση ισχύ όση όταν ξεκίνησε. Αν προσευχόμαστε με μισή καρδιά μόνο, παίρνουμε μόνο μισή απάντηση. Αν όμως προσευχόμαστε με όλη μας την καρδιά, παίρνουμε μια ολόκαρδη, δυνατή απάντηση!

Εσύ χρησιμοποιείς τη δύναμη της προσευχής; Ο Ουρανός θα αποκαλύψει πόσο καλό έχουμε κάνει — ή θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει — με την προσευχή!

— Ντ.Μπ.Μπ.

* * *

Ένα μικρό χωριατόπουλο φύλαγε τα πρόβατά του ένα Κυριακάτικο πρωινό. Οι καμπάνες της εκκλησίας ηχούσαν, και οι άνθρωποι του χωριού μαζεύονταν για να εκκλησιασθούν, όταν ο μικρός άρχισε να σκέφτεται ότι κι αυτός θα ήθελε να προσευχηθεί στο Θεό. Όμως τι θα μπορούσε να πει; Κανείς πότε δεν του δίδαξε καμιά προσευχή. Έτσι λοιπόν γονάτισε και άρχισε να απαγγέλλει την αλφάβητο — Α, Β, Γ, και τα υπόλοιπα γράμματα μέχρι το Ω.

Κάποιος που τυχαία περνούσε από την άλλη μεριά του φράχτη άκουσε τη φωνή του παιδιού, και κοιτάζοντας μέσα από τους θάμνους το είδε να γονατίζει με σταυρωμένα τα χέρια και κλειστά τα μάτια, επαναλαμβάνοντας, «Α, Β, Γ… »

«Τι κάνεις, νεαρέ;»

«Προσεύχομαι, κύριε.»

«Και γιατί λες την αλφαβήτα;»

“Λοιπόν, δεν ξέρω καμιά προσευχή, αλλά θέλω όμως να με φροντίζει ο Θεός και να με βοηθάει να φροντίζω τα πρόβατα. Κι έτσι σκέφτηκα ότι αν έλεγα όλα όσα ήξερα, Αυτός θα τα έπαιρνε και θα σχημάτιζε ολόκληρες τις λέξεις που ήθελα να πω.»

«Ευλογημένος να είσαι, γιε μου. Ο Θεός σίγουρα θα σε ακούσει και θα σου απαντήσει. Όταν η καρδιά μιλάει σωστά, τα χείλη δεν μπορούν να κάνουν λάθος.»

* * *

Μερικές φορές δεν προσεύχομαι με λόγια,
βάζω την καρδιά μου στα χέρια μου τα δυο
και την κρατώ μπροστά στον Κύριο,
χαίρομαι τόσο που κατανοεί ότι θέλω να Του πω.

Μερικές φορές δεν προσεύχομαι με λόγια,
το πνεύμα μου υποκλίνεται στα πόδια Του μπροστά,
και με το χέρι Του πάνω στο κεφάλι μου,
έχουμε επικοινωνία, ήσυχη, γλυκιά.

Μερικές φορές δεν προσεύχομαι με λόγια,
γιατί είμαι κουρασμένος και θέλω να αναπαυτώ.
Η καρδιά μου βρίσκει ότι χρειάζεται κι επιθυμεί
όταν ακουμπώ στου Σωτήρα μου το στήθος το γλυκό.

* * *

Λέγε στον Ιησού κάθε πρωί, «Εδώ είμαι, Ιησού, Φίλε μου, Σωτήρα μου, Δάσκαλέ μου. Μπροστά μου βρίσκεται μια εντελώς καινούργια μέρα. Ξέρω πώς δεν είμαι ικανός να κάνω τίποτα μόνος μου, γι’ αυτό Σου ζητώ να με γεμίσεις με την αγάπη Σου και τη δύναμή Σου για σήμερα. Δεν μπορώ να τη βρω από μόνος μου, όμως Εσύ έχεις υποσχεθεί πως αν τη ζητήσω μόνο, Εσύ θα κάνεις να υπερχειλίσω με την αγάπη Σου ώστε να την δώσω και στους άλλους. Γι’ αυτό Σου ζητώ αυτή τη στιγμή να με γεμίσεις με την αγάπη αυτή μέχρι να ξεχειλίσω. Δώσε μου αρκετή αγάπη ώστε να μπορώ να τη δίνω και σ’ εκείνους με τους οποίους θα είμαι σήμερα — την οικογένειά μου και τους φίλους μου, ή όποιους συναντήσω. Καθώς τους δίνω λίγη αγάπη, λίγο Παράδεισο, τους δίνω λίγο από Εσένα, Ιησού, και αυτό είναι που θέλω: θέλω να δίνω Εσένα. Θέλω να Σε αντανακλώ. Θέλω να μοιράζομαι με τον καθένα Εσένα και τη θαυμάσια αγάπη Σου.»

