Εκδότης: Στις 20 Απριλίου, καθώς πέντε Αμερικανοί ιεραπόστολοι (μαζί με δυο παιδιά) πετούσαν για να επιστρέψουν στην πατρίδα τους πάνω από τις ζούγκλες του βόρειου Περού, το μικρό τους μονοκινητήριο αεροπλάνο Τσέσνα αναγνωρίστηκε λανθασμένα σαν  αεροπλάνο λαθρεμπόρων ναρκωτικών από το πλήρωμα ενός κατασκοπευτικού αεροπλάνου της CIA. Ένα Περουβιανό στρατιωτικό αεροπλάνο που κλήθηκε για να τους αναχαιτίσει άνοιξε πυρ, σκοτώνοντας δύο από τους ιεραποστόλους, πλήγωσε έναν τρίτο, και ανάγκασε τον πιλότο να προσγειωθεί στον ποταμό του Αμαζονίου.

Η Βερόνικα "Ρόνι" Μπάουερς, 35 ετών, και η 7-χρονη κόρη της η Τσάριτι σκοτώθηκαν. Ο Πιλότος Κέβιν Ντόναλντσον τραυματίστηκε βαρειά, και ο σύζυγος της Κας Μπάουερς,  Τζιμ Μπάουερς και ο 6-χρονος γιος τους Κόρι, επέζησαν χωρίς να τραυματιστούν. Οι Μπάουερς εργάζονταν για την Ένωση Βαπτιστών για την Παγκόσμια Διάδοση του Ευαγγελίου, στο Χάρισμουργκ της Πενσυλβάνιας, και αυτοί μαζί με τους Ντόναλντσον είχαν αφιερώσει τις ζωές τους στο ιεραποστολικό έργο. Ακολουθούν αποσπάσματα από άρθρα νέων που συγκεντρώσαμε γι' αυτούς τους αφοσιωμένους ανθρώπους που εργάζονταν σκληρά για να κερδίσουν χαμένες ψυχές για τον Κύριο.

* * *

Σε ηλικία 12 ετών, η Ρόνι Μπάουερς αφιέρωση τη ζωή της στον Ιησού. Ένα χρόνο αργότερα, άρχισε να σχεδιάζει την σταδιοδρομία της στο ιεραποστολικό πεδίο. Επιδίωξε με ζήλο αυτό το κάλεσμάτ ης, χωρίς να φανταστεί ότι η αφωσίωσή της στον Ιησού θα αντηχούσε σ' όλο τον κόσμο. Η 35-χρονη ιεραπόστολος, που σκοτώθηκε μαζί με την 7-χρονη κόρη της, την Τσάριτι, όταν το μικρό τους αεροπλάνο πυροβολήθηκε στο Περού, έχει διαδ΄σει το λόγο του Θεού μέσα από την υπηρεσία της και την απώτατη θυσία της.

Η τραγωδία τους δημοσιεύτηκε σε πρωτοσέλιδες επικεφαλίδες παντού. Ο κόσμος ρωτάει γιατί η Περουβιανή Αεροπορία έκανε το λάθος να χτυπήσει ένα Τσέσνα που μετέφερε την οικογένεια των Μπάουερς, πιστεύοντας ότι ήταν ένα αεροπλάνο λαθρεμπόρων ναρκωτικών.

Η μητέρα της Ρόνι, Γκλόρια Λούτιγκ, στο Πέις της Φλόριδας, αρνείται να παίξει το παιχνίδι της καταλόγισης ευθυνών.

"Δεν κρατάω καμμιά κακία στην καρδιά μου," είπε η Λούτιγκ. "Τί καλό θα μου έκανε; Θα μου έτρωγε τα σωθικά. Θα με έκανε πολύ άσχημη και κακιά. Δε θέλω να είμαι έτσι."

Αν και η τραγωδία της προκάλεσε σοκ, η Λούτιγκ είπε ότι ο Θεός της έδωσε ειρήνη γι' αυτήν.

"Μόλις έχασα το μωρό μου, όμως ξέρω ότι πού βρίσκεται, πέρα από κάθε σκια αμφιβολίας. Το μόνο που ήθελε ήταν να φέρει τους ανθρώπους κοντά στον Ιησού. Πέθανε κάνοντας αυτό που ήθελε να κάνει."

Το όνειρο του ιεραποστολικού της έργου καθοδηγούσε τη  Ρόνι από μικρή σε κάθε της κίνηση. Οι γονείς της της επέτρεψαν αν αποφοιτήσει από το λύκειο ένα χρόνο νωρίτερα για να μπορέσει να φοιτήσει σε μια Θεολογική Σχολή. Ενώ φοιτούσε στη Θεολογική Σχολή του Πιέντμοντ της Βόρειας Καρολίνας, υποσχέθηκε στο Θεό να μη βγει για ραντεβού με κανέναν εκτός κι αν κι αυτός, ήθελε να γίνει ιεραπόστολος.

