"Μαμά, Πεινάω!"

"Θα υπάρξουν πείνες (λιμοί) …"

         ΜΗΠΩΣ ΖΟΥΜΕ σε μια εποχή που η πείνα ολοένα αυξάνεται; Η Παγκόσμια Τράπεζα ανέφερε το Σεπτέμβριο του 1996 ότι πάνω από 800 εκατομμύρια άνθρωποι ζούνε πεινασμένοι  σε καθημερινή βάση και ότι περισσότερα από 500 εκατομμύρια παιδιά δεν τρώνε αρκετά ώστε να αναπτυχθούν σωματικά και διανοητικά. «Περίπου 40.000 θάνατοι την ημέρα οφείλονται στην πείνα, και οι περισσότεροι από αυτούς συμβαίνουν σε αγροτικές περιοχές», σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της Τράπεζας Ισμαήλ Σεραγκελντίν. [7]

         Ο Λέστερ Μπράουν, πρόεδρος του Ινστιτούτου Γουόρλντγουοτς, που αποτελείται από ακαδημαϊκούς ερευνητές στην Ουάσινγκτον είπε, «Τι ειρωνεία, στην εποχή της υψηλής τεχνολογίας, της εξερεύνησης του Διαστήματος, του Ίντερνετ, των μεταμοσχεύσεων οργάνων, η ανθρωπότητα να είναι ξαφνικά αντιμέτωπη με μία απ' τις αρχαιότερες προκλήσεις – πώς να τα καταφέρει να επιβιώσει μέχρι τον επόμενο θερισμό.» Σημειώνοντας την αύξηση στις κατεστραμμένες σοδειές το 1995, και την πρόσφατη κρίσιμη κατάσταση στα αποθέματα τροφίμων σ' όλο τον κόσμο, προειδοποίησε, "Χωρίς αμφιβολία βρισκόμαστε σε μια καμπή."  [8]

         Όπως  και πολλοί άλλοι ειδικοί, έτσι και το παραπάνω Ινστιτούτο θεωρεί πως, για την εξάπλωση της πείνας ανά τον κόσμο, κατά κύριο λόγο ευθύνεται η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Βάσει της αναφοράς που συνέταξε το Ινστιτούτο με τίτλο, "Ζωτικά Σημεία 1996" σημειώνεται πως αυτά που πλήρωσαν οι ασφαλιστικές εταιρείες για καταστροφές σε σοδειές από καιρικά φαινόμενα, από το 1990 μέχρι το 1995, άγγιξαν το ποσό των 48 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε σύγκριση με τα 16 δισεκατομμύρια που πλήρωσαν από το 1980 μέχρι το 1990. [9]

         Ο Σερ Τζον Χάουγκτον,  ειδικός κλιματολόγος και πρόεδρος της Βρετανικής Βασιλικής Επιτροπής για την Περιβαλλοντική Ρύπανση, προειδοποιεί, ότι, πολύ γρήγορα, πρόκειται να δούμε τα ολέθρια αποτελέσματα της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη: «Δάση θα χαθούν, αρρώστιες όπως η ελονοσία θα εξαπλωθούν και πεινασμένοι πρόσφυγες θα περιπλανώνται διασχίζοντας τα σύνορα καθώς τα καιρικά φαινόμενα θα γίνονται ολοένα και πιο έντονα.» [10]

         Αν είσαι ένας αναγνώστης μέτριας ταχύτητας, από τότε που άρχισες να διαβάζεις το βιβλιαράκι αυτό, θα έχουν πεθάνει τουλάχιστον 200 άτομα από την πείνα.      Συντηρητικοί υπολογισμοί λένε ότι, εκτός κι αν τα πράγματα βελτιωθούν δραστικά, πάνω από 4 εκατομμύρια θα πεθαίνουν κάθε χρόνο από την πείνα.

         Αν και μέσα σε ολόκληρη την ιστορία του ανθρώπου χρειάστηκε μέχρι το 1830 για να φθάσει ο παγκόσμιος πληθυσμός το ένα δισεκατομμύριο, μόνο εκατό χρόνια ήταν αρκετά για να προστεθεί ένα δεύτερο δισεκατομμύριο (1930), τριάντα χρόνια για ένα τρίτο δισεκατομμύριο (1960), δεκάξι χρόνια για ένα τέταρτο δισεκατομμύριο (1976), και έντεκα χρόνια για ένα πέμπτο δισεκατομμύριο (1987). Ο παγκόσμιος πληθυσμός αναμένεται να προσεγγίσει τα 8,5 δισεκατομμύρια μέχρι το έτος 2030. Καθώς ο αριθμός των ανθρώπων αυξάνεται, η καλλιεργήσιμη γη που αναλογεί στο κάθε άτομο μειώνεται.