Αν ζητήσεις με πίστη, ο Θεός θα το κάνει. Θα απαντήσει στην προσευχή σου και θα σου δώσει αρκετή αγάπη και δύναμη για κάθε μέρα, μια μέρα την κάθε φορά.

 

* * *

 

Χωρίς Απάντηση Ακόμα;

Η Πίστη δεν μπορεί να μείνει χωρίς ν’ απαντηθεί.
Τα πόδια της έχουν στερεωθεί στο Βράχο το γερό,
μέσα στις άγριες θύελλες ασάλευτη θα σταθεί,
κι ούτε θα τρέμει στων κεραυνών τον άγριο βρυχηθμό.
Γνωρίζει ο Παντοδύναμος την προσευχή να μην αφήνει,
και φωνάζει κάποτε, κάπου, «Το ξέρω ότι θα γίνει».

Χωρίς απάντηση ακόμα; Όχι, μην το λες ότι κι αν συμβεί,
ίσως το μέρος σου δεν το έχεις ολοκληρώσει.
Το έργο σου άρχισε όταν έκανες την προσευχή.
Και ο Θεός ότι έχει αρχίσει θα το τελειώσει
αν κρατήσεις του κεριού τη φλόγα αναμμένη,
τη δόξα Του θα δεις, κάποτε, κάπου, να σε περιμένει
.

— Ρόμπερτ Μπράουνινγκ

* * *

Η Απαντημένη Προσευχή

Ο Θεός απαντάει στην προσευχή,
μερικές φορές όταν αδύναμη είναι η καρδιά
δίνει τα δώρα που ζητούν οι πιστοί.
Όμως η πίστη πρέπει εκ βάθους να μάθει με σιγουριά,

και να εμπιστεύεται του Θεού τη σιωπή,
όταν Αυτός για λίγο δεν σου μιλά,
επειδή, Αυτός που Αγάπη έχει ονομαστεί,
θα στείλει απ’ ότι έχει τα πιο καλά.

Τα άστρα μπορεί να καούν,
τα βουνά μπορεί να εκραγούν,
όμως ο Θεός είναι αληθινός, κι υποσχέσεις Του σίγουρες
γι’ αυτούς που Τον αναζητούν.

— Μίρα Γκούντγουιν Πλαντζ

* * *

Ζήτησα από το Θεό ισχύ, για να μπορέσω να τα καταφέρω,
μα μ’ έκανε αδύναμο, ώστε να μπορώ να μάθω ταπεινά να υπακούω …
Ζήτησα υγεία, για να μπορώ να επιτελώ σπουδαιότερα πράγματα,
μα μου ‘δωσε αρρώστια, για να μπορώ να κάνω καλύτερα πράγματα …
Ζήτησα πλούτη, για να μπορώ να είμαι πιο ευτυχισμένος,
μου ‘δωσε φτώχεια, για να μπορώ να είμαι πιο σοφός …
Ζήτησα δύναμη, για να μπορώ να έχω τη δόξα των ανθρώπων,
μου ‘δωσε αδυναμία, για να μπορώ να αισθάνομαι ότι έχω ανάγκη τον Θεό …
Ζήτησα τα πάντα, για να μπορώ να απολαμβάνω τη ζωή,
μου ‘δωσε ζωή, για να μπορώ να απολαμβάνω τα πάντα …
Δεν πήρα τίποτα απ’ όσα ζήτησα, αλλά πήρα όλα όσα ήλπιζα.
Σχεδόν αντίθετα απ’ ότι ζήτησα, ήταν οι ανείπωτες προσευχές μου που εισακούστηκαν.
Και ανάμεσα σ’ όλους τους ανθρώπους είμαι ο πιο πλουσιοπάροχα ευλογημένος.

— Αποδίδεται σε ένα Άγνωστο Στρατιώτη του Νότου

* * *

Δεν μπορώ να πω γιατί σε μένα έχει εμφανιστεί
μια σκέψη για κάποιον σε τόπο μακρινό,
με μια αιφνίδια της θύμησης επιμονή,
εκτός κι αν είναι ανάγκη γι’ αυτόν να προσευχηθώ.

Ξεχνάμε συχνά για μέρες, μες τη βιασύνη της ζωής,
κάποιο φίλο μας που είναι μακριά να σκεφτούμε.
Ίσως τον σκέφτεται ο Θεός για μας, και πρέπει εμείς
να πιάσουμε το σήμα Του και να προσευχηθούμε.