Οι προσευχές της Ρόνι εισακούστηκαν. Συνάντησε και παντρεύτηκε τον Τζιμ Μπάουερς, που είχε μεγαλώσει στη Βραζιλία από γονείς ιεραποστόλους και που κι αυτός επίσης σχεδίαζε να γίνει ιεραπόστολος. Η Ρόνι και ο Τζιμ τέλειωσαν τις σπουδές τους και ταξίδεψαν στο Ικουίτος του Περού, όπου υπηρετούσαν σαν ιεραπόστολοι από μια ψαρόβαρκα στον Αμαζόνιο.

Το ζεύγος δεν μπορούσε να κάνει παιδιά κι έτσι υιοθέτησαν ένα αγοράκι, τον Κόρι, το 1994, και ένα κοριτσάκι, την Τσάριτι, λίγο μετά τη γέννησή της στις 14 Σεπτεμβρίου του περασμένου έτους. Οι Μπάουερς ταξίδευαν με το αεροπλάνο για να πάρουν μια μόνιμη βίζα για τη μικρή τους κορούλα.

Τώρα ο Τζίμ και ο Κόρι πρέπει να συνεχίσουν χωρίς τους αγαπημένους τους. Για μια ή δυο μέρες, ο Μπάουερς δεν μπορούσαν να καταλάβουν το νόημα της σφαίρας και της τρύπας που ξέσχισε την οικογένειά του.

Οι αμφισβητίες μπορεί να μην καταλάβουν πώς ο ιεραπόστολος μπορεί να λέει τόσο γρήγορα ότι συγχωρεί τους Περουβιανούς. "Πώς να μην μπορούσα," απαντάει ο Μπάουερς, "όταν ο Θεός με έχει συγχωρέσει τόσο πολύ;"Κι η Ρόνι τους συγχωρεί κι αυτή, λέει.

Στη ζωή της, η Ρόνι Μπάουερς ήταν ένα αφανές παράδειγμα των περίπου 420.000  Χριστιανών ιεραποστόλων σ' όλο τον κόσμο. Στο θάνατό της μπορεί να επιτύχει το μεγαλύτερη επίτευγμά της. Η ιστορία της έχει ταξιδέψει σ' όλο τον κόσμο.

Όπως και άλλοι ιεραπόστολοι που έχουν δώσει τη ζωή τους, η Ρόνι Μπάουερς πέθανε σε μια μακρινή γη διαδίδοντας τα καλά νέα. Τα Ευαγγέλια εξηγούν μια τέτοια θυσία.

Στο εδάφιο του Ιωάννη 12:24–25, ο Ιησούς λέει, "Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, εκτός κι αν ο σπόρος του σιταριού πέσει στο έδαφος και πεθάνει, μένει μόνος. Όμως αν πεθάνει, παράγει πολύ καρπό. Αυτός που αγαπάει τη ζωή του θα τη χάσει, και αυτός που μισεί τη ζωή του σ' αυτόν τον κόσμο θα την φυλάξει για πάντα."

Ο Ιησούς μετά προσθέτει, "Αν κάποιος Μ υπηρετεί, ας με ακολουθεί, και όπου είμαι Εγώ, εκεί θα είναι και ο υπηρέτης Μου. Αν κάποιος άνθρωπος με υπηρετεί, ο Πατέρας Μου θα τον τιμήσει."

Η Ρόνι Τον υπηρέτησε με όλη την καρδιά της. Στις τελευταίες προτάσεις μια μικρής αυτοβιογραφίας της, έγραψε, "Τώρα επιλέγω να εμπιστεύομαι το Θεό πλήρως. Αυτός έχει τον έλεγχο. Αυτός ξέρει τι είναι το καλύτερο. Δε μου χρωστάει τίποτα, αλλά μάλλον εγώ Του χρωστώ τα πάντα. Όταν εμείς οι πιστοί βρεθούμε στον Ουρανό, δε θα Τον ρωτήσουμε, 'Γιατί;' Θα αξίζει η κάθε θυσία."

Άξιζε η κάθε θυσία, Ρόνι. Επειδή αν και αισθάνεσαι σαν ένας σπόρος σιταριού μέσα στο έδαφος, αυτή η τραγωδία παράγει κι άλλους πολλούς σπόρους. Ο θάνατός σου άγγιξε τον κόσμο και έδωσε στο Θεό μιά ακόμη ευκαιρία να διαδώσει το υπέροχο μήνυμά Του.

Τώρα εσύ και η Τσάριτι είστε μαζί για πάντα στα στοργικά και προστατευτικά χέρια του Σωτήρα σας. Είμαι σίγουρος ότι οι πρώτες Του λέξεις ήταν, "Εύγε, δούλη, αγαθή και πιστή."

