Κεφάλαιο 3: Η Ζωή Μετά τη Ζωή!

Με το  θάνατο δεν  χάνεται   το φως.  Απλά είναι σαν να σβήνεις το φως, επειδή χάραξε  η αυγή.

             —Ραμπιντρανάθ Ταγκόρε

* * *

          Όταν  εγκαταλείπεις  αυτή τη ζωή είναι ακριβώς σαν να πηγαίνεις από το ένα δωμάτιο στο  άλλο και να κλείνεις την πόρτα.

ΝτΜπΜπ 

* * *

          Ας πιστέψουμε ότι όταν έρθει ο θάνατος, και θα έρθει αργά ή γρήγορα για  κάθε ανθρώπινη ύπαρξη,  ότι μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα έρθει σαν ένας φίλος που θα μας καθοδηγήσει με αγάπη στην αιώνια κατοικία  μας, στον Ουρανό.

ΤΛΑ

* * *

          Ο θάνατος δεν είναι τίποτα άλλο  παρά  ένα  πέρασμα από μια φυλακή σ’ ένα παλάτι. 

* * *

          Το να ζεις είναι θάνατος, το να πεθαίνεις είναι ζωή. Απ’ την εδώ μεριά  του τάφου είμαστε εξόριστοι, απ’ την άλλη, πολίτες. Απ’  αυτή τη μεριά,  είμαστε σαν ορφανά, από εκείνη, υιοθετημένοι.   Απ’ αυτή τη μεριά, είμαστε  αιχμάλωτοι, απ’ την  άλλη ελεύθεροι. Απ’  αυτή τη μεριά, είμαστε   μεταμφιεσμένοι, άγνωστοι, απ’ την άλλη,   φανερωμένοι και αναγνωρισμένοι υιοί του Θεού.

Χένρι Γουάρντ Μπίτσερ 

* * *

           Αυτό που αποκαλούμε ζωή είναι ένα ταξίδι προς το θάνατο. Αυτό που αποκαλούμε θάνατο είναι η  εξώπορτα προς  τη ζωή. 

* * *

         Σκέφτομαι το θάνατο σαν ένα χαρούμενο ξύπνημα από αυτόν τον ταραγμένο ύπνο που αποκαλούμε ζωή, σαν μια αποδέσμευση  από έναν κόσμο, που, αν και είναι όμορφος, εξακολουθεί να είναι ένας τόπος  αιχμαλωσίας.

Λάιμαν Άμποτ

* * *

          Όταν  πεθαίνεις είναι να σαν να πηγαίνεις και να ζεις σ’ ένα άλλο σπίτι.

ΤΛΑ

* * *

         Στέκομαι στην ακτή. Ένα καράβι ανοίγει τα κάτασπρα πανιά του στο πρωινό αγέρι και ξεκινάει για τον ωκεανό. Στέκομαι και το αγναντεύω  μέχρι που χάνεται  στον ορίζοντα, και κάποιος δίπλα  μου λέει, «Πάει χάθηκε. » Πού χάθηκε;  Χάθηκε απ’ την δική μου μεριά,  όχι αυτό το ίδιο.  Ακριβώς   τη στιγμή που κάποιος λέει, «Χάθηκε,» υπάρχουν άλλοι που το βλέπουν να έρχεται απ’ την άλλη. Άλλες φωνές αρχίζουν να ζητωκραυγάζουν χαρούμενα,  «Να το  έρχεται!» Έτσι είναι κι ο θάνατος.

Χένρυ Σκοτ Χόλαντ

* * *

          Αυτός ο κόσμος πρόκειται να παρομοιαστεί με το προαύλιο.  Ο κόσμος που πρόκειται να  έρθει  με το παλάτι.

Το Ταλμούδ

* * *

          Όταν ο πατέρας του Ρόμπερτ Μπράουνινγκ βρισκόταν στα πρόθυρα του θανάτου — είχε περάσει τα ογδόντα του ήδη — η ευθυμία του ανησύχησε το γιατρό που τον παρακολουθούσε. “Γνωρίζει ο ηλικιωμένος κύριος ότι πεθαίνει;» ρώτησε ο γιατρός την κόρη του με χαμηλή φωνή.

Ο πατέρας τον κρυφάκουσε  και χαμογέλασε, «Ο θάνατος δεν είναι εχθρός στα μάτια μου.» 

* * *

Ησυχάστε, ησυχάστε! Δεν είναι νεκρός,

δεν κοιμάται—

Έχει ξυπνήσει

από το όνειρο της ζωής.

Πέρσυ Μπίς Σέλι, γράφοντας για το
 θάνατο του φίλου του Τζον Κιτς

* * *

          Ο Απόστολος Παύλος έγραψε, «Αυτά που φαίνονται είναι πρόσκαιρα, αλλά αυτά   που  δε φαίνονται είναι αιώνια» (Β΄Κορινθίους  4:18) Το σώμα πεθαίνει και χάνεται, όμως το πνεύμα ζει για πάντα.