Και ίσως μόλις τότε, ο φίλος μας να κάνει πόλεμο σκληρό,
είτε μ’ έλλειψη θάρρους ή με κάποια θλίψη οδυνηρή,
με σκοτάδι, με κάποια απώλεια αίσθησης για το σωστό,
κι έτσι, αφού μπορεί να το χρειάζεται θα κάνω γι’ αυτόν μια προσευχή.

Φίλε μου, για μένα κάνε το ίδιο, αν κι εγώ μακριά σου
στη σκέψη σου έρθω κάποια μέρα βιαστική.
Δώσε μου μια στιγμή προσευχής στην καρδιά σου,
και να ‘σαι σίγουρος το χρειαζόμουν, γι’ αυτό πες κι εσύ μια προσευχή.

— Ε. Μίντλεντον

* * *

Αν μπορώ σήμερα να κάνω κάτι καλό,
αν μπορώ να υπηρετήσω στης ζωής την οδό,
αν μπορώ κάτι που βοηθάει να πω,
Κύριε, δείξε μου τον τρόπο αυτό.

Αν μπορώ να διορθώσω κάποιο ανθρώπινο στραβό,
αν μπορώ να βοηθήσω να κάνω κάποιον δυνατό,
αν μπορώ να φέρω κέφι με χαμόγελο γλυκό,
Κύριε, δείξε μου τον τρόπο αυτό.

Αν μπορώ να βοηθήσω κάποιον με πόνο οδυνηρό,
αν μπορώ να κάνω το φορτίο του πιο υποφερτό,
αν μπορώ να μεταδώσω ευτυχία όπου κι αν βρεθώ,
Κύριε, δείξε μου τον τρόπο αυτό.

— Γκρένβιλ Κλάισερ

* * *

Η Μάργκαρετ, μια πολυάσχολη διευθύντρια, αισθανόταν κάποιο σκίρτημα στην καρδιά της κάθε φορά που περνούσε κοντά από έναν ορισμένο ζητιάνο. Ο ζητιάνος είχε βρει κατάλυμα ένα τετράγωνο πιο κάτω από το γραφείο της εδώ και ένα μήνα τώρα. Έμαθε πως το όνομά του ήταν Γουόλτερ και ήταν άστεγος. Του έδινε λίγα κέρματα κάθε φορά που τον έβλεπε, προφανώς όμως αυτός χρειαζόταν πολύ περισσότερα — και υπήρχαν τόσοι πολλοί σαν κι αυτόν!

Μια νύχτα πριν πάει για ύπνο, η Μάργκαρετ προσευχήθηκε, “Κύριε, ξέρω πως δεν μπορώ να λύσω τα προβλήματα όλου του κόσμου, όμως δείξε μου τι μπορώ να κάνω για τον Γουόλτερ και για τους άλλους που περνάνε τόσο δύσκολες καταστάσεις, ώστε να κάνω τις ζωές τους λίγο καλύτερες.”

Την επόμενη μέρα το μάτι της έπεσε σ΄ ένα άρθρο στην εφημερίδα για ένα άσυλο που επρόκειτο να ανοίξει για τους άστεγους της πόλης. Αναζητούσαν χρηματοδότες και εθελοντές.

Η Μάργκαρετ ενθουσιασμένη κάλεσε τον αριθμό που έδιναν στο άρθρο. Είπε στον οργανωτή πως θα ήθελε να βοηθήσει και οικονομικά, καθώς επίσης να αφιερώσει και μερικές ώρες για να βοηθήσει στο ξεκίνημα του ασύλου και τη λειτουργία του.

Η Μάργκαρετ είχε λιγότερα χρήματα στο λογαριασμό της μετά από αυτό και λιγότερο χρόνο για τον εαυτό της τα Σαββατοκύριακα, όμως συνέχιζε να λέει στον εαυτό της ότι ήταν μια καλή επένδυση.

Μερικές εβδομάδες αργότερα ήρθε η μέρα της ανταπόδοσης, όταν ο Γουόλτερ υπερήφανα της ανακοίνωσε ότι είχε βρει δουλειά και ότι θα μετακόμιζε σ’ ένα διαμέρισμα κάπου στην πόλη. “Μάργκαρετ, έκανες τη ζωή μου υποφερτή όταν ήμουν τόσο δυστυχισμένος και απεγνωσμένος. Δεν υπάρχουν λόγια να σε ευχαριστήσω για όλα όσα έχεις κάνει,” της είπε.

Και ήταν τότε που αυτή πήρε την διαβεβαίωση ότι ο Θεός είχε απαντήσει στην προσευχή της!

* * *

Η Βίβλος είναι ένα βιβλίο γεμάτο προσευχές. Για τις 667 καταγραμμένες προσευχές, υπάρχουν 454 καταγραμμένες απαντήσεις.

 

 

[ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ] [ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ]

Copyright © 2000 Aurora Production