 Η Λύση Είναι Απλή

         Η μεγάλη ειρωνεία είναι ότι η γη μπορεί να παράγει αρκετή τροφή για να θρέψει τον αυξανόμενο πληθυσμό της. Ενώ μερικοί λιμοί προκαλούνται από την ανομβρία ή από άλλες φυσικές καταστροφές, το μεγαλύτερο μέρος της πείνας στον κόσμο θα μπορούσε να αποφευχθεί αν δεν υπήρχε ο εγωισμός  και η σκληρότητα του ανθρώπου. Ο πόλεμος, τα εμπάργκο, η κυβερνητική διαφθορά και η οικονομική καταπίεση είναι όλα συμπτώματα του πραγματικού προβλήματος. Τη στιγμή που αθώα παιδιά λιμοκτονούν, μερικά πλούσια έθνη καταστρέφουν εκατομμύρια τόνους τροφίμων για να διατηρήσουν τις τιμές υψηλές με τεχνητό τρόπο.

         Ένα άρθρο του Ηνωμένου Τύπου μας λέει πως το Ινστιτούτο ‘Άρτος για τον Κόσμο’, ενός οργανισμού, ο οποίος αγωνίζεται έντονα κατά της πείνας, εξέφρασε παρόμοιες απόψεις στην πέμπτη ετήσια αναφορά του : "Η Παγκόσμια πείνα έχει τις ρίζες της στην κατάρρευση των ανθρωπιστικών αξιών".

         Στην αναφορά του ταυτίζει την βία, την πολιτική ανικανότητα, τη φτώχεια, τις φυλετικές διακρίσεις και τις περιβαλλοντικές πιέσεις σαν τις κύριες αιτίες του υποσιτισμού. [11]

         Αν μαθαίναμε όλοι να ακολουθούμε το Χρυσό Κανόνα, να φερόμαστε στους άλλους όπως θα θέλαμε να φέρονται και αυτοί σε μας, ακόμη και αυτά τα τρομακτικά προβλήματα, όπως η παγκόσμια πείνα, θα μπορούσαν να εξαλειφθούν.

Η Μεγαλύτερη Σπατάλη: ο Πόλεμος

         Η πείνα έχει συχνά σχέση με τον πόλεμο, κι έτσι περισσότεροι πόλεμοι συνήθως συνοδεύονται από έξαρση πείνας. Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Στρατηγός Ντουάιτ Ντ. Αϊζενχάουερ, υπογράμμισε την αχαλίνωτη σπατάλη του πολέμου όταν δήλωσε τα εξής :

         "Κάθε όπλο που κατασκευάζεται, κάθε πολεμικό πλοίο που καθελκύεται, κάθε πύραυλος που εκτοξεύεται σημαίνει σε τελική ανάλυση, μια κλοπή από εκείνους που πεινάνε και δεν έχουν τροφή, από εκείνους που κρυώνουν και δεν έχουν ρούχα. Οι χώρες που εξοπλίζονται στρατιωτικά, δεν ξοδεύουν μόνο χρήματα. Ξοδεύουν τον ιδρώτα των εργατών τους, την ιδιοφυΐα των επιστημόνων  τους, τις ελπίδες των παιδιών τους. … Κάτω από το νέφος της απειλής του πολέμου, βρίσκεται μια ανθρωπότητα σταυρωμένη πάνω σ' ένα σταυρό από σίδερο… Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να ζήσει ο κόσμος; " [12]

         Παρακάτω, αναφέρονται μερικά σύγχρονα γεγονότα που αποδεικνύουν αυτά που είπε ο Αϊζενχάουερ:

         Το 1991 ο Πόλεμος του Κόλπου στοίχισε στους συμμάχους μισό δισεκατομμύριο δολάρια την ημέρα, ή 350.000 δολάρια το λεπτό. Ένα πολεμικό αεροπλάνο κοστίζει περίπου 25 εκατομμύρια δολάρια. Ένας πύραυλος Τόμαχοκ Κρουζ στοιχίζει 1.3 εκατομμύρια δολάρια. Ένας πύραυλος αέρος-αέρος κοστίζει 800.000 δολάρια.

         Για να γίνει πιο κατανοητό σε αξία, αναφέρουμε πως για την τιμή ενός τηλεκατευθυνόμενου πυραύλου Σπάροου, ένα σχολείο με πεινασμένα παιδιά θα μπορούσε να έχει  φαγητό κάθε μέρα για πέντε χρόνια.

Επόμενο Κεφάλαιο >>

[ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ] [ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ]

Copyright © 1997 Aurora Production