ΝτΜπΜπ 

* * *

 Ζωή! Ήμασταν μαζί για καιρούς  πολλούς,

μέσα από ευχάριστους και μέσα από νεφελώδεις καιρούς.

Είναι δύσκολο να φύγεις

 όταν οι φίλοι είναι αγαπητοί.

Ίσως να κοστίσει κάποιο  δάκρυ

ή κι έναν αναστεναγμό βαθύ.

Τότε φύγε κλεφτά,

χωρίς προειδοποίηση μια μέρα.

Διάλεξε εσύ ζωή το δικό σου χρόνο τώρα.

Μη  μου λες, “Καληνύχτα!” Αλλά σε μια

πιο φωτεινή χώρα,

Πες μου ξανά, “Καλημέρα!”

Άννα Λ. Μπαρμπόλντ

* * *

         Το σώμα σου δεν είναι ο πραγματικός σου εαυτός. Είναι μόνο η  σωματική  κατοικία  μέσα στην  οποία ζεις. Ο πραγματικός  εαυτός σου είναι το πνεύμα σου, που θα ζει για πάντα.

ΝτΜπΜπ 

* * *

          [Τη μέρα του θανάτου:] Έπειτα το χώμα θα επιστρέψει στη γη απ’ όπου ήταν και το πνεύμα θα επιστρέψει στο Θεό που το έδωσε.

Εκκλησιαστής 12:7 

* * *

          Το “Από χώμα είσαι και στο χώμα επιστρέφεις”, δεν ειπώθηκε για την ψυχή.

Χ.Γ. Λονγκφέλοου 

* * *

          Ο γελοιογράφος Άρθρουρ Μπρισμπέιν μια φορά ζωγράφισε ένα πλήθος από κάμπιες που θρηνούσαν καθώς κουβαλούσαν το πτώμα από ένα  κουκούλι κάμπιας στον έσχατο  τόπο της ανάπαυσης του. Οι κακόμοιρες, απελπισμένες κάμπιες, καλυμμένες με μαύρα ρούχα, θρηνούσαν, ενώ την ίδια στιγμή  η όμορφη πεταλούδα πετούσε χαρούμενα  πάνω από το βόρβορο  και τη λάσπη  της  γης, για πάντα ελεύθερη από το γήινο κέλυφός της.

          Είναι περιττό να πούμε, ότι ο Μπρισμπέιν είχε στο νου του την τυπική κηδεία και αναζητούσε έναν τρόπο για να μεταδώσει την ιδέα ότι όταν οι αγαπημένοι μας αποδημούν, είναι ανόητο  να θυμόμαστε μόνο το κέλυφος και να επικεντρώνουμε την προσοχή μας στα λείψανα, ενώ ξεχνάμε τη φανταχτερή πεταλούδα. 

* * *

         Ο Θεός θα λυτρώσει την ψυχή μου από την εξουσία του άδη, επειδή θα με δεχτεί.

Ψαλμός 49:15

* * *

           Ένας στρατιώτης είχε πει,  “Όταν πεθάνω, μην παίξετε πένθιμα εμβατήρια πάνω στο μνήμα  μου αλλά ένα εγερτήριο — το πρωινό κάλεσμα, την πρόσκληση για την ανάσταση.” 

* * *

Επιτάφιος του Βενιαμίν Φρανκλίνου:

         Εδώ κείτεται το σώμα του Βενιαμίν Φρανκλίνου, Τυπογράφου, σαν το εξώφυλλο ενός παλιού βιβλίου, με σχισμένα τα περιεχόμενά του και με αποκομμένους τους τίτλους του και τις χρυσοτυπίες του, .…  Ωστόσο το ίδιο το Έργο δε θα χαθεί, επειδή θα εμφανιστεί ξανά,  όπως πίστευε,  σε μια νέα και πιο όμορφη έκδοση, διορθωμένο, και βελτιωμένο από το Συγγραφέα 

* * *

          Ο θάνατος δεν είναι κάτι που πρέπει να το φοβόμαστε, αλλά μάλλον να τον προσδοκούμε. Βέβαια, δεν πρέπει να τον επιφέρουμε στον εαυτό μας, καθώς η αυτοκτονία είναι παράδοση και ήττα του χειρότερου είδους. Όμως αν ο καθένας από εμάς μπορεί να έχει την υπομονή να περιμένει  να πεθάνει στον καθορισμένο χρόνο του Θεού, όταν έρθει η ώρα Του για μας, αυτή θα είναι η μέρα που θα αισθανθούμε τη μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη. Θα φτάσουμε στην  Επουράνια κατοικία  μας και θα δούμε ότι πράγματι  άξιζε τα πάντα!

ΝτΜπΜπ

* * *

          Ο τελευταίος εχθρός που θα εξολοθρευτεί  είναι ο θάνατος.