* * *

Ενω οι δύο κυβερνήσεις διαπληκτίζονταν για την απόδοση ευθυνών στην κατάρριψη ενός αεροπλάνου που μετέφερε Αμερικανούς ιεραποστόλους πάνω από τις ζούγκλες του Περού, οι φίλοι τους και οι συγγενείς μιας σκοτωμένης ιεραποστόλους ήδη είχαν την απάντησή τους. Ήταν θέλημα Θεού, είπαν.

Ακόμα και ο πληγωμένος πιλότος, που το πόδι του σχεδόν κόπηκε από τον καταιγισμό πυρός ενός πολυβόλου αλλά που κατάφερε να προσγειώσει το χτυπημένο αεροπλάνο σ' ένα ποτάμι, επέμενε ότι το δυστύχημα ήταν οδηγημένο από θεϊκά χέρια.

"Σίγουρα δεν έγινε χάρις σε μένα," είπε ο Κέβιν Ντόναλντσον σε μια σύντομη δήλωση από το νοσοκομείο όπου περιποιόνταν το θρυμματισμένο του πόσι. "Ήταν φανερά ο Κύριος που προσγείωσε το αεροπλάνο."

Οι γιατροί εκφράζαν την κατάπληξή τους που είχε καταφέρει να κατεβάσει το κατεστραμμένο αεροπλάνο προσγειώνοντάς το στον ποταμό. "Το μόνο πράγμα που κρατούσε πόδι τους ήταν το δέρμα του και μερικοί μύες," είπε ο γιατρός Τζέιμς Α. Κόφρι. "Όποια χειριστήρια απαιτούσαν τη χρήση του δεξιού του ποδιού, ήταν ανίκανος να τα λειτουργήσει.

Ήταν συγκλονιστικό αυτό που συνέβηκε στη Ρόνι και στο μωρό της. Όμως είναι σαν ένα από εκείνα τα πλεκτά χαλιά. είπε ο Στιβ Αχόλτ, ένα ιεραπόστολος πιλότος που είχε εκπαιδεύτηκε στη Θεολογική Σχολή Βαπτιστών του Πιέντμοντ στο Γουίνστον-Σάλεμ, της Βόρειας Καρολίνας μαζί με το ζεύγος. "Από κάτω, φαίνεται χάλια. Όμως όταν το κοιτάζεις από επάνω, από τη σκοπιά του Θεού, πρέπει να πιστεύουμε ότι υπάρχει ένα όμορφο σχέδιο.

* * *

Η Ρόνι και Ο Τζιμ  έριξαν το πλωτό σπίτι τους στον Αμαζόνιο το καλοκαίρι του 1007. Μέσα στο σκάφος, αν δεν κοίταζες έξω από το παράθυρο, θα νόμιζες ότι ήσουν σ' ένα συμμαζεμένο μικρό σπίτι στο Μίτσιγκαν. Έξω ήταν το ποτάμι και η ζούγκλα. Ο αέρας ήταν πυκνός και υγρός. Υπήρχαν πιράνχα στο νερό και δηλητηριώδη φίδια στη στεριά. Για να παίρνουν νερό για το μπάνιο τους και το πλυντήριό τους, πήγαιναν σ' έναν παραπόταμο, όπου το νερό ήταν λιγότερο καφετί. Μια αντλία το ανέβαζε σ' ένα ντεπόζιτο στην οροφή τους. Πίνα νερό από τη βροχή.

Οι επισκέπτες ρωτούσαν τη Ρόνι αν αισθανόταν ασφαλής, και αυτή τους απαντούσε. "Έχεις μεγαλύτερη ασφάλεια όταν είσαι μέσα στο θέλημα του Κυρίου παρά κάπου αλλού που δεν είναι μέσα στο θέλημά Του."

Το πλωτό τους σπίτι ταξίδευε 200 μίλια κατεβαίνοντας το ποτάμι απο την πόλη του Ικούιτος, στο Περού, και μετά πίσω πάλι. Ο Τζιμ και η Ρόνι είχαν ένα τεράστιο αρχείο στο σκάφος τους, με αρχειοθέτηση για κάθε χωρικό που γνώριζαν σ' εκείνη τη διαδρομή του ποταμού.

Σταματούσαν στη όχθη ενός χωριού από καλύβια και καλαμένιες σκεπές. Οι χωρικοί ήταν γεωργοί και ψαράδες. Τα παιδιά μαζεύονταν μπουλούκια γύρω από τη βάρκα τους. Ο Τζιμ μερικές φορές έπαιζε ποδόσφαιρο το απόγευμα με τους άντρες και τα αγόρια, ενώ η Ρόνι δδασκε στα παιδιά παιχνίδια και άκουγε εκμυστηριεύσεις από τις γυναίκες.