Α΄Κορινθίους 15:26

* * *

          Ο θάνατος  σ’ αυτή τη ζωή είναι μόνο σαν  μια αποφοίτηση από αυτή τη τάξη. Είναι η απελευθέρωσή μας, η αποφοίτησή μας, η προαγωγή μας. Τέρμα το σχολείο!  Τελειώσαμε  τη μαθητεία μας σ’ αυτή την τάξη και περνάμε στην επόμενη τάξη.

ΝτΜπΜπ

* * *

          Αν και έχουμε τόσα πολλά  να ζήσουμε σ’ αυτή τη γη, υπάρχουν ακόμη περισσότερα να ζήσουμε στην επόμενη ζωή. Ο θάνατος δεν  κλέβει  τη ζωή από ένα άτομο, ο θάνατος εμπλουτίζει τη ζωή.

ΤΛΑ

         Όταν ο Χριστός με καλέσει κοντά Του  θα πάω με τη χαρά  ενός παιδιού που φεύγει χοροπηδώντας όταν τελειώνει  το σχολείο.

             Αντόνιραμ Τζάντσον, ο πρώτος Χριστιανός ιεραπόστολος στη Βιρμανία

* * * 

            Εγώ είμαι η Ανάσταση, και η Ζωή. Αυτός που πιστεύει σε Μένα, και να 'χει  πεθάνει θα ζήσει. Και όποιος ζει και πιστεύει σε Μένα δεν θα πεθάνει ποτέ.

Ιησούς, Ιωάννη 11:25,26

* * * 

          Μια φορά, ο σπουδαίος  ευαγγελιστής,  Μούντυ, είπε με τον κεφάτο τρόπο του: «Κάποια μέρα θα διαβάσετε στις εφημερίδες ότι ο Ντι. Ελ. Μούντυ, από το Ιστ Νόρθφιλντ,  απεβίωσε. Μην πιστέψετε ούτε μια λέξη. Εκείνη τη στιγμή θα είμαι πιο ζωντανός απ’ ό,τι είμαι τώρα. Θα έχω πάει πιο ψηλά,  αυτό είναι όλο, μακριά  από αυτό το γέρικο πήλινο σκήνωμα και σε μια κατοικία   που είναι αθάνατη,  μ’ ένα σώμα που ο θάνατος δεν θα μπορεί να το αγγίξει.» 

* * *

          Επειδή Εγώ ζω, κι εσείς θα ζήσετε.

             Ιησούς, Ιωάννης 14:19 

* * * 

Κύριε, σαν δεις ότι το έργο μου  τελείωσε εδώ

μη μ’ αφήνεις άλλο να χρονοτριβώ,

με δυνάμεις που εξασθενούν,

ενώ οι  ώρες δύσκολα  περνούν,

σαν ένα   άνεργο εργάτη σ’ ένα κόσμο γεμάτο  δουλειά.

Με τη γλυκιά Σου τη φωνή

κάλεσέ με σε Σένα να ‘ρθω  κοντά,

κι εγώ θα έρθω στη στιγμή

εκεί και όλο χαρά.

Ναι, εκεί και τότε όλο χαρά,

θα έρθω εκείνη τη στιγμή.

             Τζον Οξενχάν

 * * *

          Δε θα ζω παρά μέχρι το Θεό να δω, και όταν  τον έχω δει,  ποτέ δε θα πεθάνω.

             Τζον Ντον

* * *

          Επειδή  γνωρίζουμε πως  όταν  η  επίγεια κατοικία του σώματος αυτού διαλυθεί,  έχουμε από το Θεό ένα κτίσμα, μια κατοικία  αιώνια στους Ουρανούς  που δεν είναι φτιαγμένη από  χέρια.

Β΄Κορινθίους 5:1

* * *

                      Ο Θεός δεν είναι ο Θεός των νεκρών, αλλά των ζωντανών.

Ιησούς, Ματθαίου 22:32

* * *

          Ο Ιησούς είπε, «Η  Βασιλεία  των Ουρανών είναι σαν έναν σπόρο σιναπιού» (Ματθαίου 13:31). Όπως ο  σπόρος είναι  η  αρχή της ανάπτυξης, έτσι κι η ζωή είναι η αρχή  όχι όμως και το τέλος. Συνεχίζουμε να ζούμε τη στιγμή που τα πνεύματά μας απελευθερώνονται από τα σώματά μας.

             ΤΛΑ

* * *

          Ο Ιησούς είπε, «Πηγαίνω να ετοιμάσω ένα τόπο  για σας» (Ιωάννη 14:2). Δεν μπαίνουμε στην επόμενη ζωή σαν ξένοι.  Μας προσμένουν  και έχουν προετοιμαστεί για μας. Μας επιθυμούν πάρα  πολύ.

ΤΛΑ

Επόμενο Κεφάλαιο >>

[ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ] [ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ]

Copyright © 2000 Aurora Production