Σε αρκετά χωριά, ο Τζιμ και η Ρόνι βοηθούσαν με την κατασκευή εκκλησιών και ενός Θεολογικου σχολείου. Τα βράδια, ο Τζιμ πήγαινε από πόρτα σε πόρτα, προσκαλόντας όλους στην εκκλησία.

Οι θρησκευτική λατρεία γίνονταν σ' ένα μεγάλο κοινόχρηστο κτίριο. Έφερναν μια γεννήτρια για να δίνουν ρεύμα σε μια λάμπα, και μερικές φορές φέρναν μια τηλεόραση στην όχθη για να δείξουν μια εμπευστικιά βιντεοκασέτα.

Η Ρόνι έδειχνε τα χωριά κατά μήκος του ποταμού και έλεγε στους επισκέπτες της, "Να γιατί είμαστε εδώ." Όμως υπήρχαν επίσης και οι δοκιμασίες της πίστης.

Δυακόσια μίλια ποταμού και 56 χωριά για να είσαι σ' επαφή μαζί τους, ήταν μια τεράστια περιοχή. Οι ανάγκες απο μερικά από τα πιο φτωχά χωριά φαίνονται πολύ μεγάλες.

Η Ρόνι είδε το χέρι του Θεού να εργάζεται, και στη στιγμή το  σημείωσε στη Βίβλο της. Η φθαρμένη Βίβλος της είναι ένα χρονικό απαντήσεων σε προσευχές και καθημερινών προκλήσεων. Έγραφε σημειώσεις με μπλε στυλό στα περιθώρια, ή στις κενές σελίδες μπροστά.

Δίπλα σ' ένα εδάφιο στον Ψαλμό 113--"Κατοικίζει τη στείρα γυναίκα σε οικία, σαν μητέρα που χαίρεται τα παιδιά της"--Η Ρόνι έγραψε, "Μια υπόσχεση που την κράτησε σε μένα."

Σε μια κενή σελίδα έγραψε κομμάτια από τις δικές της παροιμίες. "Τα "γιατί" και οι δοκιμασίες συμβαίνουν για να δοξαστεί ο Θεός. Τότε οι άνθρωποι στρέφονται προς Αυτόν."

Έκανε μια λίστα από πράγματα που είχε να κάνει τον κάθε χρόνο. Το πρώτο στη λίστα ήταν. "Να συνεχίσω να έχω τακτικά προσωπικό ποιοτικό χρόνο μελέτης και προσευχής, παρόλους τους περισπασμούς απο το νέο μωρό και τους ανθρώπους από το χωριό που συνέχεια έρχονται στο σκάφος μας." Και: "Να εργαστώ για να χρησιμοποιώ τους καρπούς του πνεύματος πιο σταθερά στη ζωή μου."

* * *

[Μετά από την κηδεία της Ρόνι] ο Τζιμ Μπάουερς μίλησε στους σπουδαστές που αποφητούσαν απο το Κολλέγιο Βαπτιστών του Πιέντμοντ, όπου σπούδασαν αυτή και η γυναίκα του.

"Στο θάνατο της Ρόνι, όλος ο σκοπός της ζωής της έχει πολλαπλασιαστεί." είπε ο Μπάουερς. "Όσο πολύ κι αν ζούσε, δε θα μπορούσε να έχει αγγίξει τόσους πολλούς όσο άγγιξε με το θάνατό της."

Μετά από το θάνατο της Κας Μπάουερς, 140 σπουδαστές του κολλεγίου έχουν πει ότι είναι πρόθυμοι να γίνουν ιεραπόστολοι, είπε ο πρόεδρος Χάουαρτν Γουίλμπερν στο περιοδικό Γουίνστον-Σάλεμ.

* * *

Είναι στο πίσω μέρος σχεδόν του κάθε ιεραπόστολου ότι καθώς διαδίδει το ευαγγέλιο κάποια μέρα αυτό μπορεί να του κοστίσει τη ζωή του--και ίσως και τη ζωή των μελών της οικογένειάς του.

"Νομίζω ότι οι ιεραπόστολοι πάντοτε το σκέφτονται αυτό." είπε ο Κένεθ Ντ. Μακχάργκ της Ιεραποστολής για τη Λατινική Αμερική στο Μαϊάμι. "Δεν γίνεται να το αφήσουν αυτό να τους σταματήσει από το να κάνουν τη δουλειά τους. Όμως αναγνωρίζουν ότι υπηρετούν τον Κύριο. Και αν πεθάνεις, προετοιμάζεσαι να πεθάνεις για τον Κύριο."

Είναι ένα δόγμα του Χριστιανισμού, από τότε που οι πρώτοι απόστολοι μαρτύρησαν καθώς υπάκουαν την εντολή του Ιησού να "κάνουν μαθητές από όλα τα έθνη."